Σταύρος Μουντουφάρης

Σταύρος Μουντουφάρης

Ελληνες λογοτέχνες
Ο Σταύρος Μουντουφάρης γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1969.
Είναι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης στον τομέα Αρχαιολογίας. Έχει συμμετάσχει σε πανεπιστημιακές ανασκαφές στην αρχαία Ελεύθερνα Ρεθύμνου και σε ανασκαφές του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Κρήτης στην Ακρόπολη Σμαρίου. Εργάζεται ως δημοσιογράφος, ως υπεύθυνος των διεθνών ειδήσεων της εφημερίδας Νέα Κρήτη και του τηλεοπτικού σταθμού “Κρήτη TV”. Έχει εργαστεί ως παραγωγός ραδιοφωνικών ειδησεογραφικών εκπομπών και τηλεοπτικών εκπομπών έρευνας. Στο χώρο της λογοτεχνίας εμφανίστηκε με το βιβλίο του “Η έβδομη σφραγίδα”. Το δεύτερο βιβλίο του, με τίτλο “Αιώνων όνειρα” τιμήθηκε με τον Αργυρό Ικαρομένιππο ως το δεύτερο καλύτερο βιβλίο επιστημονικής φαντασίας του 1997.
Μυθιστορήματα
Η έβδομη σφραγίδα (1995), Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
Αιώνων Όνειρα (1997), Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
Η γραμμή του χρόνου (2007), Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
Ωκεανοί χρόνου (2016), Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη

Ωκεανοί χρόνου – Σταύρος Μουντουφάρης

Ωκεανοί


Ήταν πρίγκιπας του θανάτου και του μίσους. Γνωστός στους ανθρώπους ως Βλαντ. Ένας από τους Παλαιούς, μαζί με τα αδέρφια του, μαζί με την Κόμισσα Χέλγκα. Κρατούσαν στα χέρια τους τη μοίρα ενός ολόκληρου κόσμου και της αιματοβαμμένης ιστορίας του.

Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε με μια δολοφονία στο Σαράγιεβο.
Ο Δεύτερος ήταν απλώς το ξεκαθάρισμα των λογαριασμών του Πρώτου, με σημείο αναφοράς το κραχ του 1929.

Ο Τρίτος ξέσπασε με τη χρηματοπιστωτική κρίση, το προσφυγικό, τις γεωπολιτικές ανακατατάξεις και τη συντριβή της Ευρώπης, που τρώει τις ίδιες της τις σάρκες.

Και ο Τέταρτος θα γινόταν με ιερά σύμβολα και ξόρκια.
Ο χάρτης του μίσους ξεδιπλώθηκε, κιτρινισμένος από τον πανδαμάτορα.
Οι Αιώνιοι ξύπνησαν από τον ύπνο τους γυμνώνοντας τα πανάρχαια κοφτερά δόντια τους και οι Εννέα έβαλαν μπρος τα γρανάζια της μοίρας σε αυτό το σύμπαν και στα άλλα, που θρηνούσαν καθώς έκλεινε η αυλαία της ανθρωπότητας.

Το πρώτο μέρος μιας αλληγορικής τριλογίας τρόμου και φαντασίας.

Μυθιστόρημα, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 2016, 544 σελ.

Η γραμμή του χρόνου – Σταύρος Μουντουφάρης

Η γραμμή


Κρήτη, Ηράκλειο, Μάιος 1997: Οι μπουλντόζες που άνοιγαν τα θεμέλια για την κατασκευή ενός σχολικού συγκροτήματος στην καρδιά του Ηρακλείου, λίγα μέτρα από τα ενετικά τείχη, σκοντάφτουν πάνω σε κάτι που αψηφά τους νόμους της επιστήμης και της λογικής. Το λεπτό γυαλί της πραγματικότητας αρχίζει να ραγίζει και μια σειρά από παράδοξα γεγονότα αρχίζουν να παρασύρουν τα πάντα στη δίνη τους. Το παρόν συναντά το παρελθόν και μαζί το μέλλον. Ο χρόνος χάνεται, tempus fugit όπως έλεγαν οι Λατίνοι, και το Ηράκλειο συναντιέται με την ιστορία του.

Ηράκλειο, Σεπτέμβριος 1669: Η Candia, το Ηράκλειο των Βενετσιάνων, βρίσκεται στη δίνη της πλέον μακρόχρονης πολιορκίας που κατέγραψε ποτέ η ιστορία. Η Βενετία προσπαθεί να κρατήσει χριστιανική την πόλη, μαχόμενη τους Τούρκους. Όμως κάτι παράξενο συμβαίνει στην πόλη, κάτι που οι κάτοικοί της αδυνατούν να ερμηνεύσουν. Περίεργοι άνθρωποι εμφανίζονται από το πουθενά. Σιδερένια πουλιά πετούν στον ουρανό. Μια πράσινη ομίχλη σκεπάζει τα πάντα και μια μυστηριώδης ίωση εξαπλώνεται σε ασύλληπτο χρόνο…

Ηράκλειο, τώρα: Η πόλη… επιστρέφει. Και μαζί της ο χώρος και ο χρόνος παύουν να έχουν τη γνώριμη σε όλους έννοια.
Tempus fugit. Ηράκλειο του τότε, του τώρα ή του πάντοτε…! Ένα ιστορικό θρίλερ επιστημονικής φαντασίας.

Μυθιστόρημα, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 2007, 358 σελ.

Αιώνων Όνειρα – Σταύρος Μουντουφάρης

Αιώνων


Στο σκοτεινό βυθό του Αιγαίου, τα λείψανα του απώτατου παρελθόντος που αιώνες ολάκερους κρύβονταν στα παγωμένα νερά «είδαν» για πρώτη φορά απρόσκλητους «επισκέπτες» να καταδύονται μεσοπέλαγα και ν’ αρπάζουν το μεταλλικό κιβώτιο από την υγρή, στοργική αγκαλιά της αρχαίας πόλης… Κάτω από την πυρωμένη απ’ το δυνατό καλοκαιρινό ήλιο μιας αρχαίας κρητικής πόλης γη, στο δάπεδο μιας παλαιοχριστιανικής βασιλικής, τα μυστικά αιώνων ξανάνιωσαν το δυνατό φως του ήλιου να τα χαϊδεύει… Και πίσω από μια γυάλινη προθήκη του Μουσείου Ηρακλείου, ένα από τα σπουδαιότερα ευρήματα που ανέσυρε η αρχαιολογική σκαπάνη βρισκόταν στο στόχαστρο «περίεργων» ανθρώπων… ‘Ηταν η λυκαυγή της 1ης Αυγούστου του 1995. Μια λυκαυγή αλλιώτικη για κείνους που ένωσαν για πρώτη φορά μετά από χιλιετίες τα κομμάτια του Αντικειμένου. Εκείνους που ξύπνησαν τις βυθισμένες πολιτείες από τον αιώνιο ύπνο τους ή αλλιώς εκείνους που απλώς διέταζαν. Γιατί δεν είχαν μάθει να κάνουν τίποτε άλλο στη ζωή τους… Υπήρχαν όμως και άλλοι…

Μυθιστόρημα, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 1997, 300 σελ.

Η έβδομη σφραγίδα – Σταύρος Μουντουφάρης

Η έβδομη


Ολα ξεκίνησαν τότε, στις απαρχές μιας νέας εποχής. Απόκρυφα μυστικά, καλά φυλαγμένα, έμειναν μακριά από τα περίεργα μάτια για αιώνες ολόκληρους. Αυτοί που ήξεραν σιωπούσαν. Αυτοί που είχαν δει παγιδεύτηκαν στη συνωμοσία του τρόμου. ‘Ολα αυτά τότε… Γιατί το παρόν ήταν τελείως διαφορετικό.
Στην αρχή κλάπηκε το μυστικό των αιώνων, το κλειδί του βασιλείου του Αρμαγεδδών. Οι πύλες άνοιξαν. Και τότε άρχισαν όλα.
Η Πάτμος, η Ρώμη, η Αθήνα, Η Ιερουσαλήμ, αρχέγονα κέντρα απόκρυφης γνώσης, πηγές δύναμης, πρόσφεραν τα πρώτα κομμάτια του τεράστιου παζλ του τέλους, τα οποία τοποθετήθηκαν στη θέση τους. Το μοτίβο είχε αρχίσει να διακρίνεται. Και η εικόνα που αποκαλύφθηκε ήταν ζοφερή, απόκοσμη, εφιαλτική. Η ‘Εβδομη Σφραγίδα είχε ανοιχτεί.
Οι φύλακες του καλού είχαν αρχίσει να ηχούν τις σάλπιγγες, οι πιστοί του ολέθρου έβλεπαν το στόχο τους να εκπληρώνεται. Το κυνήγι της ‘Εβδομης Σφραγίδας είχε ξεκινήσει… Γιατί σε ορισμένα πράγματα η αρχή και το τέλος δεν έχουν την ίδια μορφή με αυτή που ήταν ήδη γνωστή στις ανθρώπινες συνειδήσεις…

Μυθιστόρημα, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 1995, 331 σελ.

Πηγές: Biblionet, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη