Σπούδασε στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ και στη δραματική σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Μιλάει τέσσερις γλώσσες. Στα ελληνικά έχουν εκδοθεί τα μυθιστορήματά του “Επιφάνεια” (Ελληνικά Γράμματα, 2002), “Η πατρίδα της αφής” (Πατάκης, 2004), “Το αινιγματικό βλέμμα του αγγέλου” (Πατάκης, 2008), “Ο ουρανός που ονειρεύτηκες” (Κριτική, 2014), “Λαχτάρα που περίσσεψε από χτες” (Κριτική, 2018) τα θεατρικά έργα “Τρία θεατρικά” (Κριτική, 2015) και η νουβέλα “Η Κυρά της Ρω” (Κριτική, 2017), η οποία παίχτηκε επίσης στο θέατρο. Έχει εργαστεί για πάνω από μία δεκαετία στον χώρο της τηλεόρασης και του κινηματογράφου. Γράφοντας απευθείας στα αγγλικά, διηγήματά του έχουν δημοσιευθεί σε αμερικάνικα έντυπα όπως τα “World Literature Today”, “Copper Νickel”, “American Chordata”, “The Charles Carter”, “Tower Journal”, “Spilled Milk”, “Midnight Circus”, “Crannog”, “Story Shack”, “Subprimal Poetry Art”, κ.ά. Το θεατρικό του έργο “Prime Numbers” έκανε πρεμιέρα στη Νέα Υόρκη το 2009 και ήταν υποψήφιο για τα New York Innovative Theatre Awards. Συνεργάζεται με το περιοδικό “Εντευκτήριο”. Είναι υπότροφος του ιδρύματος Fulbright και μέλος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων. Έχει τιμηθεί από τα ιδρύματα Ledig-Rowohlt, Literarisches Colloquium Berlin, Villa Strauli και University of Iowa (IWP). Τον Νοέμβριο του 2015 εκπροσώπησε την Ελλάδα στη διοργάνωση “A Soul for Europe” στο Βερολίνο, υπό την αιγίδα του Ευρωκοινοβουλίου.
Επιφάνεια (2002), Ελληνικά Γράμματα
Η πατρίδα της αφής (2004), Εκδόσεις Πατάκη
Το αινιγματικό βλέμμα του αγγέλου (2007), Εκδόσεις Πατάκη
Ο ουρανός που ονειρεύτηκες (2014), Κριτική
Λαχτάρα που περίσσεψε από χτες (2018), Κριτική
Πριν κοιμηθείς με τον διάβολο (2020), Κριτική
Νουβέλες
Η κυρά της Ρω (2017), Κριτική
Διηγήματα
Οι νύχτες της ψυχής
Αποτύχατε, κύριε Καβάφη
Θεατρικά έργα
Τρία θεατρικά (2015), Κριτική
Σενάρια
Επιφάνεια
Είσαι πολύ αλήτης τελικά
Οι αριθμημένοι (1998)
Καλά να πάθεις (2003)
Εντιμότατοι… κερατάδες (2006)
Αληθινοί έρωτες (2008)
Το ημέρωμα της στρίγγλας – Σκηνοθετική προσαρμογή κειμένου (2014)
Πριν κοιμηθείς με τον διάβολο – Γιάννης Σκαραγκάς
Αθήνα 1930. Μέσα στη δίνη του αμερικανικού κραχ και της οικονομικής κρίσης στην Ευρώπη, η Ελλάδα αναζητά ένα νέο δάνειο. Η πόλη προσπαθεί ακόμα να αφομοιώσει τα κύματα των προσφύγων και να αντιμετωπίσει το καινούργιο έγκλημα. Ο Φιλότιμος Βάκχος, ως κοσμικογράφος στα Αθηναϊκά Νέα, ξέρει πολύ καλά πώς να φυλάει μυστικά αλλά και πώς να τα ξετρυπώνει. Όταν ο Αμερικανός επιχειρηματίας και σύζυγος της αδελφικής του φίλης ζητά τις υπηρεσίες του, ο Βάκχος δεν υποπτεύεται τον κίνδυνο. Μια ομάδα επιχειρηματιών έχει βάλει στόχο τον υποδιοικητή της Αστυνομικής Διεύθυνσης και αναθέτει στον Βάκχο να συγκεντρώσει ενοχοποιητικά στοιχεία για την παράνομη δράση του. Η έρευνά του θα τον φέρει σε επαφή με τον μεθυστικό κόσμο της νεοσύστατης κινηματογραφικής παραγωγής στην Ελλάδα και τον χώρο του ρεμπέτικου και του περιθωρίου. Όταν ανακαλύπτει όμως ένα δίκτυο ανδρικής πορνογραφίας που απειλεί τις υπολήψεις ισχυρών ανδρών του πολιτικού και οικονομικού βίου, είναι αργά για να ξεφύγει. Μέσα από μια σειρά καταιγιστικών ανατροπών, ο Βάκχος έρχεται αντιμέτωπος με τα δικά του μυστικά και βρίσκει τον μοναδικό σύμμαχο στο πιο τρομακτικό πρόσωπο από το σκοτεινό του παρελθόν.
Μυθιστόρημα, Κριτική, 2020, 344 σελ.
Λαχτάρα που περίσσεψε από χτες – Γιάννης Σκαραγκάς
Το βιβλίο του Γιάννη Σκαραγκά είναι ένα απρόβλεπτο ιστορικό μυθιστόρημα για την καταστροφική δύναμη που έχουν οι λέξεις σε έναν γάμο, σε μια χώρα, σε μια ολόκληρη εποχή.
Βρισκόμαστε στην Αθήνα της Μπελ Επόκ, όταν οι γυναίκες αρχίζουν να διεκδικούν τη χειραφέτησή τους. Μία από αυτές είναι η Δανάη, ένα κορίτσι που μεγαλώνει στην Αλεξάνδρεια της δεκαετίας του 1880 με τη φιλοδοξία να ιδρύσει ένα λογοτεχνικό περιοδικό φτιαγμένο αποκλειστικά από γυναίκες. Λαχταράει μια νέα ζωή κι έτσι αποφασίζει να ακολουθήσει τον άντρα της, έναν Έλληνα ψυχίατρο, στην Αθήνα. Μια πόλη που σπαράζεται από τον διχασμό, τις μεγάλες ιδέες και τις ίντριγκες της Ευρώπης. Η Ελλάδα της εποχής είναι η χώρα της πτώχευσης του 1893, των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων του 1896, της διαμάχης για το γλωσσικό ζήτημα, του Πολέμου του 1897, με τις ολέθριες συνέπειες από τους περιορισμούς του Διεθνή Οικονομικού Ελέγχου. Διαμορφώνεται πλέον σε πεδίο ανταγωνισμών, όπου οι πράκτορες και οι εκπρόσωποι των Μεγάλων Δυνάμεων προσπαθούν παρασκηνιακά να επηρεάσουν τις αποφάσεις του Παλατιού. Μέσα σε αυτό το ζοφερό σκηνικό, η Δανάη εξελίσσεται σε παθιασμένη και ασυμβίβαστη διανοούμενη. Κατορθώνει να γοητεύσει και να συνεργαστεί με φυσιογνωμίες που δίνουν τον δικό τους αγώνα για μια άλλη πατρίδα, απαλλαγμένη από πληγές και ψευδαισθήσεις: τον Εμμανουήλ Ροΐδη, τον Άγγελο Σικελιανό, τον Γρηγόριο Ξενόπουλο. Ωστόσο, προσωπικά πάθη και μυστικά κλονίζουν την ίδια και τον γάμο της.
Μυθιστόρημα, Κριτική, 2018, 512 σελ.
Η κυρά της Ρω – Γιάννης Σκαραγκάς
Ο Γιάννης Σκαραγκάς αφηγείται την ιστορία ενός ξεχωριστού ανθρώπου με αφορμή τη ζωή της Δέσποινας Αχλαδιώτη στο ακριτικό νησί της Ρω.
Η κυρά της Ρω ανεβοκατεβάζει μια σημαία με το βάρος της προσωπικής αποστολής, πράξη που μπορεί να μην αλλάζει τον κόσμο, τουλάχιστον όμως του δίνει νόημα. Συμβολίζει ένα κομμάτι της ελληνικής ψυχής που αντλεί δύναμη από τα ελάχιστα, και ανανεώνει τις αντοχές του μέσα από την αλήθεια και το θάρρος να την αντιμετωπίσει.
Η Δέσποινα Αχλαδιώτη (1890-1982), η επονομαζόμενη “Κυρά της Ρω”, υπήρξε μέλος της Αντίστασης κατά την περίοδο της Κατοχής και από το 1924 εγκαταστάθηκε στην ακριτική νησίδα Ρω, δυτικά του Καστελλόριζου, με τον άντρα της και την τυφλή μητέρα της. Επί σαράντα χρόνια (από το 1943 μέχρι και τον θάνατό της) ύψωνε την ελληνική σημαία κάθε πρωί και την κατέβαζε με τη δύση του ήλιου.
Νουβέλα, Κριτική, 2017, 84 σελ.
Τρία θεατρικά – Γιάννης Σκαραγκάς
Αυτοί που περπατούν στα σύννεφα. Η εποχή του κυνηγού. Στα πόδια
Στον τόμο “Τρία θεατρικά” συνυπάρχουν τα τρία τελευταία θεατρικά έργα του Γιάννη Σκαραγκά: “Αυτοί που περπατούν στα σύννεφα”, “Η εποχή του κυνηγιού” και “Στα πόδια”. Σε τρεις διαφορετικές εποχές, από το 1896 μέχρι την ελληνική οικονομική κρίση των ημερών μας, οι ήρωες αυτών των έργων προσπαθούν να βρουν νόημα μέσα σε έναν κόσμο που, χωρίς το κομμάτι της μνήμης και της γενναιοδωρίας, μοιάζει ανίκανος να συγκρατήσει τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά του.
Το “Αυτοί που περπατούν στα σύννεφα” είναι ένα έργο που αναφέρεται στο πρόσωπο του Άγγλου ποιητή Ρούπερτ Μπρουκ. Είναι μια ιστορία για τις αναμνήσεις των ανθρώπων που μας αγάπησαν αφόρητα.
“Η εποχή του κυνηγιού” αναφέρεται στη σχέση της αφήγησης με την πραγματικότητα και τη βία της οικονομικής κρίσης, για τις ιστορίες που έχουμε ανάγκη να ξαναπούμε για να επινοήσουμε το καλό, να κατανοήσουμε την απώλειά του και να το αναπληρώσουμε.
Το έργο “Στα πόδια” είναι η ιστορία ενός άντρα που προσπαθεί να εμποδίσει μια γυναίκα να συναγωνιστεί άντρες αθλητές. Με αφορμή τη συμμετοχή της Σταματίας Ρεβίθη στους πρώτους Ολυμπιακούς αγώνες του 1896 στην Αθήνα, το έργο αφηγείται τη φανταστική σχέση της μοναδικής γυναίκας μαραθωνοδρόμου με τον άνθρωπο που πασχίζει να τη σταματήσει.
Θεατρικά, Κριτική, 2015, 264 σελ.
Ο ουρανός που ονειρεύτηκες – Γιάννης Σκαραγκάς
Ίσως ο έρωτας να τη βοηθούσε να τα αντέξει όλα. Οταν όμως σε ‘χουν αγαπήσει με τόση δύναμη, το χειρότερο που μπορεί να συμβεί είναι να σου λείψει η αγάπη. Να σου την αρπάξουν από τα χέρια τη στιγμή που πίστεψες ότι καμιά δύναμη αυτού του κόσμου δεν μπορεί να σου τη στερήσει. Να τη χάσεις, όχι από κάποιο τραγικό ατύχημα, αλλά από ένα συμβόλαιο θανάτου…
Ο Εντι, ένας συγγραφέας, βρίσκεται μετά από ατύχημα απομονωμένος σ’ ένα ερημικό πανδοχείο στο Μεξικό, κοντά στην Τιχουάνα. Η Χουλιέτα τον βοηθά να ξαναπιάσει το νήμα της ζωής του. Τι κρύβουν, όμως, τα κενά μνήμης του; Ποια είναι η σχέση του με τη γοητευτική κοπέλα και τους υπόλοιπους ενοίκους του πανδοχείου;
Παγιδευμένοι από μια καταιγίδα, οι χαρακτήρες βυθίζονται σε μια σειρά από σκοτεινά μυστικά και επώδυνες αποκαλύψεις. Εκδίκηση και συγχώρεση, χαμένες ευκαιρίες και ξανακερδισμένες ζωές στροβιλίζονται σε μια αριστοτεχνική αφήγηση με αναπάντεχες ανατροπές και δραματικό βάθος.
Αποσπάσματα από το μυθιστόρημα έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά της Ιρλανδίας και της Ολλανδίας. Ο “Ουρανός που ονειρεύτηκες” μεταφέρθηκε στο θέατρο στη Νέα Υόρκη το 2009, με τίτλο “Prime Numbers”, υποψήφιο για τα New York Innovative Theatre Awards, στην κατηγορία πρωτότυπου αμερικανικού έργου.
Μυθιστόρημα, Κριτική, 2014, 264 σελ.
Το αινιγματικό βλέμμα του αγγέλου – Γιάννης Σκαραγκάς
Ο Σίλας με τη γυναίκα του περιμένουν το μοναχογιό τους να επιστρέψει στη Θεσσαλονίκη από την Αθήνα, όπου και σπουδάζει, για να περάσουν λίγες μέρες μαζί. Ο νεαρός όμως δεν φτάνει ποτέ. Ο πατέρας ενημερώνεται για το θάνατό του και καλείται να αναγνωρίσει το πτώμα του. Σύμφωνα με τα ευρήματα των ιατροδικαστών, ο θάνατος οφείλεται σε χρήση βαρβιτουρικών και άλλων ουσιών.
Ο Σίλας όμως είναι σίγουρος ότι ο γιος του δε θα έκανε ποτέ όλα αυτά που του περιγράφουν. Ψάχνοντας να βρει τι ακριβώς συνέβη, θα βρεθεί αντιμέτωπος με μια επικίνδυνη αίρεση. Προς μεγάλη του έκπληξη όμως δεν είναι μια ομάδα φανατικών ή παρανοϊκών ανθρώπων· πρόκειται για μια πολυεθνική εταιρεία που εκμεταλλεύεται την αρχή της ανεξιθρησκίας για να εφαρμόσει τις παράνομες τακτικές της…
Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Πατάκη, 2007, 258 σελ.
Η πατρίδα της αφής – Γιάννης Σκαραγκάς
“Μόνο το κορμί λατρεύεται. Μόνο η σάρκα μπορεί να αρρωστήσει από την έλλειψη. Η ψυχή είναι απλώς ένας επικήδειος των επιθυμιών που στέγνωσαν, το σκονισμένο φάντασμα κάποιας ανάγκης που δεν τόλμησε ποτέ. Πώς να αφοσιωθείς σε κάτι που στο τέλος θα αρνηθεί τη φύση του, εκλιπαρώντας για τη συγχώρεση των Ουρανών; Χρειάζεσαι την αχαριστία του δέρματος για να κλέψεις από το χρόνο. Την αλαζονεία του αγγίγματος για να αισθανθείς την ευλάβεια στο αμετάκλητο”.
11 Μαΐου 1809: Η Βιέννη καταλαμβάνεται ξανά από τους Γάλλους. Κατόπιν εντολής, η πινακοθήκη του Μπελβεντέρε αδειάζει και τα έργα αποστέλλονται στη Γαλλία. Ένα από τα έπιπλα που συμπεριλήφθηκαν κατά λάθος στην αποστολή κρύβει την εξομολόγηση ενός ανθρώπου που ονειρεύτηκε μια διαφορετική πατρίδα.
Μασσαλία, σήμερα: Η Στελλίνα, κόρη ενός Έλληνα μετανάστη, ζει απομονωμένη από τον κόσμο, σπουδάζοντας την τέχνη του επίπλου. Συναισθηματικά ανάπηρη, κάποια στιγμή γνωρίζει ένα μανιώδη έμπορο έργων τέχνης, ο οποίος της ζητάει να του κάνει μια εκτίμηση για ορισμένες αντίκες που έχει παραλάβει. Η Στελλίνα τον επισκέπτεται και ανακαλύπτει στη συλλογή του ένα χειρόγραφο των αρχών του 19ου αιώνα.
Μέσα απ’ αυτό γνωρίζει την ιστορία του Αβέλιο, ενός φημισμένου επιπλοποιού που κατάφερε να απαλλαγεί από τη μοίρα του με αντάλλαγμα να μην μπορεί να αγγίζει το δέρμα. Οτιδήποτε δεν μπορεί να κάνει στο σώμα όσων επιθυμεί το μεταφέρει στο ξύλο. Σύντομα ο Αβέλιο θα γίνει βασικό μέλος μιας προεπαναστατικής οργάνωσης των Ελλήνων. Όλα θα αρχίσουν όμως να μπλέκονται όταν θα χρειαστεί πίσω τη μοίρα του.
Είναι όμως η μοίρα του Αβέλιο που κρύβεται πίσω από το χειρόγραφο; Ποια είναι η προσωπική αποκάλυψη που θα αλλάξει τη ζωή της Στελλίνας; Δύο διαφορετικές εποχές μπλέκονται ασφυκτικά μέσα από την τέχνη του επίπλου, σε μια ποιητική και σκοτεινή ιστορία αναπάντεχων ανατροπών. Επειδή δύο άνθρωποι πίστεψαν ότι το ξύλο που μεταμορφώνεται είναι η μοίρα που αλλάζει. Αν το μεγαλείο της ανθρώπινης φύσης είναι να επαναστατεί στη μοίρα της, τότε πόσο μεγαλύτερη τιμωρία υπάρχει από το να πρέπει να την αντικαταστήσει με κάτι άλλο;
Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Πατάκη, 2004, 264 σελ.
Επιφάνεια – Γιάννης Σκαραγκάς
Οταν η αλήθεια γίνεται το τέλειο άλλοθι για το μεγαλύτερο ψέμα… Οταν κάποιος έχει προβλέψει τα πάντα και αντικαθιστά τη λογική με κάτι που της μοιάζει επικίνδυνα. Η πρόσληψη μιας γυναίκας θα αναστατώσει τη ζωή σ΄ έναν πολυεθνικό παράδεισο φαρμάκων. Ενας φιλόδοξος άντρας θα συγκρουστεί μαζί της για να αρχίσει ένα ανεξέλεγκτο παιχνίδι βίας, ερωτισμού και παραισθήσεων. Μια σειρά από συμπτώσεις, ανεξιχνίαστους φόνους και παραβιάσεις ηλεκτρονικών συστημάτων θα αρχίσουν να συνδέονται η μία μετά την άλλη σε μια απρόβλεπτη αποκάλυψη. Ενα παρανοϊκό αίνιγμα, στημένο από κάποιον που έχει μελετήσει τη ζωή των ανθρώπων της εταιρείας και χρησιμοποιεί τις πιο τρομαχτικές λεπτομέρειες για να τους ξεφορτωθεί έναν έναν. Στην Επιφάνεια τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται.
Μυθιστόρημα, Ελληνικά Γράμματα, 2002, 417 σελ.
Πηγές: Biblionet, Περιοδικό Εντευκτήριο, Εκδόσεις Πατάκη, Κριτική, Ελληνικά Γράμματα
