Σπούδασε ψυχολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές (Ψυχολογία και ΜΜΕ). Σήμερα ζει στην Αθήνα και εργάζεται ως κειμενογράφος. Το πρώτο της μυθιστόρημα, “Rewind” (Καλέντης, 2009), ήταν υποψήφιo για το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα του περιοδικού “Διαβάζω” το 2010. To δεύτερό της μυθιστόρημα το “Πώς τελειώνει ο κόσμος” (Καλέντης, 2012), τιμήθηκε με το βραβείο The Athens Prize for Literature του περιοδικού (δε)κατα, 2013. Επίσης, τον Δεκέμβριο του 2011 είχε τιμηθεί με μία από τις τρεις υποτροφίες συγγραφής που απονεμήθηκαν κατά τη διάρκεια του 1ου Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών, που διοργάνωσε το ΕΚΕΒΙ.
Έχει το όμορφο ιστολόγιο: Μαρία Ξυλούρη – Δωμάτιο Πανικού.
Rewind (2009), Καλέντης
Πώς τελειώνει ο κόσμος (2012), Καλέντης
Η νυχτερινή βάρδια του καλλιγράφου (2015), Καλέντης
Διηγήματα
Πέτρινα πλοία (2021), Μεταίχμιο
Συλλογικά έργα
Crisis 10+1 διηγήματα για την ελληνική κρίση (2012), Εκδόσεις Βακχικόν
Crisis 10+1 διηγήματα για την ελληνική κρίση (2013), Εκδόσεις Βακχικόν
Ιστορίες βιβλίων (2014), Εκδόσεις Καστανιώτη
15 βγαίνουν με κόκκινο (2014), Τόπος
Ο πρώτος σταθμός, 30 ιστορίες (2018), Μεταίχμιο
Βραβεία-Διακρίσεις
Τιμητική Διάκριση-Υποτροφία Συγγραφής Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών ΕΚΕΒΙ 2011
Πώς τελειώνει ο κόσμος – Βραβείο The Athens Prize for Literature – Περιοδικό (δέ)κατα (2013)
Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης Αγγλόφωνης Λογοτεχνίας ΕΙΛΜ/ΕΑΕ 2015
Πέτρινα πλοία – Μαρία Ξυλούρη
Σε κάποιους τόπους, οι άνθρωποι έστηναν γύρω από τους τάφους πέτρες σε σχήμα καραβιού, πέτρινα πλοία για να πάνε τους νεκρούς στον άλλο κόσμο. Για τους ζωντανούς, τα πλοία αυτά γίνονταν τόποι συνάντησης και τελετουργίας. Τα διηγήματα αυτής της συλλογής, δεκαπέντε ιστορίες για νησιά κυριολεκτικά ή μεταφορικά, σε θάλασσες πραγματικές ή φανταστικές, είναι πέτρινα πλοία με τον τρόπο τους: αφηγήσεις για ανθρώπους και τόπους που χάνονται, για τα ίχνη τους που κάποτε σβήνουν, και για όσους μένουν πίσω να θυμούνται.
Διηγήματα, Μεταίχμιο, 2021, 168 σελ.
Η νυχτερινή βάρδια του καλλιγράφου – Μαρία Ξυλούρη
Το Νιόφυτο ολισθαίνει και οι κάτοικοί του θα ζήσουν με οριστικό τρόπο τη χάλαση. Και καθώς το άλλοτε ορεινό χωριό μετατρέπεται σε παραθαλάσσιο θέρετρο, τρεις Ραγκουδαίοι, ο Λουκάς , ο πρωτότοκος γιος του και ο εγγονός του Αδαμάντιος, το φτερωτό αγόρι που θα γίνει ο καλλιγράφος, θα ζήσουν μέσα σε έναν λαβύρινθο από γλυπτά πουλιά. Και οι τρεις θα πληρώσουν το ακριβό αντίτιμο για το αίμα που κουβαλά η οικογένεια στις πλάτες της· γιατί το αίμα επιστρέφει, το αίμα δεν ξεχνά, αχνίζει εκεί όπου χύθηκε κι όταν ακόμα το έχει ρουφήξει η γη.
Το τρίτο μυθιστόρημα της Μαρίας Ξυλούρη διαδραματίζεται σε ένα χωριό της Βόρειας Ελλάδας, μεταξύ 1965 και 2012, με ένα μικρό μέρος του να εκτυλίσσεται σε ένα νησί που συνεχώς μετακινείται σαν μια σχεδία που ποτέ δεν ρίχνει άγκυρα. Οι ενότητες του μυθιστορήματος είναι τρεις (Φεύγει το νησί, Μια σύντομη ιστορία της ορνιθολογίας, Ο αετομάχος), όσα και τα κεντρικά πρόσωπα της οικογένειας Ραγκούδη που αποτελούν τον κορμό του. Ένας γιος και ένας πατέρας διασχίζουν τις μέρες τους ανάμεσα στα δικά τους φαντάσματα, συνυπάρχουν σε έναν κόσμο γεμάτο από στρατιές πουλιών, αναζητώντας την εξιλέωση, πατώντας πάνω σε έναν ασταθή τόπο, σε έναν τόπο που ολισθαίνει -ίσως αναπόφευκτα- προς τον χαμό…
Μυθιστόρημα, Καλέντης, 2015, 296 σελ.
Πώς τελειώνει ο κόσμος – Μαρία Ξυλούρη
Κάθε ζωή έχει μια αλυσίδα από τυχαίες διασταυρώσεις, ζωές που για λίγο περπατάνε πλάι σε άλλες ζωές επειδή αυτός ο κόσμος είναι μικρός και μας αναγκάζει ν’ ανασαίνουμε δίπλα δίπλα.
Ο Ορέστης, η Φανή, ο Δημήτρης, ο Άκος, ο Φώτης και η Άννα ζουν στην ευθραυστότητα της νεότητας και τη ρευστότητα ενός κόσμου που δεν ευημερεί. Έξι ήρωες μυθιστορηματικοί όσο και αληθινοί προσπαθούν να ισορροπήσουν μέσα στην απαράβατη τάξη του κόσμου με μοναδική βεβαιότητα τη βαρύτητα και το θάνατο. Οι προσωπικές τους ιστορίες συνδέονται σαν θραύσματα για να κατασκευάσουν ένα παζλ σε αποχρώσεις του θρίλερ.
Μια ιστορία που αναπτύσσεται σαν σπείρα με κέντρο της την Άννα και τη μυστηριώδη εξαφάνισή της. Οι χρονικές εναλλαγές αποτυπώνονται στις σελίδες σαν ένα παιχνίδι μεταξύ μνήμης και λήθης, σαν ένας ανοιχτός διάλογος με την απώλεια, καθώς οι ζωές των ηρώων διασταυρώνονται σε μια περίεργη διαδρομή χωρίς αρχή και τέλος. Σε ένα ολόκληρο σύμπαν που εμπερικλείει τον μικρόκοσμο όλων συνωστίζονται πρόσωπα, στιγμές, καταγραφές, ενδοσκοπήσεις, ευρήματα αλλά και δύσκολα ερωτήματα. Τελικά, μια αναπνοή λιγότερη, ένα βήμα ή ο έρωτας αλλάζουν το βάρος του κόσμου;
The Athens Prize for Literature – Περιοδικό (δέ)κατα 2013
Μυθιστόρημα, Καλέντης, 2012, 352 σελ.
Rewind – Μαρία Ξυλούρη
Τον λένε Πέτρο, αλλά κάποιοι τον φωνάζουν Μέι Ντέι, όνομα που του ’δωσε η μητριά του, πριν πέσει σ’ έναν άγρυπνο ύπνο που κράτησε χρόνια. Η μητριά του Πέτρου είναι ζωντανή. Αλλά, κυρίως, είναι νεκρή. Κι ο Πέτρος πρέπει να το πει στον πατέρα του, γιατί αυτή η ιστορία έχει παρατραβήξει. Κι εξάλλου, η μητριά του δεν μπορεί να είναι εξίσου σημαντική με τη μάνα του, μια γυναίκα που πνίγεται σ’ αιώνιο ριπλέι, έτσι; Όμως, τι είναι τελικά σημαντικό; Και τι είναι όπως νομίζει ο Πέτρος ότι είναι;
Μυθιστόρημα, Καλέντης, 2009, 203 σελ.
Πηγές: Biblionet, Καλέντης, Μεταίχμιο