Καίτη Κάστρο-Λογοθέτη

Αθάμπτωτες μνήμες – Καίτη Κάστρο-Λογοθέτη

Το δύσβατο οδοιπορικό δύο οικογενειών ποπυ ζουν, με τις χαρές και τις λύπες τους, μέσα στη Θεσσαλονίκη των μεγάλων ιστορικών της στιγμών… Ένα χροικό που προσεγγίζει άμεσα τις ανθρώπινες αντιδράσεις, από την πυρκαγιά της Θεσσαλονίκης, τους βαλκανικούς πολέμους, την προσφυγιά, την κατοχή και τους “τρομαγμένους έρωτες” τους που αντέχουν τη συμπόρευση της ιστορίας… Μια μυθοπλασία σε αρμονική σύζευξη με πραγματικά γεγονότα που σημάδεψαν την ιστορία της πόλης, έστω κι αν στεγάστηκαν στα περιθώρια των σελίδων της…

Μυθιστόρημα, Μαλλιάρης Παιδεία, 2010, 150 σελ.

Τα δάκρυα του Φθινοπώρου – Καίτη Κάστρο-Λογοθέτη

Τα “Δάκρυα του Φθινοπώρου” είναι το δεύτερο βιβλίο της συγγραφέως Καίτης Κάστρο Λογοθέτη, όπου επιχειρεί να καλύψει όλη τη διαδρομή ενός ξεχωριστού έρωτα από τη γέννησή του, με τις μαγικές στιγμές που ακολούθησαν μέχρι την εμπλοκή του στα δύσβατα μονοπάτια κάποιων σκοπιμοτήτων που προσδιόρισαν μια ανέλπιστη εξέλιξη με τους πρωταγωνιστές να μεταναστεύουν εκείνη στη Γερμανία για δουλειά και εκείνος στην Αγγλία για σπουδές. Η αποστασιοποίηση αυτή δεν κατόρθωσε να δώσει απαντήσεις στα εναγώνια ερωτήματα “ΠΩΣ” και “ΓΙΑΤΙ”. Τελικά ήρθαν οι απαντήσεις αφού έσπασε το κέλυφος της σιωπής και συνάντησαν των φως της αλήθειας. Πρόφτασαν άραγε να διορθώσουν τις επιπτώσεις από τα παιχνίδια της μοίρας και να δώσουν συνέχεια στον μεγαλό έρωτα η μήπως η ετυμηγορία της μοίρας ήταν τελεσίδικη;

Μυθιστόρημα, Κυριακίδη Αφοί, 2012, 208 σελ.

Μοιραία συνάντηση – Καίτη Κάστρο-Λογοθέτη

Το βιβλίο “Μοιραία συνάντηση” προσεγγίζει μέσα από τα δραματικά περιστατικά της ζωής των ηρώων του, τα βασικότερα προβλήματα στην απονομή της ποινικής δικαιοσύνης.

Η δικαστική πλάνη, η ενδοοικογενειακή βία, η εμπάθεια των μαρτύρων, η ισόβια κάθειρξη είναι κάποια από αυτά που βασανίζουν τους δικαστές, προβληματίζουν την κοινωνία και εμπνέουν τη συγγραφέα.

Στη “Μοιραία συνάντηση”, η κάθαρση τελικά επέρχεται, έστω και με το βαρύ τίμημα του μακροχρόνιου και άδικου εγκλεισμού. Με δραματική όμως συνέπεια και παρενέργεια, την αδυναμία του ήρωα να επανενταχθεί στην κοινωνία που τόσο τον αδίκησε.

Αυτή ήταν η κατάληξη ενός μοιραίου έρωτα που οδήγησε την όμορφη Κατρίνα στον θάνατο, τον σε Στράτο, τον άνδρα της, στη φυλακή σε μια οδυνηρή πορεία και σε ένα απρόσμενο τέλος.

Στο βιβλίο, μεταξύ άλλων διαφαίνεται η επίδραση που είχε η Μικρασιατική καταστροφή στο πρόσωπο του Στράτου, όπως και τον ρόλο που παίζει ένας σημαντικός έρωτας που δεσπόζε με όλες του τις μαγικές στιγμές.

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Κυριακίδη ΙΚΕ, 2014, 176 σελ.

Ο εσπερινός μιας αγάπης – Καίτη Κάστρο-Λογοθέτη

Στο τέταρτο κατά σειρά βιβλίο της η συγγραφέας επιχειρεί ν’ αποκρυπτογραφήσει έναν μοναδικό έρωτα ανάμεσα σε δύο εικοσάχρονα παιδιά, που αγαπήθηκαν μη γνωρίζοντας το καρτέρι που τους είχε στήσει η μοίρα για ν’ αποτρέψει αυτό το σπάνιο όσο και δυνατό αίσθημα. Η μοίρα, το πεπρωμένο -ή όπως αλλιώς κι αν ονομάσουμε τις απρόβλεπτες όσο και ανεπιθύμητες συμπτώσεις, που λόγω άγνοιας εμφανίζονται- αποτελούν μια αδιαμφισβήτητη αλήθεια που οι άνθρωποι αδυνατούμε να ανακόψουμε, και η πορεία τους μας δημιουργεί, τις περισσότερες φορές, οδυνηρές καταστάσεις με σοβαρές συνέπειες. Μια παρόμοια κατάσταση προκλήθηκε τελείως αναπάντεχα στο ανύποπτο ζευγάρι, που βίωνε μια μοναδική αγάπη με την προσδοκία ολοκλήρωσής της με έναν γάμο. Όμως όσα ακολούθησαν δεν δικαίωσαν τις προσδοκίες τους, γιατί η μαγική ράβδος της μοίρας τούς επιφύλαξε ένα διαφορετικό τέλος. Ένα τέλος οδυνηρό, που ίσως μπορούσε να καταλαγιάσει κάπως κάτω από τους μελαγχολικούς ήχους της καμπάνας του Εσπερινού.

Μυθιστόρημα, Μέθεξις, 2016, 184 σελ.

Σαν αλήθεια και σαν θαύμα – Καίτη Κάστρο-Λογοθέτη

Θεατρική διασκευή από το παραμύθι της Γεωργίας Λεράκη


Το έργο αυτό βασίζεται στο παραμύθι “Σαν αλήθεια και σαν θαύμα” και είναι η αλήθεια της ζωής και το θαύμα της φύσης. Μια πανδαισία πουλιών, ζώων, σπόρων, δέντρων, που τα ενσαρκώνουν ηθοποιοί και προσπαθούν να μας δείξουν πως κι εκείνα σκέφτονται, πονούν, φοβούνται, υποφέρουν.
Μας διδάσκει πως πρέπει να σεβόμαστε τη φύση, που είναι πηγή ζωής, και να μην την καταστρέφουμε, κι ακόμα να μη βασανίζουμε τα ζώα.
Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι η ιστορία αυτού του παραμυθιού αναφέρεται σ’ ένα γενναίο και ώριμο Βαλανίδι που ήρθε η ώρα να φύγει από την ψιλή κλωστή που το κρατάει στη Βαλανιδιά Μητέρα του, που το μεγάλωσε και το φρόντισε ώστε να γίνει αυτό που ονειρευόταν, ένα μεγάλο λεβέντικο δέντρο, όπως η ίδια η μάνα του.
Αλλά πριν γίνει δέντρο ήθελε να ταξιδέψει, να πάει μακριά με τα φτερά του ανέμου, πριν ριζώσει κάπου παντοτινά. Στο ταξίδι του συναντά ένα πανέμορφο Κάστανο και ζουν μαζί τη μεγάλη περιπέτεια. Φροντίζουν το ένα το άλλο, γιατί έχουν τρυφερή καρδιά, γι’ αυτό από πάνω έχουν σκληρό κέλυφος, για να την προστατεύουν.
Ένα παραμύθι ονειρικό, όπου υπάρχει ένας αφηγητής που μιλάει με το κοινό -που είναι τα παιδιά-, εξηγεί, ρωτάει.
Κι έτσι κυλάει το παραμύθι, κι έτσι κυλάει η παράσταση. Και στο τέλος μάς μένει το μήνυμα πως το δάσος είναι η ζωή μας, το ζωικό βασίλειο είναι η ζωή μας, και γι’ αυτό οφείλουμε να τα φροντίζουμε, να τ’ αγαπάμε, να τα σεβόμαστε.
Παρελαύνουν Συννεφοβασιλιάδες, Συννεφοβασίλισσες, Χαμομήλια, Μανιτάρια, Κοτσύφια, που ζουν και βασιλεύουν στο δάσος, κι όλοι μαζί τραγουδούν και το τραγούδι αυτό θ’ ακούγεται πάντα στο δάσος, που ζει και θα ζει για πάντα, όσο θα ψάχνει η ανταπόδοση να συναντήσει την καλοσύνη.

Θεατρικό, Μέθεξις, 2016, 68 σελ.

Άλμα – Καίτη Κάστρο-Λογοθέτη

Το κορίτσι της Κυριακής


Στα δεκαοκτώ της χρόνια πρωτοαισθάνθηκε το σκίρτημα του έρωτα η Άλμα, σε μια γιορτή στο παραδεισένιο νησί της, τις Σπέτσες. Μια τυχαία συνάντηση πυροδότησε ξαφνικά το έντονο ενδιαφέρον της για τον νεαρό Αθηναίο που χτύπησε την πόρτα της καρδιάς της και οι επαναλαμβανόμενες συναντήσεις τους κάθε Κυριακή, έμελλε να ξεδιπλώσουν με ασυνήθιστους γρήγορους ρυθμούς τον έρωτα των δύο νέων, και να την μετονομάσουν σε “Κορίτσι της Κυριακής”.

Αντάλλασσαν όρκους για μια συνέχεια δίχως τέλος, όμως οι προσδοκίες τους προσέκρουσαν σε οικογενειακές υποχρεώσεις του νεαρού συντρόφου της, που επέλεξε τον δρόμο της απόδρασης, δίχως καμιά εξήγηση.

Η πίκρα του κοριτσιού αβάσταχτη. Η μεσολάβηση του αιφνίδιου θανάτου της μητέρας της, του μοναδικού ανθρώπου που της είχε απομείνει, μεγάλωσε την απόγνωσή της. Δεν την χωρούσε πια το νησί της, αλλά ούτε της απάλυνε τον πόνο η παρηγοριά των φίλων της. Γι’ αυτό διάλεξε τη λύση της μετανάστευσης με το πλοίο που έκανε κάθε δίμηνο το μακρινό και αβέβαιο ταξίδι από την Ελλάδα στη μακρινή Αμερική, όπου ο καλός της θείος μόλις έμαθε την απώλεια της μητέρας της και αδελφής του, καθώς και τον άτυχο έρωτά της, την ενθάρρυνε να μπει στο καράβι και να ξενιτευτεί για να διαγράψει οριστικά από τη μνήμη της και την καρδιά της όλες αυτές τις οδυνηρές καταστάσεις.
Μπήκε, λοιπόν, στο πλοίο, που ήταν γεμάτο ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο στη μακρινή αλλά πλούσια χώρα, την Αμερική. Έτσι κι εκείνη πίστεψε πως θ’ άλλαζε η ζωή της. Η ατυχία όμως ξανακτύπησε και πάλι την πόρτα της, σκληρή κι ανελέητη.
Μόνη της ελπίδα η επιστροφή στο νησί της κοντά στους φίλους της για μια ζωή χωρίς περιπέτειες και πόνο.

Και μέσα σ’ όλη αυτήν την αναστάτωση, η περιγραφή ενός μεγάλου έρωτα που άνθισε μέσα στα αποκαΐδια της μεγάλης πυρκαγιάς της Θεσσαλονίκης και που έπαιξε έναν συνταρακτικό ρόλο στη ζωή της Άλμας.

Μυθιστόρημα, Μέθεξις, 2017, 208 σελ.

Μακεδονικοί αντίλαλοι – Καίτη Κάστρο-Λογοθέτη

Μια αληθινή ιστορία


Όταν ο δεκάχρονος Στέργιος και η μικρή αδελφή του ένιωσαν τις τραγικές επιπτώσεις της ορφάνιας, δέχθηκαν την πρόσκληση της θείας τους, που ζούσε στο Μοναστήρι, ώστε να βρουν κάποια στέγη για να επιζήσουν.

Στο Μοναστήρι ο Στέργιος άλλαξε διάφορες δουλειές, προκειμένου να ανακουφίσει τη φιλόξενη θεία του και να νιώσει τη χαρά της ανταπόδοσης.

Έτσι, στην εναγώνια αναζήτησή του για την εξασφάλιση κάποιου μεροκάματου, πέρασε από πολλές δουλειές, για να αγκυροβολήσει τελικά σ’ ένα κινηματοθέατρο όπου δούλεψε ως φροντιστής σκηνής.
Αυτό το γεγονός που του εξασφάλισε μια σίγουρη δουλειά και πεδίο γνωριμιών με σπουδαίους ηθοποιούς, που έρχονταν από την Αθήνα για να παίξουν στο Μοναστήρι, που επονομαζόταν “μικρό Παρίσι”.

Γνώρισε τέσσερις πολέμους, υπηρέτησε στον Μακεδονικό Αγώνα και έζησε το ολοκαύτωμα των Σερβίων.

Μια αληθινή ιστορία, μια ιστορική διαδρομή ανάμεσα σε εμπόδια που έστησαν οι απάνθρωποι της εποχής του.

Αφηγήσεις, Μέθεξις, 2019, 120 σελ.

Αιγαίο – Καίτη Κάστρο-Λογοθέτη

“Αλμύρα και Αίμα”


Ναρίν και Μαχμούτ, δυο ξένοιαστοι νέοι από τη Συρία που συναντιούνται στο Cambridge. Εκεί η Ναρίν γνωρίζει την πρώτη της αγάπη. Έρχονται σε επαφή με μια φοιτήτρια από την Ελλάδα, την Ντόλυ, που γράφει ένα βιβλίο για το Oλοκαύτωμα που έζησε η γιαγιά της. Γίνονται αχώριστες. Η Ναρίν γράφει στίχους που τους επενδύει με μουσική και η Ντόλυ τής προτείνει να τους ενσωματώσει στο βιβλίο της. Τελειώνει η διάρκεια των σπουδών και γυρνούν στις πατρίδες τους. Οι δυο νέοι παντρεύονται και ζουν χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι. Όμως όλα αυτά γρήγορα θα γκρεμιστούν από τη λαίλαπα του πολέμου. Οι ευτυχισμένες μέρες μοιάζουν πια σαν άπιαστο και μακρινό όνειρο. Κανείς δεν γελάει πια! Ολονών οι σκέψεις είναι να φύγουν. Μόνη λύση η φυγή. Μπροστά τους ανοίγεται ένα μεγάλο ταξίδι. Διασχίζουν βουνά και λαγκάδια. Ένα ταξίδι που δεν έχει παρά πόνο και κινδύνους. Θα γνωρίσουν τον κίνδυνο του πνιγμού στα νερά του Αιγαίου. “Αλμύρα και Αίμα” η εικόνα μπροστά τους. Στο προσκήνιο μιας μυθοπλασίας σκιαγραφείται ο πόλεμος, ο φόβος, αλλά και η μεγαλοσύνη των ανθρώπων που σώζουν τους κατατρεγμένους. Ένας ύμνος στην αγάπη, την αλληλεγγύη, αλλά ταυτόχρονα μια καταγγελία στη μισαλοδοξία, στον πόλεμο, στον ρατσισμό, στην προσφυγιά. Ένας ύμνος, επίσης, στον έρωτα, στην πραγματική φιλία και στην κατάρριψη του ρατσισμού. Γιατί, όπως ξεστομίζει και ένας μυθιστορηματικός μας ήρωας “ένας είναι ο Θεός, είτε λέγεται Χριστός είτε Αλλάχ, κι όλοι είμαστε πλάσματά Του”.

Μυθιστόρημα, Μέθεξις, 2019, 150 σελ.