Αγγελική Σπανού

Η καλύτερή μου φίλη – Αγγελική Σπανού

Είναι η Ελένη, η Μαρία, η Άννα, η Γεωργία.
Είναι τα κορίτσια που µάτωσαν αναζητώντας τον έρωτα και τον εαυτό τους. Είναι οι γυναίκες που θα γνωρίσουν τη βία και τον προσωπικό όλεθρο στα χέρια του άντρα που εµπιστεύονται, αγαπάνε, επιλέγουν.
Είναι πια πρωταγωνίστριες σε ρεπορτάζ, πυροδοτούν συζητήσεις στα social media. Άγιες και καταραµένες, οικείες και ξένες, δίπλα µας και παραπέρα, µέσα µας και µακριά.
Ντυµένες µε τα ρούχα του παρόντος, έρχονται από το παρελθόν. Υπήρχαν πάντα – κι ο κίνδυνος εκεί: στο σπίτι, στον δρόµο, στη δουλειά, στις παρέες τους, ακόµα και στο σώµα που αγκαλιάζουν.
Όχι, δεν διάβασαν Φρόιντ και κανείς δεν τις προειδοποίησε ότι το µοιραίο ερώτηµα της ανθρωπότητας παραµένει το ίδιο: Σε ποιο βαθµό θα καταφέρει η πολιτισµική εξέλιξη να προφυλάξει τη συµβίωση των ανθρώπων από την ορµή της επιθετικότητας και της αυτοκαταστροφής;
Αλλά ακόµα κι αν είχαν διαβάσει Φρόιντ, τα ίδια θα έκαναν, ακολουθώντας ένα εσωτερικό τραγούδι που ξεκινάει χαρούµενα και τελειώνει λυπηµένα. Είναι η αδελφή σου, η κόρη σου, η συνάδελφος, η γειτόνισσα, η σερβιτόρα, η καλύτερή σου φίλη.
Γι’ αυτές γράφτηκε αυτό το βιβλίο.

Μυθιστόρημα, Τόπος, 2022, 224 σελ.

Τη λένε Μαντώ – Αγγελική Σπανού

Όλοι βρήκαν αφορμή με τα 200 χρόνια από το 1821. Εδώ, μια ιδιαίτερη προσέγγιση με ψυχολογικές συμπαραδηλώσεις, για το τι μπορεί να σημαίνει ένα όνομα για την διαμόρφωση μιας προσωπικότητας.
Η Αγγελική Σπανού, με διαφανή την χρήση της φιγούρας που αποτέλεσε η Μαντώ Μαυρογένους, δίνει την ψυχογραφία μιας σύγχρονης γυναικείας παρουσίας.
Η πρωταγωνίστριά της είναι μια γυναίκα με αναμνήσεις 200 χρόνων που προσπαθεί να ξεφύγει από την καταγωγή της και να χειραφετηθεί, αποδεσμευμένη από το οικογενειακό βιογραφικό. Τη βαραίνει το όνομά της, προσπαθεί να μη γίνει η μητέρα της και να μη μοιάσει στη δοξασμένη πρόγονό της μισώντας αυτόν που αγάπησε.
«Πάει πολύ μακριά προς τα πίσω αυτή η αλυσίδα που τη σέρνουμε στη διαδρομή μας και πολλές φορές μπερδεύεται στα πόδια μας και μας κάνει να χάνουμε την ισορροπία μας. Έπειτα, η μεγάλη αφήγηση του Έθνους στο οποίο ανήκουμε συμπλέκεται με τη μικρή προσωπική μας αφήγηση».
Είσαι και αυτό που λέγεσαι;

Διηγήματα, Μεταμεσονύκτιες Εκδόσεις, 2021, 40 σελ.

Dyspnea – Αγγελική Σπανού

Ιστορίες Covid-19


Το τρίτο βιβλίο της Αγγελικής Σπανού γράφτηκε τον Μάρτιο και τον Απρίλιο του 2020 σε συνθήκες πανδημίας και καραντίνας. Και αποπνέει αυτή την ατμόσφαιρα, του εγκλεισμού, της ανατροπής των βεβαιοτήτων, της βίαιης αλλαγής του τρόπου ζωής, των αποστάσεων από τον άλλο που μπορεί να σε απομακρύνουν από τον εαυτό σου.

Μια ερωτική ιστορία μπλέκεται με τις ιστορίες καθημερινών ανθρώπων που δεν “έμειναν σπίτι” γιατί δούλευαν. Ένας ασθματικός νοσοκομειακός γιατρός και μια ηθοποιός-σερβιτόρα βλέπουν το τρένο της ιστορίας να σαρώνει τη σχέση τους. Και παλεύουν για να τη σώσουν και να σωθούν.

Πεζογραφία, e-book, Μεταμεσονύκτιες Εκδόσεις, 2020, 158 σελ.

Ματιέ – Αγγελική Σπανού

Έζησε, τελικά, ο Ματιέ; Καταδικάστηκε έστω ένας από αυτούς που τον χτυπούσαν ενώ ήταν πεσμένος κατάχαμα στο σουπερμάρκετ; Είναι ληστής ή ακτιβιστής για την προστασία του περιβάλλοντος που έμπλεξε χωρίς να το καταλάβει; Αθώος ή ένοχος; Και οι σύντροφοί του; Εκδικήθηκαν ή λούφαξαν; Πήραν το πάνω χέρι οι μικροί ή δεν τους άφησαν οι μεγάλοι; Πώς είδαν το λιντσάρισμά του οι αστυνομικοί που βρέθηκαν εκεί, οι ΕΚΑΒίτες, οι δημοσιογράφοι, οι ταμίες, οι πελάτες, οι παρατηρητές; Τι λέει ο κοινωνικής επιστήμονας, ο βουλευτής, ο δημοσκόπος, ο δικηγόρος; Ποιοι ήταν αυτοί που τον κλοτσούσαν; Αναγνωρίζουμε στο πρόσωπό τους συγγενείς και φίλους ή μας είναι ξένοι; Ποιος τράβηξε το βίντεο; Ποιος φώναξε “αφήστε τον”; Πόσοι έμειναν ατάραχοι και κατανάλωσαν με απάθεια τη φρίκη; Τι είπε η μάνα του; Τι βρέθηκε στο σπίτι του; Πόσο ανοίκειος μας είναι ο κόσμος του Ματιέ; Θα συνεχίσουν οι Αλεπούδες, η ομάδα του; Για το καλό ή για το κακό;
Ολοκληρώνοντας το βιβλίο δεν θα βρείτε όλες τις απαντήσεις – κάποιες θα τις υποθέσετε και άλλες θα τις αποφύγετε. Θα έχετε όμως μία βεβαιότητα: ότι η ζωή μπορεί να είναι πιο απρόβλεπτη από τη μυθοπλασία, ο ρεαλισμός πιο υπερβατικός από την ακύρωσή του, το εξωπραγματικό πιο αληθινό από το πραγματικό.

Πεζογράφημα, Μεταμεσονύκτιες Εκδόσεις, 2019, 128 σελ.

Απαρατήρητοι – Αγγελική Σπανού

Έχεις προσέξει ποτέ τα χέρια της ταμία στο σουπερμάρκετ που ψωνίζεις; Ξέρεις το όνομα του ντελιβερά που σου φέρνει συχνά παραγγελία; Είναι ερωτευμένη η κυρία στα διόδια; Πώς αντέχει τη μπόχα η οδοκαθαρίστρια; Τι σκέφτεται μια τηλεφωνήτρια όταν τελειώνει η βάρδια; Βαριέται μια ταξιθέτρια βλέποντας την ίδια παράσταση κάθε βράδυ; Έχει πιο πολύ στρες ο παρκαδόρος στο πλοίο ή ένας τραυματιοφορέας; Πόσα μαθαίνει ένας θυρωρός σε μεγάλο κτίριο; Τι νιώθει ένας δικαστικός κλητήρας την ώρα της έξωσης; Και τι ζωή είναι αυτή; Υπάρχει πόνος, έλλειψη, κενό, απελπισία ή μόνο ανία, μοναξιά και εσωτερική ακινησία; Συνηθίζεται η πλήξη ή γίνεται όλο και πιο ανυπόφορη; Αντέχεται η απόσταση από τους άλλους και ο καταναγκασμός της επανάληψης ή μήπως όχι; Και όλοι αυτοί, οι απαρατήρητοι, πώς μας βλέπουν; Τι λένε για εμάς; Σίγουρα πολύ περισσότερα απ’ όσα εμείς γι’ αυτούς. Δεν τους αναγνωρίζουμε, δεν τους προσέχουμε, δεν μας ενδιαφέρει να τους ακούσουμε. Και ίσως κάτι χάνουμε. Γιατί εκείνοι μας ξέρουν καλά. Κάποιες φορές καλύτερα απ’ όσο οι ίδιοι τον εαυτό μας.

Πεζογράφημα, Πόλις, 2019, 168 σελ.