Κατερίνα Αγραφιώτη

Η μεταξένια κλωστή – Κατερίνα Αγραφιώτη

Από την ολόλαμπρη Κωνσταντινούπολη
στη θαυμαστή Σαγκάν


Δύο πολιτισμοί με πανάρχαιες ρίζες, ο Βυζαντινός και ο Κινέζικος, στις δύο άκριες της υδρογείου, με απρόσμενα πολλά κοινά χαρακτηριστικά, οριοθετούν, κατά τoν 7ο μ.Χ. αιώνα, το ιστορικό μυθιστόρημα «Η Μεταξένια Κλωστή». Κατά τη διάρκεια της «Ηράκλειας» Βυζαντινής δυναστείας και της παράλληλης Κινέζικης «Τανγκ», από τη λαμπρή πρωτεύουσα Κωνσταντινούπολη στην κοσμοπολίτικη Σαγκάν, στην Κίνα, διασχίζοντας τον Δρόμο του Μεταξιού, ο Αναστάσης θα βρει τον έρωτα της ζωής του στην αβρή νεαρή Κινέζα Γιού Γιάν. Όμως, η Ειμαρμένη του Αναστάση και το Γιν και Γιανγκ της Γιού Γιάν δεν ταίριαξαν και η μοίρα τούς στάθηκε σκληρή.
Η Κατερίνα Αγραφιώτη, πλέκει με σεβασμό στην ιστορία, ένα μυθιστόρημα όπου η αγάπη νικιέται από το πεπρωμένο.

Ιστορικό μυθιστόρημα, Ελευθερουδάκης, 2021, 278 σελ.

Αικατερίνη-Ρόζα Μπότσαρη – Κατερίνα Αγραφιώτη

Στη σκιά του ονόματος


Η καλλονή της και το ηρωικό όνομα του πατέρα της, στάθηκαν οι δύο πόλοι που σημάδεψαν τη ζωή της Αικατερίνης-Ρόζας Μπότσαρη (1818 – 1875).

Είχε δύσκολα παιδικά χρόνια, στιγματισμένα από την ορφάνια και την ανέχεια, στη σκιά ενός πατέρα που δεν γνώρισε ποτέ. Αργότερα, δίπλα στους πρώτους βασιλείς της Ελλάδας, ως Κυρία επί των Τιμών της βασίλισσας Αμαλίας, επισκέφτηκε τα λαμπρότερα παλάτια της Ευρώπης και έγινε το ίνδαλμα της εποχής της.

Το 1844 παντρεύτηκε τον φαναριώτικης καταγωγής Γεώργιο Καρατζά, στρατιωτικό, άνδρα αυστηρό και αυταρχικό, με τον οποίο απέκτησε τέσσερα παιδιά.

Ο αταίριαστος όμως γάμος της, η απώλεια των δύο από τα παιδιά της, καθώς και άλλων αγαπημένων προσώπων, την οδήγησαν σε πρόωρο θάνατο.

Το μυθιστόρημα “Αικατερίνη-Ρόζα Μπότσαρη: Στη σκιά του ονόματος” είναι η ιστορία μιας γυναίκας, που σεβόμενη πάντα την καταγωγή της, υπηρέτησε αδιαμαρτύρητα τα κοινωνικά “πρέπει” και παρέβλεψε τις προσωπικές της αναζητήσεις με τη δύναμη και την αξιοπρέπεια που αντλούσε από το όνομα του πατέρα της.

Η Κατερίνα Αγραφιώτη, γοητευμένη από τη σύντομη και δραματική ζωή της Αικατερίνης-Ρόζας Μπότσαρη, θυγατέρας του αγωνιστή της Ελληνικής Επανάστασης Μάρκου Μπότσαρη, γράφει με πολύ προσωπικό τόνο μια συγκινητική μυθιστορηματική βιογραφία.

Ιστορικό μυθιστόρημα, Πάπυρος Εκδοτικός Οργανισμός, 2007, 391 σελ.

Όλα για το χορό – Κατερίνα Αγραφιώτη

Η ζωή της Δόρας Στράτου


Η Ντόρα υπήρξε η τελευταία μεγάλη κυρία στον τόπο μας. Οι σημερινές, εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις, φαντάζουν σαν χαλκομανίες εβδομαδιαίων περιοδικών. Η Ντόρα Στράτου περιείχε τον ελληνικό Μεσοπόλεμο με τις πολιτικές ανακατατάξεις που έζησε από κοντά μέσα από το σπίτι της. Αλλά και τον ευρωπαϊκό Μεσοπόλεμο με την εξαίσια γεμάτη πνευματικότητα παρακμή του. Η Ντόρα είχε την ευαισθησία να οσφραίνεται και να πιστεύει στην τέχνη και στους αληθινούς καλλιτέχνες, με τους οποίους γινόταν πράγματι φίλη. Δυστυχώς, στο τέλος της ζωής της έζησε σε μια Ελλάδα διαβρωμένη και ξένη προς αυτό που περιείχε. Είχα την τύχη να είμαι φίλος της.
(Μάνος Χατζιδάκις)

Βιογραφία, Θέατρο Ελληνικών Χορών “Δόρα Στράτου”, 2003, 296 σελ.

Ηρώδης Αττικός – Κατερίνα Αγραφιώτη

Ο Ηρώδης ο Αττικός γεννήθηκε το 101 μ.Χ. στον Μαραθώνα, γόνος επιφανούς και εύπορης οικογένειας. Μαθητής φημισμένων δασκάλων της εποχής, σταδιοδρόμησε με τη σειρά του ως ρητοροδιδάσκαλος, φιλόσοφος αλλά και ως πολιτικός.
Κατέλαβε πλήθος αξιωμάτων – του αγορανόμου, αυτοκρατορικού επιτρόπου, ιππάρχου κ.ά. -, ενώ το έτος 143 κλήθηκε στη Ρώμη ως ύπατος και ως παιδαγωγός των διαδόχων του θρόνου Μάρκου Αυρήλιου και Λεύκιου Βέρου.
Η μεγάλη περιουσία του, σε συνδυασμό με τις καλλιτεχνικές του κλίσεις και την υψηλή του πνευματικότητα, τον διευκόλυνε να εφαρμόσει αρχιτεκτονική πολιτική, την οποία μαρτυρούν το πλήθος των μνημείων και των δημόσιων κτιρίων που κατασκεύασε στην Αθήνα, τον Μαραθώνα, την Κόρινθο, την Αλεξάνδρεια, τους Δελφούς και αλλού, με πιο φημισμένα από αυτά το Παναθηναϊκό Στάδιο και το Ωδείο που φέρει το όνομά του στην Αθήνα. Ανέπτυξε συγγραφική δραστηριότητα, αλλά από τα πολυάριθμα έργα του – επιδεικτικούς λόγους, ημερολόγια, διατριβές, επιστολές κ.ά. – σώθηκε μόνο ο αμφισβητούμενος γνησιότητας ρητορικός λόγος “Περί Πολιτείας”. Προσανατολισμένος στον καθαρό αττικισμό και τα πρότυπα του παρελθόντος, θαυμάστηκε για το συγγραφικό του ύφος και χαρακτηρίστηκε “βασιλεύς λόγων”. Παντρεύτηκε τη Ρωμαία Άννια Ρήγιλλα, για τον θάνατο της οποίας οι αντίπαλοί του τού απέδωσαν ευθύνες. Ο Ηρώδης πέθανε το 178 στον Μαραθώνα και τάφηκε στην Αθήνα.
Το βιβλίο αυτό είναι μια ιστορική βιογραφία του επιφανέστερου Αθηναίου του 2ου μ.Χ. αιώνα, βασισμένη στις πηγές και τις μαρτυρίες για τον ίδιο και την εποχή του.

Βιογραφία, Κάκτος, 2002, 357 σελ.