Από το 1963 διαμένει στη Θεσσαλονίκη. Υπήρξε μέλος τής βραχύβιας Νέας Κίνησης Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: «Το κτήνος» (2019, εκδόσεις Ρώμη, Θεσσαλονίκη), «Έξω ψιχαλίζει νύχτα» (2020, εκδόσεις «Αφοί Κυριακίδη ΑΕ», Θεσσαλονίκη), «ουτοπία για τους νεκρούς» (2020, εκδόσεις Grafis, Θεσσαλονίκη). Επίσης, τη συλλογή διηγημάτων «στα παλιά λημέρια» (2022, εκδόσεις Αποστακτήριο, Θεσσαλονίκη), την ποιητική συλλογή «Επιστροφή» (Θεσσαλονίκη 2022).
Ποιήματά του δημοσιεύθηκαν σε εφημερίδες τής Θεσσαλονίκης. Στην εφημερίδα «Θεσσαλονίκη» (Η χαμένη Αμοργός, Μέλλον κ.ά.), στην εφημερίδα «Μακεδονία», στην εφημερίδα «Bonus» (Νέα Τάξη). Συμμετέχει το 2005 στην ανθολογία ερωτικής ποίησης «Ερωτικός Μάιος της Θεσσαλονίκης» με τα ποιήματα: «Πάμε», «Ρόδι», «Αφροδίτη μου Μελένια» «Όμορφο νυχτολούλουδο». Γράφει διηγήματα, νουβέλες, μυθιστορήματα, θεατρικά μονόπρακτα. Δημοσίευσε σειρά δώδεκα κειμένων στην εφημερίδα «Τύπος τής Θεσσαλονίκης», με το γενικό τίτλο «Αφορολόγητα όνειρα». Στο περιοδικό τού Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης «Ενώπιον» δημοσίευσε το θεατρικό μονόπρακτο «Το υπερόπλο τού Καραγκιόζη», το ποίημα «Ταξίδια», τα πεζά κείμενα «Είμαι ο άλλος», «Καλήν ημέραν άρχοντες», «Εγκληματίας», «Τα πρωτάκια», «Καλοφώτης», «Σαν έφηβος».
Ο μαιτρ & το κορόιδο (2023), Γράφημα
Διηγήματα
Στα παλιά λημέρια (2022), Αποστακτήριο
Ο μαιτρ & το κορόιδο – Κοσμάς Ηλιάδης
Ο Μήτσος, νόμιζε πως είχε στα χέρια του αρχαίο θησαυρό, από αγαλματίδια, κτερίσματα, δαχτυλίδια, στολίδια, εγχειρίδια, χτένες, πόρπες, σφραγιδόλιθους, μινιατούρες – από ασπίδες, από σπαθιά – νομίσματα και άλλα αρχαία μικροαντικείμενα, σπανιότατα, ως μοναδικά, τεράστιας αρχαιολογικής και οικονομικής αξίας. Λειτουργούσε συνωμοτικά, να μην τον πιάσουν στα πράσα, με έναν τέτοιας αμύθητης αξίας θησαυρό, και φοβείτο αναλόγως, μην εισέλθει εις την μπουρού δια απεριόριστον χρόνον, ενδεχομένως ίσον με την χρονολογικήν αξίαν των «λαθραίων, αρχαίων αντικειμένων». Ο δε θησαυρός του δεν ήτο παρά μόνον αντίγραφα και ψευδεπίγραφα χειρίστης ποιότητος. Εκραύγαζαν μακρόθεν τα αντικείμενα, πως αυτού του είδους ο θησαυρός βρίσκεται σε όλα τα παλαιοπωλεία, πωλείται ελευθέρως, εις χαμηλήν τιμήν και κανείς φύλακας του νόμου και της τάξεως δεν ενόχλησε ποτέ αυτούς τους πωλητάς. Αφού, όμως, εκείνος δεν το γνώριζε, λειτουργούσε καλή τη πίστη, θα λέγαμε.
Μυθιστόρημα, Γράφημα, 2023, 162 σελ.
Στα παλιά λημέρια – Κοσμάς Ηλιάδης
Η συλλογή διηγημάτων του Κοσμά Ηλιάδη, «Στα παλιά λημέρια», επιδιώκει να οδηγήσει τον αναγνώστη εκεί ακριβώς που ο τίτλος της προσδιορίζει. Καθώς, αν βάζαμε σε μια ζυγαριά τη μυθοπλασία με την πραγματικότητα, αυτή θα γύριζε σαφώς προς τη δεύτερη. Γιατί είν’ αλήθεια πως αυτό το βιβλίο ζυμώθηκε μέσα στην ίδια τη ζωή, από τις εμπειρίες που αποκόμισε ο συγγραφέας μέσα απ’ τον πολύχρονο βίο του. Ο Κοσμάς Ηλιάδης αντιπροσωπεύει μια γενιά που έκανε τα πρώτα της βήματα μετά τον πόλεμο και που ταλαιπωρήθηκε έντονα από τις δύσκολες κοινωνικο-πολιτικές συνθήκες της χώρας μας. Συνεπώς είναι αυτονόητο η γραφή του να φέρει μέσα της το “τραύμα” της αδικίας, της χαμένης ελπίδας για έναν καλύτερο κόσμο, της προσμονής για την εξάλειψη των ανισοτήτων. Ο συγγραφικός του κόσμος πότε αντιμετωπίζεται με επιφυλακτικότητα και πότε με κριτική διάθεση. Ωστόσο, διαθέτοντας ο ίδιος ένα αυθόρμητο – πηγαίο χιούμορ, μετατρέπει την ανάγνωση σε μια απολαυστική διαδικασία. Ιστορίες από την επαρχία της νιότης του και από την πολύβουη συμπρωτεύουσα, προσωπογραφίες ανθρώπων που άφησαν έντονο το στίγμα τους στον κόσμο, περιστατικά που έμειναν ζωντανά στη μνήμη του. Η συλλογή «Στα παλιά λημέρια» περιλαμβάνει ιστορίες που έζησε, άκουσε ή και δημιούργησε ο συγγραφέας, οι οποίες συνθέτουν ένα γλαφυρό παζλ συναισθημάτων και συλλογισμών.
Διηγήματα, Αποστακτήριο, 2022, 166 σελ.
Πηγές: Biblionet, Αποστακτήριο, Γράφημα
