Έχει συμμετάσχει σε πανελλήνια και διεθνή συνέδρια. Οργάνωσε στη Λευκάδα το συνέδριο «Κριτική σκέψη και εκπαίδευση» (1996), που κατέδειξε την αναγκαιότητα καλλιέργειας της κριτικής σκέψης σε όλες τις βαθμίδες της σύγχρονης εκπαίδευσης. Επιστημονικές εργασίες του έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά, επετηρίδες και πρακτικά συνεδρίων. Ερευνά, κυρίως, τη σχέση φυσικού περιβάλλοντος και ανθρώπινης δημιουργικότητας. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και ηλεκτρονικά μέσα. Τα διηγήματά του «Η καλή Μάγισσα της Ανατολής» και «Το Θέατρο της απόλυτης σιωπής» έχουν επίσης δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά.
Τα βιβλία του έχουν θεωρηθεί από την κριτική ως έργα τέχνης, ανταποκρινόμενα στο τοπικό αλλά και στο διεθνές σύνθετο περιβάλλον και την παγκόσμια ιστορική πραγματικότητα. Ανάμεσα στις άλλες διακρίσεις για το συνολικό έργο του, έχει τιμηθεί με το «Αριστείον Ανθρωπισμού και Πολιτισμού» από το Ελληνικό Ινστιτούτο Εφαρμοσμένης Παιδαγωγικής και Εκπαίδευσης.
Από τον Ιούνιο του 2006 και μέχρι σήμερα, αγωνίζεται υπεράνθρωπα για ν’ αποτρέψει την εναπόθεση των αστικών λυμάτων της Λευκάδας στη θάλασσα του Κάστρου, της Γύρας και του Άη-Γιάννη, περιοχή χαρακτηρισμένη ως ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους, ήδη από το 1974. Πρόκειται για ένα σπάνιο φυσικό μνημείο, δημιούργημα της μεγαλοφυΐας της φύσης. Σ’ αυτόν τον χώρο ο Άγγελος Σικελιανός συναισθάνθηκε τον άρρητο παλμό της αιωνιότητας, και η Εύα Πάλμερ-Σικελιανού στα απομνημονεύματά της σημειώνει: «Ακρογιαλιά-Πνεύμα». Αυτό ακριβώς το μεγαλειώδες φυσικό μνημείο επιλέγεται επίμονα ως αποδέκτης των αστικών λυμάτων. Πράξη καταστροφική και για την υγεία των ανθρώπων και ιδιαίτερα των χιλιάδων παιδιών που κολυμπούν εκεί κατά τους θερινούς μήνες, και για τη σημερινή, μοναδικά αισιόδοξη, οικονομική προοπτική της Λευκάδας και της απέναντι Ακαρνανίας.
Για την τριλογία βιβλίων του πάνω στην επιβίωση, ο διακεκριμένος Καθηγητής Φιλοσοφίας, ελληνιστής, αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών John P. Anton, γράφει: «Η ολοκλήρωση αυτού του αξιοθαύμαστου έργου πάνω στο απειλητικό ζήτημα της αυτοφυλάκισης της ανθρωπότητας, εμφανίζεται σα μια διαγνωστική δήλωση αλλά και σαν ένα όραμα της τέχνης. Μας επιτρέπει να καλωσορίσουμε τον Σπύρο Βρεττό σαν κάτι περισσότερο από ένα χαρισματικό συγγραφέα. Έχει ανυψώσει τη συγγραφική του τέχνη στο επίπεδο της κατανόησης της ύβρεως του σύγχρονου κόσμου. Και πέρα απ’ αυτό το σημείο, έχει διανοίξει την οδό για το ταξίδι που θα οδηγήσει σε πολιτισμική ελευθερία…»
Υποψήφιος σπουδαστής (1980), Καστανιώτης
Ανάπαυλα, Κάθαρση (1987), Καστανιώτης
Αγωνία επιβίωσης ή μελέτη θανάτου (1994), Λογοθέτης
Αγωνία επιβίωσης (2007), Γρηγόρη
Απίστευτο μηχάνημα (2009), Γρηγόρη
Η ζωή και ο θάνατος του Ειρηνοποιού
Νουβέλες
Ο ιππότης και τα τελώνια (2016), Γρηγόρη
Πικρός εξωγήινος (2018), Εκδόσεις Βακχικόν
Δοκίμια-Μελέτες
Ανθρωπισμός, διαλεκτική φιλολογίας και θετικών επιστημών (1974)
Θέματα σύγχρονου προβληματισμού για την έκθεση (1990), Καστανιώτης
Οι λαϊκοί ποιητές της Λευκάδας ως κοινωνικό φαινόμενο (1994), Καστανιώτης
Συλλογικά έργα
Θέματα εκθέσεων σύγχρονου προβληματισμού (1992), Εκδόσεις Καστανιώτη
Σταθμοί στην πορεία της Λευκάδας τον 20ό αιώνα (2001), Εταιρεία Λευκαδικών Μελετών
Τιμή στον Γιώργο Γ. Αλισανδράτο (2005), Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών
Σχολική έρευνα και διδακτική της ιστορίας: Από το βίωμα στην ιστορική γνώση (2011), Γρηγόρη
Πικρός εξωγήινος – Σπύρος Βρεττός
Γιατί επανέρχεται στον πλανήτη Γη ένα εξωγήινο πλάσμα; Είναι μόνον η βαθιά του επιθυμία να ξαναζήσει την ευτυχία, έστω και για λίγο, από τη μοναδική για το Σύμπαν ομορφιά της γήινης φύσης;
Και γιατί σε μια ειδυλλιακή τοποθεσία συναντάει γνωστή, παγκοσμίως, καθηγήτρια της Γεωλογίας;
Είναι για να της αποκαλύψει, κυρίως, την άγνωστη προϊστορία του ανθρώπινου όντος ως προς τις εγκληματικές πράξεις και την καταστροφικότητα; Και με ποιες ιδανικές Πολιτείες συγκρίνει τις γήινες Πολιτείες;
Σκοπός της αποστολής του είναι να διερευνήσει πλήρως, αν ο άνθρωπος επιτέλους, έχει κατακτήσει τη θαυμαστή δυνατότητα να μπορεί να καταστρέψει και ολόκληρο το Σύμπαν;
Η αφανής επιθυμία του είναι και να συνδράμει, με τον τρόπο του, το ανθρώπινο ον, πέραν της πλάνης, ν’ ανακαλύψει ασφαλείς διόδους προς την απαρασάλευτη ομορφιά της ζωής και της ύπαρξης;
Και τελικά, γιατί η γήινη περιπέτειά του, που σε μια στιγμή αναστατώνει και μάλλον συγκλονίζει την Ευρώπη και ολόκληρο τον πλανήτη, έχει ως απόληξη το ίδιο να βρεθεί από το CERN και τους χώρους του Μεγάλου Επιταχυντή της Γενεύης, σιδηροδέσμιο, μπροστά στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης;
Νουβέλα, Εκδόσεις Βακχικόν, 2018, 64 σελ.
Ο ιππότης και τα τελώνια – Σπύρος Βρεττός
Μια σπάνια λυρική αλληγορία, ότι οι εντεινόμενες καταστροφικές δυνάμεις, στην απόλυτη κυριαρχία τους, δεν θ’αφανίσουν τελικά τον άνθρωπο.
Ο Ιππότης εκπροσωπεί τον υψηλότερο βαθμό τελειότητας που μπορεί ν’ αναχθεί το αγωνιζόμενο για την επιβίωσή του ανθρώπινο πλάσμα. Η γενναιότητά του είναι απροσμέτρητη, όπως και η αίσθηση δικαιοσύνης, σ’έναν κόσμο καθημαγμένο από ανελέητες δυνάμεις: όπου τα Τελώνια καθημερινά τον περικυκλώνουν όλο και περισσότερο ασφυκτικά και του πριονίζουν παντοιοτρόπως την ύπαρξη.
Η Μελισσάνθη, που φανερώνεται μπροστά του στο μεγάλο πέτρινο σπίτι – “στέγη του κόσμου”, απεριόριστα γενναία, εκπροσωπεί ολόκληρο το γενεσιουργό φως της ζωής. Η φυσική της ομορφιά, που κάνει το φως της μέρας να υποχωρεί, υλοποιεί και την αρχέγονη αγνότητα, ως το πρώτο θεμελιώδες στοιχείο αναγέννησης της ζωής. Αλλ’ είναι πλάσμα εντελώς ανθρώπινο. Από τη στιγμή της πρώτης τους συνάντησης, μια μαγνητική δύναμη τους οδηγεί σε ακατανίκητη συμπόρευση. Μαζί κατευθύνονται, ανάμεσ’από ανελέητα εχθρικές δυνάμεις, προς τον έσχατο μεγάλο στόχο…
Νουβέλα, Γρηγόρη, 2016, 106 σελ.
Απίστευτο μηχάνημα – Σπύρος Βρεττός
Είναι το δεύτερο μυθιστόρημα μιας τριλογίας, (τ’ άλλα δύο: Αγωνία επιβίωσης – κυκλοφορεί ήδη από τις Εκδόσεις “Γρηγόρη” – και Η ζωή και ο θάνατος του Ειρηνοποιού), πραγματεύεται το πλέον ζωτικό πρόβλημα, εκείνο δηλαδή της επιβίωσης στη συνολική του έκφανση.
… ένα μηχάνημα -μιας υπερεξελιγμένης τεχνολογίας – που θα σφραγίσει την προσωπική μοίρα του δημιουργού του, μπορεί να διερευνήσει όλες τις δυνατότητες της ευφυΐας, της ατομικής και συνολικής δράσης, της ανθρώπινης συνείδησης… Μέσα σε μια πραγματικότητα που γίνεται όλο και πιο δυσχερής, απάνθρωπη και φονική, από τη συμπληρωματική δράση της ανθρώπινης σκέψης και των φυσικών στοιχείων με τη μορφή μιας νέας αδιευκρίνιστης οντότητας… Αναδύεται κυρίαρχο το αγωνιώδες ερώτημα, αν οι άνθρωποι διαθέτουν την επαρκή ευφυΐα – και την ηθική ποιότητα – ώστε να διασωθούν και να επιβιώσουν.
Η επήρεια που ασκεί το “Μηχάνημα” στον έναν από τους “τρεις ανώτερους Ερευνητές” στο διερευνητικό τους ταξίδι ανά τον κόσμο, (που είναι μαζί ένα ταξίδι αγωνιώδους εξόντωσης κι ένα ταξίδι για τη σύνταξη της Παγκόσμιας Γενικής Έκθεσης), του προκαλεί μια περίεργη μεταμόρφωση, που τον βοηθάει να συνειδητοποιήσει την όλη κατάσταση της πραγματικότητας.
Ευκρινής συνείδηση και μια εξαιρετική ευφυΐα υπέρβασης, (και ως αναγκαιότητα), που διανοίγουν μια καινούργια προοπτική ελπίδας, οδηγώντας κι ως τις πιο λεπτές καταστάσεις ανθρωπιάς… “Ώστε μπορούσε να διαγνωσθεί εκ των προτέρων η πλάνη!… και η διαρκώς ανακύπτουσα, αιωνόβια πλέον!, τραγωδία…”
Όπου μοίρα της ιστορίας παύει να είναι…
Η λειψή ανθρώπινη νόηση…
Το διαρκές τεχνολογικό γίγνεσθαι και η αιωνιότητα της φιλοσοφίας…
…Ζωντανεύει μαζί – με τρόπο ανεπανάληπτο – και μια ερωτική ιστορία, – μέσα στην τεχνολογική υπερεξέλιξη – σε μιαν άλλη σύνθεση που κρατάει ζωντανή την ανθρώπινη ευαισθησία και αισθαντικότητα. Η ομορφιά της ζωής αντιφέγγει – και η διαιώνιση της ύπαρξης – και παραμένουν το αιωνίως ζητούμενο!
Η ανθρώπινη φύση και οι σκεπτόμενες μηχανές, οι τρόποι χρήσης τους – και τα όρια εξέλιξής τους – σ’ ένα πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαμόρφωση της σύγχρονης ιστορίας και της ιστορίας του μέλλοντος χρόνου.
Μυθιστόρημα, Γρηγόρη, 2009, 182 σελ.
Αγωνία επιβίωσης – Σπύρος Βρεττός
Το μυθιστόρημα αυτό, το πρώτο μιας τριλογίας (τα άλλα δύο που ακολουθούν: “Απίστευτο μηχάνημα” και “Η ζωή και ο θάνατος του ειρηνοποιού”), πραγματεύεται το πλέον ζωτικό πρόβλημα, εκείνο δηλαδή της επιβίωσης στη συνολική του έκφανση.
Αποτελεί ένα κάτοπτρο αναγνώρισης του σημερινού κόσμου και πηγή στοχασμού πάνω στην υπαρξιακή αγωνία της επιβίωσης ένα φιλοσοφικό επαναπροσδιορισμό της ανθρώπινης ύπαρξης.
Ο κεντρικός ήρωας του έργου εκπρόσωπος της υψηλής τεχνοκρατίας συνειδητοποιεί τη δημιουργία μιας τερατώδους, πρωτοφανούς οντότητας με τη διαπλοκή άπειρων στοιχείων άλογης και αθέατης στο σύνολό της που θα εξακολουθήσει για όλα τα προσεχή χρόνια να προσδιορίζει το σύνολο των εκδηλώσεων της ανθρώπινης ζωής και να επικρέμαται ως γενικότερη απειλή αφανισμού.
Χρησιμοποιεί για το λόγο αυτό με άκρα επιστημονικότητα και ως τα ανώτατα όρια του εφικτού- κάθε δυνατό μέσον για την επιβίωσή του, ελπίζοντας στην προσωπική του διαφυγή. Πραγματοποιώντας, παράλληλα, με αταλάντευτη επιτυχία τις επενδύσεις του.
Η φιλοσοφία, που φαίνεται να έχει εξαντλήσει τα περιθώριά της, είναι ανίσχυρη προσωρινά τουλάχιστον ν’ αντιμετωπίσει ή και να συλλάβει τη νέα αυτή οντότητα και τις αιτίες που την παράγουν.
Υπάρχει, ωστόσο, και εκδιπλώνεται στην ανέλιξη του έργου, ο ωραίος ρυθμός της καθημερινότητας, η ομορφιά του φυσικού περιβάλλοντος, η λεπτή αίσθηση του έρωτα, η πραϋντική γοητεία της τέχνης, η ποίηση του καθημερινού λόγου. Αλλά και η ανώτερη ποίηση της κοινωνικής χειρονομίας των ανθρώπων, καθώς με μαγική άνεση και φυσικότητα συναντώνται πολιτισμικά και ανθρώπινα, ο απρόσιτος άνθρωπος της υψηλής τεχνοκρατίας και ο αυθεντικός άνθρωπος της ζωντανής λαϊκής παράδοσης σε μιαν ασύνορη διαπολιτισμική ανθρωπιά.
Σ’ ένα δεύτερο αφηγηματικό επίπεδο, τα πρόσωπα του έργου και μαζί τους ο αναγνώστης βρίσκονται να μετέχουν στον αφηγηματικό μύθο μιας πανοραμικής οθόνης. Ο Δάντης, ο μεγάλος Φλωρεντινός ποιητής, αυτός πλέον τώρα ξεναγεί το Βιργίλιο στα τοπία μιας αναγνωρίσιμης πλανητικής εμπειρίας σε πολλαπλά επίπεδα δράσης, ώστε να προβάλλεται σε ισόρροπα δοσμένα στιγμιότυπα η φυσική κίνηση της σύγχρονης ζωής, η οποία ανατέμνεται φιλοσοφικά με την παλίνδρομη κίνηση του φακού από το παρελθόν στο παρόν και από κει στο ευκρινώς διαγραφόμενο μέλλον. Αποκαλύπτοντας δραματικά όλες τις πτυχές της σύγχρονης ζωής και τα όρια και τις δυνατότητες του ανθρώπινου Λόγου. Μαζί και την ευθύνη του καθενός.
Και παρά τον επαπειλούμενο ορατό ή αθέατο θάνατο, αλλού υπαινικτικά, και αλλού με περισσότερη ενάργεια διαγράφεται στο έργο η δυνατότητα μιας διαφυγής και μιας αναγέννησης.
Μυθιστόρημα, Γρηγόρη, 2007, 196 σελ.
Πηγές: BiblioNet, Γρηγόρη, Εκδόσεις Βακχικόν, Γαβριηλίδης, Εκδόσεις Πηγή
