Μάργκαρετ Ατγουντ

Η άλλη Γκρέϊς – Μάργκαρετ Άτγουντ

1843. Μια νεαρή υπηρέτρια, η Γκρέις Μαρκς, καταδικάζεται για συνέργεια στη φρικιαστική δολοφονία του αφεντικού της και της οικονόμου και ερωμένης του. Κάποιοι πιστεύουν ότι είναι αθώα, άλλοι ότι είναι όντως φόνισσα ή παράφρων. Η Γκρέις, που εκτίει ισόβια, υποστηρίζει ότι δε θυμάται τίποτε από τους φόνους. Ένας φιλόδοξος γιατρός που ειδικεύεται στις ψυχικές νόσους επιστρατεύεται από μια ομάδα προοδευτικών ανθρώπων οι οποίοι θέλουν να δοθεί χάρη στην Γκρέις. Ακούει την ιστορία της φέρνοντάς την όλο και πιο κοντά στη μέρα που δεν μπορεί να θυμηθεί. Τι θα ανακαλύψει στην προσπάθειά του να ξεκλειδώσει τη μνήμη της;

Η Μάργκαρετ Άτγουντ, σε μια από τις καλύτερες στιγμές της, υπογράφει ένα μυθιστόρημα βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα, που καθηλώνει και αναστατώνει.

Η συγγραφέας του πολύκροτου βιβλίου Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΑΙΝΙΔΑΣ (The Handmaid’s Tale) υπογράφει ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, με ηρωίδα και πάλι μια γυναικεία μορφή που καθηλώνει και αναστατώνει. Στο βιβλίο βασίστηκε η σειρά του Netflix Alias Grace.

Mετάφραση: Αύγουστος Κορτώ

Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2019, 648 σελ.

Η ιστορία της θεραπαίνιδας – Μάργκαρετ Άτγουντ

Η Δημοκρατία της Γαλαάδ προσφέρει στην Τουφρέντ μόνο μία επιλογή: την αναπαραγωγή. Αν παρεκκλίνει απ’ τον σκοπό της, θα καταλήξει, όπως όλοι οι αντιφρονούντες, κρεμασμένη στο Τείχος, ή θα σταλεί στις Αποικίες, όπου θα βρει αργό και μαρτυρικό θάνατο από ραδιενέργεια. Αλλά ακόμα κι ένα απολυταρχικό καθεστώς δεν μπορεί να αφανίσει τον πόθο – ούτε της Τουφρέντ ούτε και των δύο ανδρών απ’ τους οποίους κρέμεται η μοίρα της.

Μια μεγαλοφυής, συγκλονιστική δυστοπία για το κακό που παραμονεύει στην ανθρώπινη φύση, Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΑΙΝΙΔΑΣ διαβάζεται και σαν σκοτεινό χρονικό μιας εναλλακτικής πραγματικότητας ή σαν σπαραχτική μαρτυρία για τη θέση της γυναίκας στον σύγχρονο κόσμο.

Mετάφραση: Αύγουστος Κορτώ

Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2018, 432 σελ.

Η φαγώσιμη γυναίκα – Μάργκαρετ Άτγουντ

Η Μάριαν είναι μια συνηθισμένη κοπέλα, που μόλις έχει αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο, και πιάνει την πρώτη της δουλειά -αλλά το μόνο που θέλει στην πραγματικότητα είναι να παντρευτεί. Στην αρχή, όλα πηγαίνουν καλά. Είναι ευχαριστημένη στη δουλειά της, περνάει καλά με τη συγκάτοικό της, και ο υπέροχος τρελός Ντάνκαν δεν καταφέρνει να την αποσπάσει από τον προσγειωμένο μνηστήρα της.
Όμως η Μάριαν λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο: κάτι μέσα της ζητάει πολύ περισσότερα, και της υπονομεύει αθόρυβα τα προσεχτικά σχέδιά της, ώσπου μια μέρα η Μάριαν ανακαλύπτει πως δεν ανέχεται ούτε καν την ιδέα του γάμου.

Mετάφραση: Ρένα Χατχούτ

Μυθιστόρημα, Γράμματα, 1984, 318 σελ.

Ανάδυση – Μάργκαρετ Άτγουντ

Η ηρωίδα του μυθιστορήματος, μια όμορφη νεαρή καλλιτέχνις, εγκαταλείπει τη ζωή της στην πόλη για να αναζητήσει τον πατέρα της σε μια απομακρυσμένη λίμνη στο βόρειο Κεμπέκ. Παρέα με τον εραστή της και ένα άλλο ζευγάρι, περιπλανιέται στα τοπία της παιδικής της ηλικίας, στην άγρια φύση του Καναδά. Η αναζήτηση αυτή προσλαμβάνει αλληγορικές διαστάσεις, καθώς η ηρωίδα αγωνίζεται για να επιβιώσει αλλά και για να κατανοήσει εκ νέου τη ζωή της στη σύγχρονη αστική κοινωνία. Ερμηνεύοντας διάφορα απόκρυφα σημεία στα χαρτιά του, υποψιάζεται ότι ο πατέρας της, ημιπαράφρων, βρίσκεται κάπου στις δασώδεις εκτάσεις και τους παρακολουθεί, όπως το άγριο θηρίο τον θηρευτή του. Η αφήγηση οδηγείται έτσι σε μιαν απροσδόκητη και συγκλονιστική κορύφωση, όπου αφηγητής και αναγνώστης μοιράζονται τη μοναδική στιγμή μιας πλήρους ανατροπής.

Μετάφραση: Γιώργος Δανιήλ

Μυθιστόρημα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 1990, 232 σελ.

Η ιστορία της πορφυρής δούλης – Μάργκαρετ Άτγουντ

“Η ιστορία της πορφυρής δούλης” (1985) κάνει παγκοσμίως γνωστό το όνομα της συγγραφέως και την κατατάσσει στους σημαντικότερους και πιο ρηξικέλευθους πεζογράφους της εποχής μας. Τοποθετημένη στο εγγύτατο μέλλον, η ιστορία διαδραματίζεται σ’ ένα χώρο που θυμίζει το φάντασμα μια αμερικανικής πανεπιστημιούπολης, μια νεκρόπολη που σαν αρνητική επιφάνεια καταγράφει την άλλοτε καθημερινή ζωή στις Η.Π.Α. Η “Δημοκρατία του Γιλεάδ”, όπως ονομάζεται τώρα, είναι ένα μονολιθικό, θεοκρατικό καθεστώς που τιμωρεί την έκτρωση με θάνατο· καθεστώς που επιστρέφει στην τρομοκρατική μισαλλοδοξία των πρώτων πουριτανών και στηρίζεται στην “κατά γράμμα” εφαρμογή της Βίβλου, για να καταπολεμήσει την υπογεννητικότητα και τη στειρότητα: Μια δράκα φανατικών κυριεύει με πραξικόπημα την εξουσία και, μεταξύ άλλων, ιδρύει τάγματα “γυναικών ικανών προς τεκνοποίησιν”, τις “πορφυρές”. Οι γυναίκες αυτές αποσπώνται δια της βίας από τις οικογένειές τους, τα παιδιά τους, τους άντρες τους· τους αφαιρείται το δικαίωμα της ιδιοκτησίας και το δικαίωμα να φέρουν επώνυμο· υπηρετούν στα σπίτια των αρχηγών και αποκαλούνται “η του Φρεντ”, “η του Φρανκ”, κατά το όνομα του ιδιοκτήτη τους. Σ’ ένα τέτοιο τάγμα ανήκει και η αφηγήτρια του μυθιστορήματος, η “πορφυρή δούλη” του τίτλου, η ιστορία της οποίας μεταφέρει στον αναγνώστη όλη τη φρίκη ενός κόσμου που θα μπορούσε να είναι ο δικός μας, όχι όμως με τον τρόπο της επιστημονικής φαντασίας, αλλά με τα χρώματα ενός αποτρόπαιου και υποδόρια λυρικού εφιάλτη που κάποτε εγγίζει τα όρια της πραγματικότητας.

Μετάφραση: Παύλου Μάτεση
Βραβείο Canada Council for the Arts – Governor General’s Literary Award 1985
Βραβείο Arthur C. Clarke Award 1987

Μυθιστόρημα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 1989, 396 σελ.

Μάτι γάτας – Μάργκαρετ Άτγουντ

Βρίσκομαι στη μέση της ζωής μου. Τη φαντάζομαι σαν κάποιο μέρος όπως η μέση ενός ποταμιού, ενός γεφυριού, στα μισά του περάσματος. Υποτίθεται πως έχω αποχτήσει πράγματα: περιουσιακά στοιχεία, ευθύνες, επιτυχίες, πείρα και σοφία. Υποτίθεται πως λογαριάζομαι.
Αλλά από τότε που γύρισα δεν νιώθω να ‘χω κερδίσει βάρος. Νιώθω πιο ελαφριά, σαν να ρίχνω λέστα, να χάνω μόρια, κάλσιουμ από τα κόκαλά μου, αιμοσφαίρια. Σαν να ζαρώνω, να γεμίζω με κρύο αέρα, ή με χιόνι που πέφτει απαλά.
Παρ’ όλη αυτή την ελαφράδα, δεν ανυψώνομαι, κατεβαίνω. Η’ μάλλον κάτι με τραβάει προς τα κάτω, στα θεμέλια αυτού του σπιτιού, σαν να βουλιάζω μέσα σε υγρή άμμο.
Η Ελέην, γνωστή – αν και αμφιλεγόμενη – ζωγράφος, επιστρέφει στην πόλη όπου μεγάλωσε για μια αναδρομική έκθεση των έργων της. Η παραμονή της στο Τορόντο γίνεται αφορμή μιας οδυνηρής αναδρομής στο παρελθόν. Αληθινό και σπαραχτικό, απολαυστικό και γεμάτο αριστοτεχνικές περιγραφές των ανθρώπινων πραγμάτων, το “Μάτι γάτας” είναι το πιο βαθιά βιωματικό έργο της Μάργκαρετ Άτγουντ.

Mετάφραση: Ν. Κ.

Μυθιστόρημα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 1996, 508 σελ.

Η κλέφτρα κίσσα – Μάργκαρετ Άτγουντ

Η Ζένια είναι η προσωποποίηση της καθαρής, αχαλίνωτης κακίας. Επιδιώκει τον όλεθρο, την καμένη γη. Όλοι έχουν συναντήσει κάποια γυναίκα σαν τη Ζένια – όμορφη, έξυπνη και άπληστη, άλλοτε ύπουλη, άλλοτε ευάλωτη, ανασφαλή και ανελέητη, θυελλώδες επίκεντρο του ίδιου του ατέρμονα θρύλου της.
Η Ροζ, η Τσάρις και η Τόνι ήταν όλες φίλες της Ζένια στη δεκαετία του ’60. Όλες τους κάποτε υπέφεραν εξαιτίας της· απέσπασε τη συμπόνια τους, πρόδωσε την εμπιστοσύνη τους και άρπαξε τους άντρες τους, εκμεταλλευόμενη και τις δικές τους αδυναμίες, αφού, όπως λέει η Τόνι, “άνθρωποι σαν τη Ζένια δεν διασχίζουν ποτέ το κατώφλι σου αν δεν τους προσκαλέσεις”. Και τώρα η Ζένια είναι νεκρή κι αυτές οι τρεις γυναίκες έχουν παρακολουθήσει -με μεγάλη ανακούφιση- την κηδεία της. Αλλά ξαφνικά είναι και πάλι ζωντανή, και μπαίνει στο εστιατόριο όπου οι τρεις φίλες απολαμβάνουν το γεύμα τους. Γυρίζει και πάλι στην πιάτσα, αλλά θα πιάσουν ξανά τα κόλπα της;
Σ’ αυτό το γοητευτικό μυθιστόρημα η Μάργκαρετ Άτγουντ δίνει ένα πολεμικό ανακοινωθέν από το μέτωπο του πολέμου των φύλων. Οι γυναίκες και οι άντρες που δρουν σ’ αυτή την ταραχώδη, ζωντανή, σοφή, αστεία και συναρπαστική ιστορία, πέφτουν θύματα μιας παγερά ξεκάθαρης απειλής, που αντλεί τη δύναμή της από τις δικές τους φαντασιώσεις και πλάνες. Η “Κλέφτρα κίσσα”, μυθιστόρημα με εκπληκτική πλοκή και γραφή, θεωρείται δικαίως ένα από τα σημαντικότερα μυθιστορήματα της μεγάλης Καναδής μυθιστοριογράφου.

Mετάφραση: Έφη Καλλιφατίδη
Βραβείο Commonwealth Writers’ Prize – Caribbean & Canada Region 1994

Μυθιστόρημα, Ωκεανίδα, 1996, 599 σελ.

Το άλλο πρόσωπο της Γκρέις – Μάργκαρετ Άτγουντ

Τορόντο, 1843. Η δεκαεξάχρονη καμαριέρα Γκρέις Μαρκς δικάζεται για την εν ψυχρώ δολοφονία του αφεντικού της Τόμας Κίνεαρ και της οικονόμου και ερωμένης του Νάνσι Μοντγκόμερι. Ο “συνένοχός” της, ο σταβλίτης Τζέιμς ΜακΝτέρμοτ, οδηγείται στην κρεμάλα κι εκείνη τιμωρείται με ισόβια. Δεκαέξι χρόνια μετά, ο δόκτωρ Σάιμον Τζόρνταν, πρωτοπόρος ψυχίατρος και αυθεντία σε θέματα αμνησίας, οδηγεί βήμα βήμα την Γκρέις σ’ ένα συγκλονιστικό ταξίδι στο παρελθόν: ο δρόμος της ξενιτιάς από την Ιρλανδία στον Καναδά, ο θάνατος της μητέρας της, η σημαδιακή φιλία της με την άτυχη υπηρέτρια Μαίρη Γουίτνι. Και πάνω απ’ όλα, η κρίσιμη ώρα του διπλού φονικού, θαμμένη στην πιο σκοτεινή γωνιά του μυαλού της. Είναι τελικά μια μοιραία γυναίκα, μια ψυχρή δολοφόνος, η προσωποποίηση του Κακού; Ή μήπως ένα αδύναμο και άβουλο θύμα στα χέρια του αχαλίνωτου Τζέιμς ΜακΝτέρμοτ;
Βασισμένο σε μια αληθινή ιστορία, που συγκλόνισε τον Καναδά τον 19ο αιώνα, το “Άλλο πρόσωπο της Γκρέις” είναι το αριστούργημα της Μάργκαρετ Άτγουντ, της σημαντικότερης Καναδέζας μυθιστοριογράφου της εποχής μας. Έργο δεξιοτεχνικής πλοκής, πνευματώδες, ποιητικό, γεμάτο πάθος, παρασύρει τον αναγνώστη και τον κρατάει αιχμάλωτο ακόμη και μετά την τελευταία του σελίδα.

Mετάφραση: Έφη Καλλιφατίδη

Μυθιστόρημα, Ωκεανίδα, 1998, 589 σελ.

Ο τυφλός δολοφόνος – Μάργκαρετ Άτγουντ

“Δέκα μέρες μετά τη λήξη του πολέμου, η αδερφή μου η Λώρα έπεσε με το αμάξι της από μια γέφυρα”. Έτσι αρχίζει το μυθιστόρημα “Ο τυφλός δολοφόνος”. Η Άιρις, μεγαλύτερη αδερφή της Λώρας, παντρεμένη από τα δεκαοχτώ της μ’ ένα σημαντικό βιομήχανο, αλλά φτωχή στα ογδόντα δύο της, ζει σε μια πόλη όπου, πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο κυριαρχούσε η πλούσια οικογένειά της. Τώρα η Άιρις αναπολεί το παρελθόν, και ιδιαίτερα τα γεγονότα γύρω από το θάνατο της αδερφής της. Κυριότερο από αυτά είναι η έκδοση του “Τυφλού δολοφόνου”, έργου της Λώρας, που περιγράφει ένα φλογερό δεσμό, στη δεκαετία του 1930, ανάμεσα σε μια πλούσια κοπέλα κι έναν κυνηγημένο άντρα, και χάρισε στη νεκρή αδελφή της φήμη και φανατικό κοινό… Στις κρυφές συναντήσεις τους οι δυο εραστές πλάθουν μια ιστορία που εξελίσσεται σ’ ένα μυθικό πλανήτη, τον Ζάικρον. Και όπως αυτή η φανταστική ιστορία σφραγίζεται από τον έρωτα, τη θυσία και την προδοσία, το ίδιο σφραγίζεται και η πραγματική, ενώ και στις δυο τα γεγονότα οδηγούν στον πόλεμο και στην καταστροφή. Σ’ αυτό το τρισδιάστατο βιβλίο, τρία επιμέρους μυθιστορήματα πλέκονται αριστοτεχνικά και αφηγούνται ένα βαθύ και συγκλονιστικό οικογενειακό δράμα.

Mετάφραση: Πόλυ Μοσχοπούλου
Βραβείο Booker Prize 2000
Βραβείο Time Magazine Best Fiction Book of the Year 2000
Βραβείο The North America Hammett Prize [International Association of Crime Writers/NA] 2000

Μυθιστόρημα, Ωκεανίδα, 2001, 693 σελ.

Όρυξ και Κρέικ – Μάργκαρετ Άτγουντ

Ένα μυθιστόρημα για το μέλλον, το σημαντικότερο μέχρι σήμερα έργο της μεγάλης καναδής συγγραφέως, που δεν μπορεί ν’ αφήσει κανέναν ασυγκίνητο, καθώς η αρχή του μέλλοντος είναι ήδη εδώ και μας αφορά όλους.
Η Άτγουντ ξετυλίγει με εκπληκτικό τρόπο ένα παραμύθι βιοτεχνολογικής καταστροφής, μας ξεναγεί σ’ έναν όχι και τόσο θαυμαστό καινούργιο κόσμο, σ’ έναν τόπο επιστημονικής φαντασίας απόλυτα πειστικό, όπου κατοικούν πρόσωπα που θα συνεχίσουν να ζουν στα όνειρά μας πολύ καιρό μετά την ανάγνωση του βιβλίου.
Ο αφηγητής, που αυτοαποκαλείται Χιονάνθρωπος, ζει πάνω σ’ ένα δέντρο και προσπαθεί να ξεδιαλύνει όσα συνέβησαν, πώς κατέρρευσαν όλα, πώς έμεινε ολομόναχος. Καθώς παιδεύεται με τα ερωτήματά του και ξεφυλλίζει τις αναμνήσεις του, διαπιστώνουμε με δέος πως οι σωστές απαντήσεις είναι αυτές που πάντα γνωρίζαμε: ότι δεν μπορείς, από υπεροψία ή απληστία, να επεμβαίνεις βίαια στη φύση, χάνοντας κάθε αίσθηση του μέτρου.

Mετάφραση: Μαρία Αγγελίδου

Μυθιστόρημα, Ωκεανίδα, 2004, 575 σελ.

Πηνελοπιάδα – Μάργκαρετ Άτγουντ

Ο μύθος της Πηνελόπης και του Οδυσσέα
Στην “Οδύσσεια” η Πηνελόπη -γυναίκα του Οδυσσέα και εξαδέλφη της Ωραίας Ελένης- παρουσιάζεται σαν υπόδειγμα πιστής συζύγου. Όταν φεύγει ο Οδυσσέας για την Τροία, μένει μόνη είκοσι χρόνια και καταφέρνει να διατηρήσει το βασίλειο της Ιθάκης, ν’ αναθρέψει το γιο της και να κρατήσει σε απόσταση τους Μνηστήρες. Όταν γυρίζει ο Οδυσσέας στην Ιθάκη, σκοτώνει τους Μνηστήρες και -περιέργως- δώδεκα θεραπαινίδες της Πηνελόπης.
Η Άτγουντ ξαναδιηγείται την ιστορία και αναθέτει την αφήγηση στην Πηνελόπη και στις δώδεκα θεραπαινίδες της, και ρωτάει: “Τι οδήγησε στον απαγχονισμό των θεραπαινίδων και τι είχε πραγματικά στο μυαλό της η Πηνελόπη;”
Σ’ αυτόν τον εκπληκτικό και με χιουμοριστικό τρόπο ξαναειπωμένο μύθο, η γνωστή ιστορία δίνεται από τη συγγραφέα με σοφία και συμπόνια. Με γνώση και δυναμισμό, ξετυλίγοντας το αφηγηματικό και ποιητικό της ταλέντο, η Άτγουντ δίνει στην Πηνελόπη καινούργια ζωή και οντότητα, και προσπαθεί ν’ απαντήσει σ’ ένα αρχαίο μυστήριο.

Mετάφραση: Λεωνίδας Καρατζάς

Μυθιστόρημα, Ωκεανίδα, 2005, 241 σελ.

Η χρονιά της παλίροιας – Μάργκαρετ Άτγουντ

Σε ένα όχι και τόσο μακρινό μέλλον, η οικολογική καταστροφή και η εξαθλίωση της ανθρώπινης ύπαρξης αποτελούν πλέον γεγονός. Ο Αδάμ-Ένα, ο καλοσυνάτος ηγέτης των “Κηπουρών του Θεού” -μιας παραθρησκευτικής σέκτας που έχει αφιερωθεί στη συμφιλίωση της επιστήμης και της θρησκείας, καθώς και στη διατήρηση των φυτικών και ζωικών ειδών- είχε προβλέψει από καιρό μια φυσική καταστροφή, που θα άλλαζε τη μορφή της Γης. Και δυστυχώς επαληθεύεται. Μόνο δύο γυναίκες φαίνεται να έχουν επιζήσει: η Ρεν, μια νεαρή χορεύτρια που είχε βρει καταφύγιο σε στριπτιζάδικο, και η Τόμπι, μέλος της σέκτας “Κηπουροί του Θεού” που έχει απομονωθεί σ’ ένα πολυτελές σπα. Άραγε υπάρχουν άλλοι επιζήσαντες; Η κολλητή της Ρεν; Ο αγαπημένος της Τζίμι; Καθώς ο Αδάμ-Ένα και οι οπαδοί του προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα σ’ ένα μεταλλαγμένο κόσμο, η Ρεν και η Τόμπι θα πρέπει να ανακαλύψουν κι αυτές νέο νόημα στη ζωή τους.

Mετάφραση: Μπελίκα Κουμπαρέλη

Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2010, 507 σελ.

To τέλος του κόσμου – Μάργκαρετ Άτγουντ

Ο πληθυσμός της Γης έχει αποδεκατιστεί από κάποια εργαστηριακά κατασκευασμένη πανδημία. Έχουν επιβιώσει μόνο μια μικρή ομάδα ανθρώπων και οι Κρεϊκάνθρωποι με τα πράσινα μάτια – καλοκάγαθα ανθρωποειδή που δημιούργησε ο Κρέικ για ν’ αντικαταστήσει τους ανθρώπους. Η Τόμπι, κάποτε μέλος των Κηπουρών του Θεού και ειδική στα μανιτάρια και στις μέλισσες, είναι ερωτευμένη με τον Ζεμπ, ο οποίος έχει ενδιαφέρον παρελθόν. Μαζί με τον προφήτη των Παιδιών του Κρέικ, τον Χιονάνθρωπο-τον-Τζίμι, την Αμάντα, τον Δρυοκολάπτη, την Πονηρή Αλεπού και τους υπόλοιπους Φρικόπλαστους, ιδιοφυείς βιο-επιστήμονες, παλεύουν να επιβιώσουν και να σωθούν απ’ την επίθεση των μοχθηρών Πονοσφαιριστών και των οργανόχοιρων, διαγενετικών γουρουνιών με ανθρώπινα όργανα.
Με πνευματώδη διάθεση, αστείρευτη φαντασία και σκοτεινό χιούμορ, η βραβευμένη με Booker συγγραφέας Μάργκαρετ Άτγουντ μας παραδίδει το απρόβλεπτο, τρομακτικό, αλλά ταυτόχρονα ξεκαρδιστικό ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ – τον συγκινητικό και δραματικό επίλογο της εμβληματικής τριλογίας.

Mετάφραση: Έφη Τσιρώνη

Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2014, 607 σελ.

Η καρδιά πεθαίνει τελευταία – Μάργκαρετ Άτγουντ

Ο Σταν και η Σαρμέιν προσπαθούν να επιβιώσουν εν μέσω μιας ολοκληρωτικής οικονομικής και κοινωνικής κατάρρευσης. Έχοντας χάσει τις δουλειές τους, αναγκάζονται να ζουν στο αυτοκίνητό τους, εκτεθειμένοι σε συμμορίες και κινδύνους. Πρέπει οπωσδήποτε κάτι να γίνει για να αλλάξει η κατάσταση και πρέπει να γίνει γρήγορα. Το Σχέδιο Ποζιτρόνιο στην πόλη της Χρονοκράτησης φαίνεται να είναι η απάντηση στις προσευχές τους. Εκεί κανείς δεν είναι άνεργος και όλοι έχουν ένα άνετο, καθαρό σπίτι για να ζήσουν τον μισό χρόνο. Τον υπόλοιπο οι κάτοικοι της Χρονοκράτησης αφήνουν τα σπίτια τους και γίνονται τρόφιμοι της Φυλακής Ποζιτρόνιο.
Στην αρχή δεν τους φαίνεται και τόσο μεγάλη θυσία, ειδικά όταν το αντάλλαγμα είναι στέγη και τροφή. Όταν, όμως, η Σαρμέιν εμπλέκεται σε σχέση με τον άνδρα που μένει στο σπίτι τους το διάστημα που εκείνη και ο Σταν είναι στη φυλακή, τα πράγματα θα πάρουν ανησυχητική τροπή, θέτοντας σε κίνδυνο ακόμα και τη ζωή του Σταν. Κάθε μέρα που περνά, το Ποζιτρόνιο μοιάζει περισσότερο με αυτοεκπληρούμενη προφητεία, παρά με προσευχή που εισακούστηκε.
Η βραβευμένη με Booker Μάργκαρερ Άτγουντ στην καλύτερη στιγμή της!

Mετάφραση: Έφη Τσιρώνη

Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2016, 488 σελ.

Το παιδί της Τρικυμίας – Μάργκαρετ Άτγουντ

Ο Σαίξπηρ ξαναγράφεται


Ο Φίλιξ είναι καλλιτεχνικός διευθυντής του θεατρικού φεστιβάλ Μακέσιγουεγκ και τα καταφέρνει περίφημα. Οι παραγωγές του έχουν σαστίσει τα πλήθη. Τώρα ετοιμάζει μια παράσταση της σαιξπηρικής “Τρικυμίας”, που δεν έχει προηγούμενο: δεν πρόκειται απλώς να τονώσει τη φήμη του, θα γιατρέψει και τα συναισθηματικά του τραύματα. Ή αυτό, τουλάχιστον, ήταν το σχέδιο -αντ’ αυτού όμως, έπειτα από μια απρόβλεπτη προδοσία ο Φίλιξ καταλήγει εξόριστος σε μια απομονωμένη τρώγλη. Η ανάμνηση της χαμένης κόρης του, της Μιράντα, και η σκέψη της εκδίκησης θα τον στοιχειώσουν… Δώδεκα χρόνια αργότερα, επιτέλους του δίνεται η ευκαιρία να εκδικηθεί, στο πλαίσιο ενός θεατρικού προγράμματος σε μια κοντινή φυλακή. Εδώ, ο Φίλιξ και οι κατάδικοι ηθοποιοί του θα ανεβάσουν την “Τρικυμία” του και θα παγιδέψουν τους προδότες που τον κατέστρεψαν. Χάρη στη θεατρική μαγεία, στο υλικό των ονείρων! Θα καταφέρει όμως η τέχνη να αποκαταστήσει τον Φίλιξ την ώρα που οι εχθροί του παραπαίουν; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
«Θρίαμβος… Το βιβλίο αναδεικνύει το εύρος και το βάθος του συνόλου του σαιξπηρικού έργου. Ο καλύτερος φόρος τιμής στον Σαίξπηρ» (Sunday Times)
«Στη βάση του αυτό το βιβλίο είναι μια επιστολή αγάπης προς τον Σαίξπηρ και ένας παθιασμένος στοχασμός για τη δύναμη της γλώσσας, της ποίησης και των τεχνών. Αλλά και μια σπουδή στην απώλεια και τη λυτρωτική συγχώρεση που μπορεί να γιατρέψει ακόμα κι όταν όλα μοιάζουν να έχουν πια χαθεί» (Daily Express)
«Ένα θαύμα υπέροχης αλλά συγκρατημένης πρόζας που υπηρετεί έξοχα μια σπαρακτική αν και χιουμοριστική ιστορία. Η πλοκή είναι διακριτή ακόμα και όταν η ιστορία του πρωτοτύπου έρχεται να τη συμπληρώσει» (New York Times Book Review)
Βιβλίο της χρονιάς σύμφωνα με τις εφημερίδες “Observer”, “Sunday Times”, “Times”, “Guardian” και το “i magazine”.

Mετάφραση: Τρισεύγενη Παπαϊωάννου

Μυθιστόρημα, Μεταίχμιο, 2017, 384 σελ.