Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στις Πολιτισμικές Σπουδές (ΕΜΜΕ-ΕΚΠΑ), στην Ιστορία και τη διδακτική της (ΕΚΠΑ-ΠΤΔΕ, κατεύθυνση: Λαογραφία και Πολιτισμός) και στο τμήμα ΕΜΜΕ εκπόνησε τη διδακτορική διατριβή της με θέμα τη βιντεο-κουλτούρα της δεκαετίας του 1980. Είναι η πρώτη ερευνήτρια του φαινομένου της βιντεοταινίας κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, στην Ελλάδα. Στη μονογραφία της με τίτλο «Η Ελληνική Βιντεοταινία (1985-1990): Ειδολογικές, Κοινωνικές και Πολιτισμικές Διαστάσεις» που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ασίνη, η διδάσκουσα στο τμήμα Δημοσιογραφίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, εξετάζει τη βιντεο-κουλτούρα της εποχής μέσα από ένα κοινωνιολογικό πρίσμα.
Έχει πολλές συμμετοχές σε ελληνικούς και ξενόγλωσσους συλλογικούς τόμους κι επιστημονικά περιοδικά. Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα περιστρέφονται γύρω από τις Πολιτισμικές Σπουδές , τη δημοφιλή κουλτούρα (κινηματογράφος, τηλεόραση, μουσική) και τον λαϊκό πολιτισμό, τη θεωρία των δημοφιλών κινηματογραφικών ειδών και την Οπτική Εθνογραφία. Έχει πραγματοποιήσει μεταδιδακτορική έρευνα στο τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ και στο Πανεπιστήμιο Πατρών και συνεργάζεται ως ερευνήτρια με το ΠΤΔΕ. Είναι διδάσκουσα στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ και μέλος ΣΕΠ στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Το 2015 κυκλοφόρησε το βιβλίο της «Λόλα Bar’s» και άλλες ιστορίες από τις εκδόσεις Ποταμός, το 2017 την έρευνα στο ελληνικό, κινηματογραφικό δικαστικό δράμα «Αντεστραμμένα Κοσμοείδωλα», από τις εκδόσεις Επίκεντρο και το 2018 το βιβλίο της «Η Κυρίαρχος του Σύμπαντος» από τις εκδόσεις Κέδρος.
Λόλα Bar’s (2015), Ποταμός
Η κυρίαρχος του σύμπαντος (2018), Κέδρος
Δοκίμια-Μελέτες-Ερμηνεία και κριτική
Η ελληνική βιντεοταινία (1985-1990) (2014), Ασίνη
Αντεστραμμένα κοσμοείδωλα (2017), Επίκεντρο
Λευτέρης Ξανθόπουλος: Από τα Τουρκοβούνια στο Beloiannisz (2020), Εκδόσεις Παπαζήση
Συλλογικά έργα
Μέσα επικοινωνίας, λαϊκή κουλτούρα και η βιομηχανία του σεξ (2012), Εκδόσεις Παπαζήση
Οι πολιτικές της εικόνας (2014), Εκδόσεις Παπαζήση
Φρίντα Λιάππα, Τα ποιήματα (2016), Σύλλογος Απανταχού Νησιωτών “Ο Πάμισος”
Η λογοκρισία στην Ελλάδα (2016), Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ – Παράρτημα Ελλάδας
Από τον πρώιμο στον σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο (2017), Gutenberg – Γιώργος & Κώστας Δαρδανός
Αμερικανικές σειρές στην ελληνική τηλεόραση (2017), Εκδόσεις Παπαζήση
Οπτική εθνογραφία και εκπαίδευση (2018), Πεδίο
Οι απείθαρχοι (2018), Οκτώ
Κοινωνία του κυβερνοχώρου (2018), Εκδόσεις Ι. Σιδέρης
50 χρόνια ελληνική τηλεόραση (2018), Επίκεντρο
Η χαμένη λεωφόρος του ελληνικού σινεμά (2019), Νεφέλη
Περιπέτειες του ιδιωτικού στη μεταπολιτευτική Ελλάδα (2019), Σχολή Μωραΐτη
Λευτέρης Ξανθόπουλος: Από τα Τουρκοβούνια στο Beloiannisz – Ορσαλία-Ελένη Κασσαβέτη
Τέσσερις δοκιμές
Με την ιδιότυπη και ειλικρινή καλλιτεχνική του γλώσσα, ο σκηνοθέτης και ποιητής Λευτέρης Ξανθόπουλος επιδιώκει να μιλήσει, μέσα από το σύνολο των ντοκιμαντέρ του, για όσα ξεπερνούν την επιτεταγμένη αισθητική και πληροφοριακή μορφολογία του είδους: ιδιαίτερα, με το έργο που σκηνοθέτησε στη δεκαετία του 1980, ο δημιουργός επιδιώκει να σχολιάσει και να αναστοχαστεί για την απουσία, τον ξεριζωμό και τη μετακίνηση και να αφουγκραστεί τα όρια και τις αντιστάσεις του χώρου και των ιστορικών υποκειμένων που ζουν σε αυτόν. Το βιβλίο περιλαμβάνει τέσσερα δοκίμια, στα οποία παρουσιάζεται το επίμονο ποιητικό βλέμμα ενός δημιουργού που με το πείσμα τού πλέον καταρτισμένου ερευνητή εξερευνά μια Αθήνα και έναν κόσμο που αλλάζει. Από τα Τουρκοβούνια τάσσεται υπέρ της σιωπηλής μειοψηφίας που κατοικεί στο όριο, ξορκίζει την επαγγελματική δυσφορία σε ένα καθημερινό δρομολόγιο στην Εθνική Οδό, ανασυνθέτει τη γνήσια λαϊκή ζωή στον Κολωνό που αργοπεθαίνει και, ακροβατώντας ανάμεσα στη μυθοπλασία και στην τεκμηρίωση, αποχαιρετά με ευαισθησία τους συντρόφους που αγωνίστηκαν για ένα εκτυφλωτικό όραμα στο χωριό Beloiannisz.
Κινηματογράφος-Σκηνοθέτες και παραγωγοί, Εκδόσεις Παπαζήση, 2020, 126 σελ.
Η κυρίαρχος του σύμπαντος – Ορσαλία Κασσαβέτη
Είναι η πρώτη ημέρα του φθινοπώρου, η τελευταία του καλοκαιριού. Ο Πιέρρος δοκιμάζει διπλά τη μνήμη του.
Θα ανατρέξει στις πρώτες ώρες ενός άλλου Σεπτέμβρη, όταν επέστρεφε στη χαβούζα -τη σκοτεινή Αθήνα της εφηβείας του-, και στο ματαιωμένο πολιτικό όραμα που κατέληξε σε σοσιαλιστική δυστοπία. Ήταν η ημέρα που η κυρίαρχος του σύμπαντος θα αποκαθηλωνόταν και ο ίδιος μαζί με τον Γιάννη και τα λαμπερά μάτια του θα αναζητούσαν τρόπους για να αντεπεξέλθουν στις δοκιμασίες του παρόντος. Ήταν η ημέρα που θα κατάφερναν να μετατοπίσουν την κυριαρχία της ζωής τους, από τους γονείς, στους φίλους και στο ταλαιπωρημένο τους μηχανάκι.
Μια και καλή.
Νουβέλα, Κέδρος, 2018, 72 σελ.
Αντεστραμμένα κοσμοείδωλα – Ορσαλία-Ελένη Κασσαβέτη
Δικαστικό δράμα, μελόδραμα, ερωτικός κινηματογράφος (1966-1974): Μια πολιτισμική ανάγνωση
Η βιοτεχνική παραγωγή του ελληνικού εμπορικού κινηματογράφου της δεκαετίας του 1960 πρότεινε διά μέσου των δημοφιλών ειδών της μία σειρά από ρεαλιστικές κατασκευές, στοχεύοντας στην ψυχαγωγία ενός κοινού που αναζητούσε την παρηγοριά κι “ένα κομμάτι ζωής” στη μεγάλη οθόνη. Από τα μέσα της συγκεκριμένης περιόδου, ο δικαστικός κύκλος, όπως παγιώθηκε από τον σεναριογράφο και σκηνοθέτη Νίκο Φώσκολο, το γεωμετρικό μελόδραμα ως ένα “κινούμενο φωτο-ρομάντσο” και η μαλακή ερωτική ταινία της δεκαετίας του 1970 με την κοσμοπολίτικη αισθητική της παρήγαγαν μία σειρά από “αντεστραμμένα κοσμοείδωλα”· διά μέσου της ηθικολογίας και συντηρητικών discourses ανέλαβαν να αναπαραστήσουν και να ερμηνεύσουν έναν κόσμο που φαινόταν ότι άλλαζε αργά αλλά σταθερά, παρουσιάζοντας μία εκδοχή του, όπου η ηθική και νομική τάξη πάντα αποκαθίστανται. Το παρόν βιβλίο προτείνει μία πολιτισμική ανάγνωση των παραπάνω μελετών περίπτωσης κι ανιχνεύει με την αξιοποίηση ποικίλων εργαλείων από τις κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες τον τρόπο με τον οποίο συστήνεται μία κινηματογραφική προσέγγιση της πραγματικότητας.
Ερμηνεία και κριτική, Επίκεντρο, 2017, 192 σελ.
Λόλα Bar’s – Ορσαλία Κασσαβέτη
Και άλλες επτά ιστορίες
Εκτός ορίων πρωτευούσης, απλώνεται μια ράθυμη λουτρόπολη με τους αδιάφορους χειμώνες, τα ήρεμα καλοκαίρια και τους φιλήσυχους κατοίκους της. Ξαφνικές ανοικοδομήσεις ξενοδοχείων αλλά και αφίξεις, όπως εκείνη της νεαρής Λόλας θα ξυπνήσουν από τον αιώνιο ερωτικό ύπνο τον Μητσούλα, τον ιδιοκτήτη του “Ξιφία” που σύντομα θα μετονομαστεί σε “Λόλα Bar’s”, αλλά και τον ξεπεσμένο τυχοδιώκτη Μίνωα. Αναπάντεχες αλλαγές όμως θα ζήσουν και εντός ορίων Αττικής, μια σειρά από ετερόκλητους χαρακτήρες που ακολουθούν τα ίδια βήματα της καταστροφής: ο Λούλος, ο Παντελής, ο Λίτσης, η Κορνηλία και οι φίλοι τους γίνονται μάρτυρες σεισμών, λοιμών και προσωπικών καταποντισμών, χωρίς να μπορέσουν να γίνουν ποτέ οι μοναδικοί ρυθμιστές της δικιάς τους ιστορίας.
Μια νουβέλα και επτά διηγήματα για μια εποχή που έφυγε, αλλά ίσως και να περιμένει τον αναγνώστη μετά απ’ την επόμενη στροφή.
Νουβέλα, Ποταμός, 2015, 118 σελ.
Η ελληνική βιντεοταινία (1985-1990) – Ορσαλία-Ελένη Κασσαβέτη
Ειδολογικές, κοινωνικές και πολιτισμικές διαστάσεις
Η πολυδιαφημισμένη λαγνεία για τη δεκαετία του 1980 επιβάλλει τη μέχρι προηγουμένως ξεπερασμένη ή καλύτερα ξεχασμένη λέξη βιντεοταινία. Με μια αχνή σύγχυση από τη νέα γενιά να περιπλέκει μορφές κι αισθητική, η “κασσέτα” εμφανίζεται ως ένα φτωχό, πλακατζίδικο και ίσως χοντροκομμένο κομμάτι του παρελθόντος, υπερήφανο να διεκδικεί μία θέση στην ελληνική δημοφιλή κουλτούρα του 21ου αιώνα. 29 χρόνια από την εμφάνισή της, η βιντεοταινία επαναφέρει τα ερωτήματα: ποιος, από πότε και γιατί; Με την αυξανόμενη ζήτηση του κοινού για ελληνική ταινία με εύληπτο νόημα, με το γοητευτικό περίβλημα της αφηγηματικής εκδοχής του Παλαιού Ελληνικού κινηματογράφου και με το επίχρισμα της χρυσής καινοτόμας εποχής, η βιντεοταινία εμφανίστηκε δειλά από το 1985. Εκείνη την εποχή, το ΠΑΣΟΚ όδευε στη δεύτερη τετραετία του, ενώ η κινηματογραφική έκπτωση και η ταλαιπωρημένη κομματικά συνδεδεμένη τηλεόραση παρείχε ένα περιορισμένο συμβολικό υλικό, τη στιγμή που η μικροαστική μερίδα αγωνιούσε για κοινωνική καταξίωση δια μέσου της υπερκατανάλωσης. Έως το 1990, οπότε και εξαφανίζεται οριστικά, η βιντεοταινία με τις συγκροτημένες ή πιο πρόχειρες εκδοχές της συνέχιζε να ενθουσιάζει το κοινό, παρέχοντάς του ό,τι δεν του προσφέρει η ψυχαγωγία της τηλεόρασης και του κινηματογράφου. Στο βιβλίο εξετάζεται η ιστορία της βιντεοταινίας στην Ελλάδα με ειδική επικέντρωση σε ειδολογικά, κοινωνιολογικά και πολιτισμικά ζητήματα. Περιγράφεται η κοινωνιολογία της βιντεοταινίας (παραγωγή-διανομή), ανιχνεύονται οι αιτίες δημοτικότητάς της και αναλύονται οι διακειμενικές σχέσεις της αναφορικά στον ελληνικό κινηματογράφο και την καθημερινότητα της δεκαετίας του 1980.
Ερμηνεία και κριτική, Ασίνη, 2014, 370 σελ.
Πηγές: Biblionet, Ποταμός, Ασίνη, Κέδρος, Επίκεντρο
