Aποφοίτησε από την Παιδαγωγική Aκαδημία Aλαξανδρουπόλεως. Συνέχισε τις σπουδές του με υποτροφία στο Aμερικάνικο Πανεπιστήμιο Bηρυτού. Eπιστρέφοντας στην Eλλάδα παρακολούθησε το Tμήμα Aγγλικής Φιλολογίας και μετεκπαιδεύτηκε στο Πανεπιστήμιο Aθηνών. Στη συνέχεια πήγε στην Aμερική με υποτροφία Φουλμπράιτ, για μεταπτυχιακές σπουδές (μάστερ στην παιδαγωγική ψυχολογία και την αγγλική λογοτεχνία). Δίδαξε αρχικά σε δημοτικά του νομού Kαβάλας και μετέπειτα ως καθηγητής στις Παιδαγωγικές Ακαδημίες Θεσσαλονίκης, Kρήτης από όπου, ενώ είχε πάρει προαγωγή για τη Φλώρινα, αναγκάστηκε να αποχωρήσει το 1982 υπηρεσιακά, εξαιτίας της αιφνίδιας κατάργησης του βαθμού του γενικού διευθυντή. Tελικά τον κέρδισε και τον ανακούφισε η παιδική λογοτεχνία, μιας και αφοσιώθηκε σ’αυτήν – θα μπορούσε να πει κανείς – ολοκληρωτικά. Μετακομίζει με τη γυναίκα του και την κόρη του στην Πάτρα, όπου και έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του.
Η ακτινογραφία (1971)
Διηγήματα
Παραλλαγές… (1966)
Το μαστίγιο και η ομπρέλα (1983)
Παιδική και εφηβική λογοτεχνία
Το άσπρο άλογο (1968)
Το χρυσαφένιο τόξο (1975)
Ενα καράβι στη βιτρίνα (1979)
Τα τρία παιδιά (1980)
Χωρίς κοτσάνι (1984)
Η ιστορία με το γαλάζιο μολύβι (1985)
Καβάλα στο χρονοδιαβήτη (1987)
Το παράξενο δώρο (1988)
Ο γύρος του κόσμου χωρίς λεφτά (1989)
Ο ερχομός της Βεατρίκης (1992)
Μια πόρτα στο δέντρο (1992)
Το καλάθι με τα λάθη (1993)
Το κορίτσι με τις δυο μητέρες (1984)
Ζαζά – Ονειρα ελεφάντων (1986)
Ενα δέντρο στο ποτάμι (1996)
Και… μια βιτρίνα στο καράβι (1997)
Απαγορεύεται η αγάπη… (1997)
Ο άνθρωπος με τους καθρέπτες (1998)
Τα απομνημονεύματα ενός αυτοκίνητου (2000)
Η παράξενη κυρία Τζιφουτζί (2002)
Πεζογραφήματα
Μυστικά ταξίδια (1970)
Μελέτες
Παιδαγωγική ψυχολογία (Ψυχοδυναμική θεώρηση σύγχρονων προβλημάτων) (1995)
Συλλογικά έργα
Τα γιορτινά μας (1993)
Αθάνατο Ολυμπιακό Πνεύμα (2003)
Χριστουγεννιάτικες ιστορίες (2009)
Παλίμψηστο Καβάλας (2009)
Το άσπρο άλογο
Ενα δωδεκάχρονο παιδί, ο Σταύρος, χαίρεται να καλπάζει πάνω στο άσπρο άλογο του γείτονα του κυρ Χαραλάμπη. Ώσπου οι δυο οικογένειες μπλέκουν με τα δικαστήρια… Τότε ακόμα και η φιλία με το άσπρο άλογο γίνεται μίσος. Κι ύστερα από συγκινητικές καταστάσεις και στα δέκα διηγήματα της συλλογής, αναφαίνεται ένα φως. Όλοι οι μικροί ήρωες απελευθερώνονται από κάτι το άσχημο και “καλπάζουν” προς κάτι που αγαπούν.
Το χρυσαφένιο τόξο
“Το Χρυσαφένιο Τόξο” ακόμα και στην πρώτη του γραφή τιμήθηκε με έπαινο της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς, όπου μεταξύ των άλλων, τα μέλη της Κριτικής Επιτροπής (Τατιάνα Σταύρου, Ιωάννα Μπουκουβάλα-Αναγνώστου, Μ. Αμαριώτου, Υπατία Δελή, Όλγα Βότση και Λίλα Καρανικόλα), αναφέρουν: “… Μέσα σε ένα κλίμα καλοσύνης και φιλίας τοποθετεί ο συγγραφέας τα πρωτότυπα και ποικίλα περιστατικά του έργου…”
Ο ήρωάς μας με το ψευδώνυμο “Ασημένιο Βέλος” ζητά αλληλογραφία μέσω ενός περιοδικού…
Στην έκκλησή του αυτή ανταποκρίνονται διάφορα νεαρά άτομα που χρησιμοποιούν κι αυτά ψευδώνυμα όπως: Γαλάζιος Αετός, Γαζία, Ροδόφυλλο, Σταγόνα του Άραχθου κ.ά.
Όταν αρχίζει η ιδιαίτερη αλληλογραφία, φανερώνεται ποιο πρόσωπο κρύβεται πίσω από κάθε ψευδώνυμο.
Η κάπως καθυστερημένη ανταπόκριση, ωστόσο, του “Χρυσαφένιου Τόξου” κι η δήλωση του: “Ένα ασημένιο βέλος για να φτάσει στον προορισμό του, έχει ανάγκη από ένα τόξο ξύλινο, χρυσό ή χρυσαφένιο. Κι ένα τόξο πάλι για να είναι χρήσιμο, χρειάζεται το βέλος”, σημαδεύει την πορεία της ιστορίας καθώς το “Τόξο” αυτό περιβάλλεται με ένα μυστήριο…
Ο γύρος του κόσμου χωρίς λεφτά
O γύρος του κόσμου όχι σε ογδόντα μέρες, όπως τον θέλει ο Iούλιος Bερν, αλλά σε πολλούς μήνες και χρόνια και χωρίς λεφτά, όπως τον καθόρισε ο Aφέντης. Mα ποιος είναι ο Aφέντης και ποιος είναι ο ήρωας που κάνει το γύρο του κόσμου χωρίς λεφτά; Πού; Πότε; Πώς; Γιατί;
O ήρωας που κάνει το μικρότερο ή το μεγαλύτερο γύρο του κόσμου δεν είναι ένας αλλά πολλοί. Όσο για τον Aφέντη, είναι κι αυτός ένας κεντρικός αλλά αφανής ήρωας· ο μόνος τετράποδος…
Πολλά περίεργα και παράξενα κι ωστόσο, ως ένα σημείο, αληθινά. Ένας κόσμος με χαρές και λύπες σ’ ένα ταξίδι γεμάτο περιπέτειες, γνώση, χιούμορ κι ανθρωπιά.
Kαι κοντά στα τόσα αληθινά και βαθυστόχαστα, και η αληθινή –κι ως προς το πνεύμα του καιρού μας– απληστία του μίστερ Φονφασολά, σαν ένα καυστικό και διασκεδαστικό συμπλήρωμα του όλου ταξιδιού.
Το κορίτσι με τις δυο μητέρες
Ενα μικρό κορίτσι ξαναβρίσκει ύστερα από χρόνια τη μητέρα του. Πρέπει όμως ν’ απαντήσει σ’ ένα δύσκολο ερώτημα: ποια είναι η πραγματική του μητέρα, αυτή που το γέννησε ή αυτή που όλα αυτά τα χρόνια το ανέθρεψε με αγάπη και τρυφερότητα;
Χωρίς κοτσάνι
Η ηρωίδα του βιβλίου, μετά τη μετακίνηση της οικογένειάς της σε άλλο τόπο, αλλάζει σχολείο και βλέπει ότι η νέα της δασκάλα είναι το αντίθετο της καλοδιάθετης κυρίας Ελπίδας, που άφησε πίσω της. Η ζωή στην τάξη είναι ένα καθημερινό μαρτύριο, μια και κυριαρχούν η αυστηρότητα και η ξερή γνώση. Κι όμως, ξαφνικά, με αφορμή ένα τριαντάφυλλο χωρίς κοτσάνι, όλα αλλάζουν. Η στεγνή και κουραστική δασκάλα τους μεταμορφώνεται σε ευχάριστη και φιλικά δημιουργική. Πώς, με ποιον τρόπο; Αυτό είναι ίσως το συναρπαστικότερο μέρος της όλης ευρηματικής ιστορίας. Και ίσως το πιο σημαντικό είναι η σχέση αγάπης που δημιουργείται, χάρη στο τριαντάφυλλο, μεταξύ δασκάλας και παιδιών…
Απαγορεύεται η αγάπη…
Ιστορίες αγάπης υπό… απαγόρευση. Σε ένα αναμορφωτήριο η ζωή επιβάλλει τους δικούς της κανόνες. Αλλά κι έξω από αυτό επικρατούν άλλου είδους συμβάσεις και απαγορεύσεις.
Και με τη καταγραφή της πορείας των ηρώων, των καταστάσεων που αντιμετωπίζουν, γίνονται και κάποιες επισημάνσεις σε σχέση με τις διάφορες περιπτώσεις της “υπό απαγόρευση” αγάπης.
Ενα βιβλίο ιδιόρρυθμο αλλά ρεαλιστικό, αποκαλυπτικό και βγαλμένο από τη ζωή.
Καβάλα στο χρονοδιαβήτη
O Xρόνης πέτυχε το ακατόρθωτο: ταξιδεύει στο χρόνο και παρακολουθεί γεγονότα και πρόσωπα που έζησαν στο χώρο της Kαβάλας, της γραφικής πολιτείας του βορρά, από τα αρχαία μέχρι και τα πρόσφατα χρόνια. Θ’ αναρωτηθεί κανείς πώς τα κατάφερε! Tο μυστικό του Xρόνη είναι ότι κατόρθωσε να δαμάσει το Xρονοδιαβήτη. Aπό κει και πέρα το να ταξιδέψει στο χώρο και το χρόνο ήταν εύκολο. Mαζί του παρακολουθούμε να ξετυλίγονται γεγονότα και καταστάσεις, προσωπικές και ιστορικές μνήμες που αποκτούν μια διαχρονική διάσταση και σημασία.
Ενα συναρπαστικό μυθιστόρημα του συγγραφέα που γοητεύει με την ιδιοτυπία του και κερδίζει τον αναγνώστη με τα πανανθρώπινα μηνύματά του.
Η παράξενη κυρία Τζιφουτζί
Ποια είναι η κυρία Τζιφουτζί; Από πού έρχεται; Πώς τα καταφέρνει να κάνει τα τρία παιδιά της οικογένειας που την προσέλαβε να είναι στο σχολείο ξεφτέρια; Με ποιο όμως τίμημα; Το μυστήριο γύρω από την κύρια Τζιφουτζί παραμένει αξεδιάλυτο, ωσότου τα ίδια τα παιδιά αποφασίζουν να ρίξουν φως στο πρόσωπο και στην υπόστασή της. Το τελευταίο μυθιστόρημα του Ι. Δ. Ιωαννίδη διαθέτει όλα εκείνα τα στοιχεία που τον έκαναν γνωστό και αγαπημένο συγγραφέα: τη χιουμοριστική ματιά, την κοινωνική συνείδηση και χαρακτήρες που καταφέρνουν να μείνουν ζωντανοί στη μνήμη του αναγνώστη.
Πηγές: Biblionet
