Αποφοίτησε από την Αρσάκειο Παιδαγωγική Ακαδημία Αθηνών και στη συνέχεια εργάστηκε σε τράπεζα. Τα τελευταία χρόνια ζει στη Σπάρτη. Στο έργο της, πραγματεύεται θέματα που έχουν να κάνουν με παλιές εποχές, μεταφέροντας την πλοκή στο γενέθλιο νησί της. Έχουν εκδοθεί τα βιβλία της “Χρόνια οργής” και “Τα κεντημένα γοβάκια” από τις εκδόσεις “Ιδιομορφή”, “Τα παραμύθια της γιαγιάς” από τις εκδόσεις “Λογότυπος” και “Πέρα από το νησί”, “Η γειτονιά των ονείρων” και “Το στίγμα” από τις εκδόσεις “Μιχαήλ Σιδέρη”. Ασχολείται γενικά με τη λογοτεχνία και μικρότερα έργα της έχουν δημοσιευτεί σε διάφορες εφημερίδες και περιοδικά.
Πέρα από το νησί (2011), Σιδέρη Μιχάλη
Η γειτονιά των ονείρων (2013), Σιδέρη Μιχάλη
Το στίγμα (2015), Σιδέρη Μιχάλη
Άρωμα Ρεζεντάς (2017), Σιδέρη Μιχάλη
Ένας Τούρκος στο σαλόνι μου (2019), Σιδέρη Μιχάλη
Φτου και βγαίνω ζωή (2022), Μιχάλης Σιδέρης
Αφηγήσεις
Χρόνια οργής (1998), Ιδιομορφή
Φτου και βγαίνω ζωή – Ρούλα Σαμαϊλίδου
Φτου και βγαίνω. Μια έκφραση που χρησιµοποιούν τα παιδιά σε οµαδικά παιχνίδια τους. Φτου και βγαίνω, ζωή. Μια φράση που πρωταγωνιστεί στα χείλη της Ασιµέ, µιας γυναίκας που αγωνίζεται να αναδυθεί µέσα από τις στάχτες της παίρνοντας τη ζωή στα χέρια της κόντρα στη θέληση των δικών της, του κατεστηµένου και των συµφωνιών που είχαν υπογραφεί. Προειδοποίηση και πρόκληση µαζί. Η ίδια φράση και στα χείλη της Αδριανής Καλαϊτζή, όταν µε την ανταλλαγή οι πόρτες της Ελλάδας άνοιξαν να υποδεχθούν τους Έλληνες της Ανατολής και ο βοριάς την έφερε στο νησί της Λήµνου. Το παρελθόν της ένα µυστήριο… Η πορεία της ανάµεσα σε δίκαιους και άδικους, συνετούς και µισάνθρωπους.
Ένα µυθιστόρηµα γεµάτο πάθη και περιπέτεια σε µια περίοδο πολιτικοκοινωνικών ανατροπών. Ένας φλογερός έρωτας και µια δολοφονία αναστατώνουν τη µικρή κοινωνία του Κάστρου αλλά και την Αθήνα του Μεσοπολέµου.
Μυθιστόρημα, Μιχάλης Σιδέρης, 2022, 528 σελ.
Ένας Τούρκος στο σαλόνι μου – Ρούλα Σαμαϊλίδου
Ένα μυθιστόρημα που μας ταξιδεύει στην Κωνσταντινούπολη και στη Λήμνο της δεκαετίας του ’80, στο Αϊδίνι του ’22. Ένα εύρημα ωθεί τον Τούρκο γιατρό Τζεμάλ Γκιοκτσέν να λύσει τον γρίφο και να μάθει την αλήθεια, γιατί για εκείνον “το παρελθόν καθορίζει το παρόν”. Πόσο επηρεάζει τη ζωή μας η κρίση του κόσμου;
Θρονιασμένη στην πολυθρόνα της, έσερνε το βλέμμα της διερευνητικά και επίμονα από τον έναν στον άλλον με ύφος ανερμήνευτο. Το σκηνικό δεν άλλαξε και στα επόμενα λεπτά, θαρρείς και είχε κολλήσει η εικόνα σε ταινία κινηματογράφου και σε λίγο θα έπεφτε η ταμπέλα: “ΜΑΣ ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΕ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ”. Ακούγονταν μόνο τα δάχτυλά της να χτυπούν το ένα μετά το άλλο το μπράτσο της πολυθρόνας. Οι επισκέπτες αναδεύτηκαν στις καρέκλες τους αμήχανα. Κοίταξε ο ένας τον άλλον. Έπειτα από λίγο, επιτέλους, εκείνη άνοιξε το στόμα της: “Θα μου πείτε γιατί τόσο ενδιαφέρον για τον Μενέλαο; Ποια είναι η γυναίκα που τον αναζητά, αν υπάρχει βέβαια πραγματικά, και τι σχέση έχετε εσείς; Θέλω την αλήθεια, παρακαλώ, για να έχουμε από δω και πέρα τουλάχιστον μια ειλικρινή συνομιλία”. Ψυχρολουσία. Οι ρόλοι ξαφνικά είχαν αλλάξει. Η Σοφία τους είχε στριμώξει.
Μυθιστόρημα, Σιδέρη Μιχάλη, 2019, 480 σελ.
Άρωμα Ρεζεντάς – Ρούλα Σαμαϊλίδου
Ζωές γεμάτες ανατροπές μέσα στη δίνη σημαντικών ιστορικών γεγονότων.
Τρεις γενιές γυναικών που θα παραδοθούν στον έρωτα ή θα μάθουν να αγαπούν.
Η Άννα από τη φτωχική ζωή στις καλύβες των ξυλοκόπων θα βρεθεί στα σαλόνια του Γιαν φον Ντούσεκ, συμβούλου του Αυτοκράτορα της Αυστρίας Φραγκίσκου Ιωσήφ.
Η Γκιζέλα θα περιπλανηθεί στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου, της Κατοχής και του Εμφυλίου δίπλα στον άντρα της, τον Χρήστο, γιο φουστανελά από τη Λακωνία, σπουδαγμένο στο Παρίσι, με μόνη φιλοδοξία να είναι ένας γιατρός που θα προσφέρει στον άνθρωπο έστω και χωρίς αμοιβή.
Η Βαλεντίνη, διψασμένη για ζωή, θα βιώσει τον πρώτο έρωτα, τον συμβιβασμό του γάμου και τον πειρασμό του απαγορευμένου γιατί η μοίρα την έχει διαλέξει να είναι ο κρίκος για να δέσει το κενό που άφησαν οι στάχτες του πολέμου.
Ένα τανγκό με άρωμα ρεζεντάς θα φέρει το ποθητό αποτέλεσμα;
Ένα γοητευτικό μυθιστόρημα που ζωντανεύει τις στιγμές και τα γεγονότα που καθόρισαν τις ζωές των ανθρώπων στην Ελλάδα και στην Ευρώπη του 20ού αιώνα.
Μυθιστόρημα, Σιδέρη Μιχάλη, 2017, 640 σελ.
Το στίγμα – Ρούλα Σαμαϊλίδου
Στο χωριό τους, μια κοινωνία κλειστή, όπου μοιραία βασίλευαν και όριζαν τη ζωή των ανθρώπων παμπάλαια ήθη και έθιμα, προκαταλήψεις και άγραφοι νόμοι, έφτανε και μια κουβέντα μόνο να στιγματίσει κάποιον βάζοντάς τον στο περιθώριο. Πόσω μάλλον όλο αυτό που έγινε…
Σήκωσαν λοιπόν γύρω τους τείχη ψηλά και έκλεισαν όλους τους άλλους απέξω. Οι πληγές τους ποτέ δεν έκλεισαν. Κακοφόρμισαν μάλιστα και μόλυναν και τους ίδιους.
Ξεκομμένοι ζούσαν εκεί στην άκρη του χωριού, μέχρι που έφυγαν οι παλιοί και έμειναν οι καινούριοι.
Η ιστορία τους όμως κάθε άλλο παρά ξεχάστηκε. Πέρασε από γενιά σε γενιά σαν παραμύθι.
Παραμύθι που ακόμη και ο θάνατος των παλιών δεν μπόρεσε να φέρει και τη δική του λήθη, αλλά σαν ποτάμι παρέσυρε στο διάβα του όλους τους ζωντανούς, επηρεάζοντάς τους και διατηρώντας τους σκιές μέσα στη ζωή.
Πώς να αντέξουν ακόμη ένα στίγμα που θα έφερνε η γέννηση του εξώγαμου παιδιού της Χρυσάνθης;
Μυθιστόρημα, Σιδέρη Μιχάλη, 2015, 608 σελ.
Η γειτονιά των ονείρων – Ρούλα Σαμαϊλίδου
2 Σεπτέβριο 1922:
Η Πανανή, αγκαλιά με τον δυόμισι χρόνων γιο της, τον Μανώλη, καταφέρνει να διασωθούν από το μαχαίρι των Τούρκων.
3 Σεπτέμβρη 1922:
Το χωριό τους, το Ρεϊζντερέ, παραδίδεται στη φωτιά και πνίγεται στο αίμα. Από το Ρε¨ζντερά στη Λήμνο, αντιμέτωποι με πικρές αλλά ουσιαστικές αλήθειες.
Αναταραχές, πόλεμοι, προσφυγιά, πόνος, αγώνας για ζωή και η μοίρα, που πλέκει την ιστορία της μ’ αυτήν της Πανανής και του γιου της.
Κάποιος σκοπός φέρνει πίσω τον Μανώλη, χρόνια μετά, στο χωριό τους. Κάτι ψάχνει. Αν θα το βρει, θα εξαρτηθεί από τον τούρκο ιδιοκτήτη του σπιτιού τους. Τον Σελίμ Σελίμογλου. Αυτός κρατά το κλειδί… και κάτι άλλο.
Μυθιστόρημα, Σιδέρη Μιχάλη, 2013, 470 σελ.
Πέρα από το νησί – Ρούλα Σαμαϊλίδου
“Έλα, μαμά, πάμε. Μην ανησυχείς. Εγώ θα είμαι πάντα κοντά σου να σε βοηθώ, να σε προσέχω”. Όταν η Αλεξάνδρεια τις διώχνει, έρχονται στο πέτρινο χωριό τους στο νησί κι έπειτα στην Αθήνα και το Λονδίνο. Σταθμοί, που θα ξετυλίξουν το νήμα της ιστορίας τους. Το παραμύθι γίνεται εφιάλτης. Από τον πλούτο στη φτώχεια, από την ευτυχία στη δυστυχία, από τη χαρά στη λύπη. Μια συγκλονιστική αγάπη γίνεται το κλειδί για τη μετέπειτα ζωή τους. Θα ανοίξει άραγε την πόρτα της ευτυχίας ή η ζωή θα συνωμοτήσει και θα τις οδηγήσει σε απρόσμενες καταστάσεις; Προδοσία, ενοχές, μυστικά, θα ανατρέψουν τα σχέδιά τους και θα σημαδέψουν τη ζωή τους. Άραγε θα υπάρξει ελπίδα στο αδιέξοδο; Η “κυρία μαμά” που γίνεται μαμά, το ασχημόπαπο που γίνεται κύκνος, η οικογένεια που διασκορπίζεται, μια αγάπη χωρίς μέλλον, τα χαμένα όνειρα και η προδοσία, πλέκουν τον ιστό της ζωής της Στέλλας και της Φωτεινής. Η ζωή, όμως, παίζει παράξενα παιχνίδια. Ποτέ κανείς δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει το μέλλον…
Μυθιστόρημα, Σιδέρη Μιχάλη, 2011, 461 σελ.
Χρόνια οργής – Σταυρούλα Σαμαϊλίδου-Βάκου
Φλεβάρης ’49. Η χειμωνιάτικη νύχτα ήταν παγερή και υγρή. Το κρύο τους τρυπούσε τα κόκαλα καθώς κατηφόριζαν σιγά-σιγά από το βουνό. Τα πρόσωπά τους χλωμά, τραβηγμένα, άξουρα κι αγριεμένα από την ταλαιπωρία και τον πόνο. Ήταν νέοι κι όμως έμοιαζαν με γέρους. Ο ένας από τους δυο αγκομαχούσε. Δεν τον ενοχλούσε μόνο το τραύμα που είχε πίσω στον αστράγαλο αλλά και η ξυπολυσιά του. Ευτυχώς όμως είχαν κατέβει αρκετά και κει δεν υπήρχε πια χιόνι να τους παγώνει τα πόδια, που ήταν τυλιγμένα με παλιόπανα. Η αστροφεγγιά τους βοηθούσε. Ήταν παντού ησυχία. Προχωρούσαν και κάθε τόσο σταματούσαν για να πάρουν ανάσα. Ήταν τσακισμένοι από την κούραση. Ο Μήτσος έσερνε τα βήματά του. Προχωρούσε σπρωγμένος από τη θέλησή του και μόνο, αφού οι φυσικές του δυνάμεις τον είχαν εγκαταλείψει. Είχε την παράξενη αίσθηση ότι δεν κουνιόταν, ότι σημάδευε το κύλισμα του χρόνου αντί να περπατά. Ο άλλος, Γιάννη τον έλεγαν, προχωρούσε κοντά για να τον βοηθά όποτε χρειαζόταν. Στο μάγουλό του είχε μια τεράστια βαθιά ουλή, θαρρείς πάντα για να χαμογελά, πάντα να πονά, πάντα να μορφάζει. Μια σφαίρα τον είχε βρει σε κείνο το σημείο και βγήκε από το πίσω μέρος του κεφαλιού του. Ένας γιατρός με ένα νυστέρι και μια βελόνα, χωρίς φαρμακευτικό υλικό και νοσοκομειακά μέσα, του συμμάζεψε τις σκόρπιες σάρκες και τα σπασμένα κόκαλα κάτω από ένα έλατο. Μέρες πάλευε με το θάνατο. Το πώς γλίτωσε μόνο ο Θεός το ‘ξερε. Από τότε οι σύντροφοί του, του είχαν κολλήσει το παρατσούκλι “μισομάγουλος”…
Αφηγήσεις, Ιδιομορφή, 1998, 187 σελ.
Πηγές: Biblionet, Ιδιομορφή, Εκδόσεις Σιδέρη Μιχάλη