Σπύρος Διονυσιάδης

Στη στροφή του χρόνου – Σπύρος Διονυσιάδης

Οι αληθινοί έρωτες δεν έχουν ποτέ τέλος. Η αγάπη είναι φωτιά που σε καίει, ένας πόλεμος, μια συνεχής μάχη, η βαθιά αληθινή σοφία. Χτίζει γέφυρες και όχι τοίχους. Έτσι γεννήθηκε και η αγάπη αυτή στο φορτηγό πλοίο “Μυρτώ”. Μέσα σε ένα στροβίλισμα του χρόνου. Ο καπετάνιος, ο μηχανικός και το πλήρωμα δένονται απρόσμενα με δεσμούς αέναους με τον έρωτα, την καθημερινότητα, τη χαρά, τη θλίψη και τον πόλεμο.
Την ένιωθε χαλαρωμένη. Ίδιο μικρό ζωάκι είχε κουλουριαστεί στην αγκαλιά του. Είχε κλείσει τα μάτια. Δεν ήταν βέβαιος, αλλά νόμιζε ότι την είχε πάρει ο ύπνος. Η γαλήνη ήταν αποτυπωμένη στη μορφή της. Κοίταζε αυτό το μικρό σώμα, αφημένο με απόλυτη εμπιστοσύνη στη δική του αγκαλιά.
Από την έξαρση, πριν από λίγο, του σαρκικού πόθου, ένιωθε ότι περνούσε σε μια ανώτερη αίσθηση. Ίσως πρωτόγνωρη γι’ αυτόν. Αυτή της στοργής, προστασίας, σεβασμού και ψυχικής πληρότητας. Συλλογιζόταν ποια ψυχική δύναμη κλεινόταν μέσα στο μικροκαμωμένο αυτό σώμα.
Μια ψυχή που άντεξε πόνο, έδωσε αγάπη και ήταν έτοιμη και πάλι για όλα, αδιαφορώντας για το κόστος.

Μυθιστόρημα, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 2018, 814 σελ.

Πάντων μέτρον άνθρωπος; – Σπύρος Α. Διονυσιάδης

Το βιβλίο περιέχει μια σειρά διαχρονικών διηγημάτων, με διαφορετικό θέμα το καθένα, αλλά με επίκεντρο την ανθρώπινη συμπεριφορά, που άλλοτε αντιστέκεται στα γεγονότα που θεωρεί απαράδεκτα, ή άλλοτε συνθηκολογεί, ή και πρωτοστατεί, σε καταστάσεις πέρα από κάθε ηθική ή λογική αρχή.

Αλλού ο άνθρωπος, κυνηγημένος από τους συνανθρώπους του, προσπαθεί να επιβιώσει, και βρίσκει, μέσα στην παγωμένη νύχτα, τη ζεστασιά με το κουλούριασμα στην αγκαλιά του, που άδολα του προσφέρει, ένα ζώο.

Αλλού δύο πιτσιρίκια, καταφέρνουν να γελοιοποιήσουν τον κατακτητή, χωρίς να έχουν ακριβή επίγνωση για τις συνέπειες της πράξης τους.

Σε άλλα διηγήματα (επιστήμονες), χάριν του χρήματος ή της ιδεολογίας που ενστερνίζονται, καταπατούν τον όρκο του Ιπποκράτη.

Σε άλλο, μια γυναικεία μορφή, έρχεται σαν όραμα, να τον αγκαλιάσει την στιγμή που χάνει τη ζωή του στα νερά του Αιγαίου.

Αυτά σαν μια σύντομη αναφορά σε μερικά από τα διηγήματα.

Διηγήματα, Πελασγός, 2011, 164 σελ.

Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας – Σπύρος Α. Διονυσιάδης

1947-2007
Εξήντα χρόνια
κοινωνικής προσφοράς


Το ίδρυμα ιδρύθηκε το 1947 από τον τότε Διάδοχο Παύλο, όπως δε αναφέρετο στην ιδρυτική του πράξη, με σκοπό την: “…δια καταλλήλων μέσων εξύψωση του ηθικού, μορφωτικού, κοινωνικού και βιοτικού επιπέδου του Ελληνικού λαού. Η επιδίωξη τούτων θα γίνεται βαθμιαίως, παρά δε τούτο ουδεμία απολύτως ανάμειξις εις την πολιτική ζωήν ή κίνησιν της χώρας επιτρέπεται”.

Ο Διάδοχος Παύλος κατέθεσε κατά την ίδρυση του Ιδρύματος το ποσόν των 20.000.000 δρχ. που προήρχοντο από δωρεές που του δόθηκαν προσωπικά, εκ μέρους διαφόρων ομογενών και φιλελλήνων της Αλλοδαπής για να τα διαθέσει κατά την κρίσιν του υπέρ κοινωφελών σκοπών.

Η οικονομική κατάσταση της χώρας την εποχή αυτή ήταν άθλια, λόγω του Πολέμου, της
Κατοχής και του Εμφυλίου που ήδη είχε αρχίσει. Οι βασικές υποδομές της χώρας είχαν πληγεί βαρύτατα, ενώ κύματα ανθρώπων λόγω των γεγονότων είχαν εγκαταλείψει τις εστίες τους. Ειδικότερα, η κατώτατη τεχνική παιδεία (τεχνίτες) ήταν ανύπαρκτη. Τεχνίτες και Γεωργοί κάθε κατηγορίας που ήταν απαραίτητοι για την ανασυγκρότηση της χώρας.

Η αρχική λοιπόν προσπάθεια εστιάσθηκε στην δημιουργία Πρακτικών Τεχνικών Σχολών, μονοετούς φοιτήσεως, με 26 ειδικότητες, αλλά και Οικοκυρικών Σχολών. Οι σχολές απευθύνονταν σε νέους και νέες, 16-19 ετών, που ήταν κυρίως άποροι και ορφανοί. Παράλληλα λειτούργησαν, Ναυτικό Σχολείο, και Σχολή Αλιείας. Στα σχολεία αυτά φοίτησαν περίπου 50.000 νέοι και νέες.

Το Ίδρυμα ίδρυσε Νυκτερινά Δημοτικά Σχολεία, για εργαζόμενους νέους. Σταδιακά ασχολήθηκε με πληθώρα άλλων δραστηριοτήτων, όπως, Κοινωφελή έργα, (Πηγάδι του Χωριού, Κινηματογραφικό Πρόγραμμα, Δασική Οδοποιία, κ.λπ.), Κοινωνική Προσφορά (Σταθμοί Πρώτων Κοινωνικών Βοηθειών, Ιατροπαιδαγωγικό Κέντρο, Συμβουλευτικό Ψυχιατρικό Τμήμα Ενηλίκων, κ.λ.π), Τουριστικό Τομέα (Ξενοδοχείο του Χωριού, Ξεναγήσεις, Χιονοδρομικός Αναβατήρας Σελίου, κ.λπ.), Μορφωτικό Τομέα (Εθνική Εστία Διδασκάλων, Εθνικό Εκπαιδευτήριο Αναβρύτων, Εκδρομές “Γνωρίσατε την Ελλάδα”, κλπ), Απόδημο Ελληνισμό, Προσπάθειες Πνευματικού Περιεχομένου (Η Συνάντηση των Αθηνών, Πανελλήνιος Μαθητικός Διαγωνισμός, κ.λπ), Καλλιτεχνική – Πνευματική Δραστηριότητα (Καλλιτεχνικές Εκθέσεις, Ραδιοφωνικές Ομιλίες κ.λπ.), Συνδρομή σε Έκτακτες Κοινωνικές Ανάγκες (Σεισμοί Ιονίων Νήσων, Θεσσαλίας, Θήρας, Καστελλορίζου, κ.λπ).

Ακολούθως, ασχολήθηκε (και ασχολείται) με την Οικοτροφιακή Κάλυψη, Φοιτητών και Μαθητών, με την λειτουργία των Φοιτητικών, Μαθητικών Εστιών και Μαθητικών Κέντρων. Επίσης υλοποίησε διάφορα Ευρωπαϊκά Προγράμματα, το Κέντρο Επαγγελματικής Κατάρτισης και άλλες παρεμφερείς δραστηριότητες.

Περιέχει Βιβλιογραφία

Κοινωνική Ιστορία, Πελασγός, 2010, 517 σελ.

Εγχειρίδιο Αντιμετώπισης Εκτάκτων Περιστατικών & Καταστροφών – Σπύρος Α. Διονυσιάδης

Είναι δεδομένο ότι καθημερινά ο άνθρωπος εκτίθεται σε διάφορους κινδύνους, οι οποίοι προέρχονται από έκτακτες καταστάσεις ή καταστροφικά γεγονότα. Όπως επίσης είναι γεγονός ότι λόγω της τεχνολογικής εξελίξεως, δημιουργούνται νέες μορφές κινδύνων ή πολλαπλασιάζονται οι ήδη υπάρχουσες. Παράλληλα η αύξηση της κοινωνικής βίας και π αστάθεια στην περιοχή μας, επιβαρύνουν το όλο πρόβλημα.
Αυτές είναι οι παράμετροι που με οδήγησαν στο να ασχοληθώ με το θέμα, με σκοπό την ενημέρωση του μη ειδικού, κατά τρόπο ρεαλιστικό, απλό και επιστημονικά τεκμηριωμένο, τόσο ως προς την ερμηνεία κάθε σχετικού κινδύνου. όσο και ως προς τα μέτρα αυτοπροστασίας που πρέπει να έχει υπ’ όψη του.
Οι δυσκολίες που αντιμετώπισα ήταν ποικίλες. Έπρεπε να γραφεί ένα κείμενο με επιστημονικό θέματα και ορολογίες, που όμως όφειλε να εκφραστεί σε γλώσσα κατανοητή από τους μη ειδικούς, χωρίς ταυτόχρονα να αλλοιώνεται η απόδοση των σωστών εννοιών. Σε αρκετές δε περιπτώσεις τα στοιχεία ήταν όχι μόνο δυσεύρετα, αλλά και αλληλοσυγκρουόμενα. γιατί και στο διεθνή ακόμη χώρο είναι θέματα για τα οποία δεν υπάρχουν πλήρως τεκμηριωμένα δεδομένα. Γεγονός που ανάγεται σε δύο κύρια αίτια. Το ένα είναι η έλλειψη επαρκούς πρακτικής εμπειρίας π.χ. πυρηνικό ατύχημα. Το άλλο είναι ότι ορισμένα περιστατικά “τροποποιούνται” λόγω της επερχόμενης τεχνολογικής εξελίξεως, ή της ακολουθουμένης μεθοδολογίας, π.χ. τρομοκρατικές πράξεις.
Το σύγγραμμα. αφού ολοκληρώθηκε, υποβλήθηκε στους κατά θέμα αρμόδιους φορείς για να αξιολογηθεί, και ελήφθησαν οι επισυναπτόμενες εκτιμήσεις.
Είναι βέβαιο ότι. αν το εγχειρίδιο μελετηθεί, και εφαρμοστούν οι περιεχόμενες οδηγίες, θα συμβάλλουν ουσιαστικό στον περιορισμό ανθρωπίνων θυμάτων και στη μείωση υλικών ζημιών.
Εύχομαι πάντως, οι οδηγίες αυτές να χρειαστεί να εφαρμοστούν όσο το δυνατόν λιγότερες φορές.

Ημερομηνία Πρώτης Έκδοσης: 1993
Έχει τιμηθεί με το Βραβείο Υπουργείου Προεδρίας
Περιέχει Βιβλιογραφία

Επιβίωση, Φυσικές Καταστροφές, Ίων, 1997, 320 σελ.