Άρχισε να γράφει ποίηση από νεαρή ηλικία. Η φήμη του ως ποιητή, μεγάλωσε στα χρόνια των σπουδών του στο Καίμπριτζ, όπου μια βαθειά φιλία αναπτύχθηκε ανάμεσα σ’ αυτόν και τον Χένρυ Χάλλαμ. Το 1830 εξέδωσε τη συλλογή “Ποιήματα, κυρίως λυρικά”, που περιλάμβανε το ποίημα “Μαριάνα”. Το 1832 εκδόθηκε άλλος ένας τόμος ποιημάτων του, μεταξύ τους και το “The lady οf Shalott” (“Η δεσποσύνη του Σαλότ”). Ο ξαφνικός θάνατος του αγαπημένου του φίλου το 1833, συγκλόνισε τον Τέννυσον, αλλά και τον παρακίνησε να γράψει μια σειρά ποιημάτων, που θα αποτελούσαν μέρος ενός από τα πιο γνωστά έργα του, του “Ιn memoriam”. Στην ίδια περίοδο ανήκουν και μερικά ποιήματα που θα ενσωματώνονταν στο αγαπημένο του ποίημα, το μελαγχολικό “Maud” (“Μωντ”). Το 1842 εξέδωσε τη συλλογή “Ποιήματα”, αναθεώρηση προηγούμενων έργων του μαζί με νέα ποιήματα· ένα από αυτά ήταν και το “Ulysses” (“Οδυσσέας”). Το 1842 εκδόθηκε το πρώτο μακροσκελές ποίημά του “The princess” (“Η πριγκίπισσα”) που περιλάμβανε τα γνωστά ως ανεξάρτητα ποιήματα “The splendour falls”· “Tears”, “IdIe tears”· “Now sleeps the crimson petal” (“Το μεγαλείο πέφτει”· “Δάκρυα, μάταια δάκρυα”· “Τώρα το κρεμεζί κοιμάται ανθόφυλλο”). Το 1850, ήδη διάσημος, ονομάστηκε Poet Laureate (δαφνοστεφής, εθνικός ποιητής), μετά τον θάνατο του Ουέρντσουερθ. Η περίφημη “Επέλαση της Ελαφράς Ταξιαρχίας” (1855, “Maud and other poems”), επιβεβαίωσε τον τίτλο του εθνικού ποιητή. Τα “Ειδύλλια του βασιλιά” (“Idylls οf the king”, 1859) γνώρισαν την άμεση επιτυχία. Το 1889, τρία χρόνια πριν από τον θάνατό του, έγραψε το περίφημο “Crossing the Bar” (“Διασχίζοντας τη Σύρτιδα”) στη διάρκεια ταξιδιού στο Νησί του Ουάιτ. Μετά από δύο αρνήσεις δέχτηκε τελικά τον τίτλο ευγενείας που του προσφέρθηκε και το 1884 έγινε βαρώνος και μέλος της βουλής των Λόρδων. Ήταν ο πρώτος λογοτέχνης που τιμήθηκε με τίτλο ευγένειας για τα γραπτά του. Έφυγε από τη ζωή στις 6 Οκτωβρίου του 1892 στο Lurgashall.
Οδυσσέας
Ulysses
Λίγο το κέρδος, για έναν ράθυμο βασιλιά
Στην ήρεμη αυτή κόχη, μέσα στις άγονες
ξέρες, δίπλα σε γερασμένη γυναίκα.
Όλο να μοιράζω άνισους νόμους,
Σε μια άγρια ράτσα,
Που αποθηκεύει, τρώει και κοιμάται
Και καθόλου δε με νιώθει.
Δεν μπορώ να ησυχάσω από το ταξίδι:
Την ζωή θα πιω μέχρι τελευταίας σταγόνας:
Όλες τις φορές που περίσσεια απόλαυσα,
περίσσεια υπέφερα, τόσο με αυτούς που μ αγαπάνε
όσο και μόνος, στα ακρογιάλια, και όταν οι άνεμοι
τάραζαν το μαύρο πέλαγος: Απέκτησα όνομα:
Γιατί πάντα περιπλανιέμαι με πεινασμένη καρδιά.
Πολλά έχω δει και μάθει, πόλεις ανθρώπων
και ήθη, κλίματα, συμβούλια, κυβερνήσεις,
Εγώ δεν ήμουν τελευταίος, αλλά τιμημένος από όλους
Και ήπια την ευχαρίστηση της μάχης
με τους συντρόφους μου, Μακριά,
Στους κάμπους της ανεμοδαρμένης Τροίας…
The Charge of the Light Brigade
HALF a league, half a league,
Half a league onward,
All in the valley of Death
Rode the six hundred.
‘Forward, the Light Brigade!
Charge for the guns! ‘ he said:
Into the valley of Death
Rode the six hundred.
‘Forward, the Light Brigade! ‘
Was there a man dismay’d?
Not tho’ the soldier knew
Some one had blunder’d:
Their’s not to make reply,
Their’s not to reason why,
Their’s but to do and die:
Into the valley of Death
Rode the six hundred…
Ενωχ Αρντεν
Enoch Arden
Σειρές μακριές με βράχια έχουν ανοίξει χάσμα,
και μέσα του, αφρός και κίτρινη άμμος·
στο βάθος, στέγες κόκκινες σε στενή αποβάθρα·
παραπέρα, ένα εκκλησάκι, και πιο πάνω
δρόμος μακρύς, προς έναν ψηλό, σαν πύργο, μύλο·
παραπίσω, ένας σταχτής αμμόλοφος
με τάφους Δανικούς· εκεί δασάκι από φουντουκιές
που στοιχειώνεται από φθινοπωρινούς συλλέκτες
και καταπράσινο, ανθίζει στην κατηφοριά…
The Eagle
He clasps the crag with crooked hands;
Close to the sun in lonely lands,
Ring’d with the azure world, he stands.
The wrinkled sea beneath him crawls;
He watches from his mountain walls,
And like a thunderbolt he falls.
Ποιήματα
Εκδόσεις Ηριδανός (2008)
Στην παρούσα συλλογή παρουσιάζονται με χρονολογική σειρά 15 ποιήματα που εκτείνονται χρονικά από το 1827 έως το 1889.
Στόχος του βιβλίου δεν είναι η αποκλειστική παρουσίαση ποιημάτων που ανέδειξαν και καθιέρωσαν τον Τέννυσον όχι μόνο στην εποχή του αλλά και σε μεταγενέστερες εποχές μέχρι σήμερα, καθώς και η παράθεση λιγότερο γνωστών ποιημάτων του, σε μια προσπάθεια να δοθεί το στίγμα της συγγραφικής πορείας του ποιητή από την πρώιμη νιότη του μέχρι και τρία χρόνια πριν το θάνατό του.
“WHY SHOULD WE WEEP FOR THOSE WHO DIE” – “ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΘΡΗΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ‘ΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ”
NOTHING WILL DIE – ΟΛΑ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΝ
A CHARACTER – ΕΝΑΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ
THE DESERTED HOUSE – ΤΟ ΕΡΗΜΟ ΣΠΙΤΙ
THE BALLAD OF ORIANA – Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΗΣ ΟΡΙΑΝΑ
THE LOTOS-EATERS – ΟΙ ΛΩΤΟΦΑΓΟΙ
CHORIC SONG – ΧΟΡΙΚΟ
ULYSSES – ΟΔΥΣΣΕΑΣ
LOCKSLEY HALL – ΛΟΚΣΛΕΫ ΧΩΛ
COME NOT WHEN I AM DEAD – ΜΗΝ ΕΡΘΕΙΣ ΟΤΑΝ ΘΑ ‘ΜΑΙ ΝΕΚΡΟΣ
TEARS, IDLE TEARS – ΔΑΚΡΥΑ, ΑΣΚΟΠΑ ΔΑΚΡΥΑ
THE SPLENDOR FALLS – ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΣΒΗΝΕΙ
THE CHARGE OF THE LIGHT BRIGADE – Η ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΗΣ ΕΛΑΦΡΑΣ ΤΑΞΙΑΡΧΙΑΣ
THE BURIAL OF LOVE – Ο ΕΝΤΑΦΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
BEAUTIFUL CITY – ΟΜΟΡΦΗ ΠΟΛΗ
12 ποιήματα
Εκδόσεις Διώνη (2003)
Στους φαιούς, κρύους βράχους σου, Ω θάλασσα,
ας ξεσπάει το κύμα, ας ξεσπάει!
Κι ας γινόταν να βγουν απ’ το στόμα
οι σκέψεις που το μυαλό μου γεννάει.
Ω, τι κι αν παίζει ο γιος του ψαρά,
με την αδελφή του με ξεφωνητά!
Ω, τι κι αν τραγουδά ο αμούστακος ναύτης,
μες στη βάρκα στου όρμου τ’ ανοιχτά!
Κι αν φωλιάζουν τ’ αγέρωχα πλοία
στην αγκάλη απάγκιας ακτής.
Όμως, Ω και να μ’ άγγιξε έν’ άφαντο χέρι,
κι ο αχός μιας φωνής σιωπηλής!
Στα ριζά των γκρεμών σου, Ο Θάλασσα,
ας ξεσπάει το κύμα, ας ξεσπάει!
Μα η αιθέρια χάρη μιας μέρας χαμένης
σε μένα δεν ξαναγυρνάει.
Περιεχόμενα:
– Το μεγαλείο πέφτει
– Ξέσπασε, ξέσπασε (1η παραλλαγή)
– Ας ξεσπάει το κύμα, ας ξεσπάει (2η παραλλαγή)
– Οδυσσέας
– Ο αετός
– Δάκρυα, μάταια δάκρυα
– Τώρα το κρεμεζί κοιμάται ανθόφυλλο
– Η επέλαση της ελαφράς ταξιαρχίας
– Μαριάνα
– Η Δεσποσύνη του Σαλότ
– Λούλουδο στου τοίχου τη ραγάδα
– Μωντ
– Διασχίζοντας τη σύρτιδα
Ποίηση
Ποιήµατα δύο αδερφιών – Poems by two brothers (1827)
Ποιήματα κυρίως Λυρικά (1830)
Lady Clara Vere de Vere (1832)
Ποιήματα (1842)
The Lady of Shalott (1832, 1842)
Οδυσσέας – Ulysses (1833)
St. Simeon Stylites (1833)
Break, break, break (1835)
Δάκρυα, μάταια δάκρυα – Tears, Idle Tears (1847)
Εις μνήμην του Α.Χ.Χ. – In Memoriam A.H.H. (1849)
Ring Out, Wild Bells (1850)
Ωδή στη μνήμη – Ode to memory (1850)
Ο Αετός – The Eagle (1851)
Η επέλαση της Ελαφράς Ταξιαρχίας – The Charge of the Light Brigade (1854)
Μοντ (1855)
Τιθωνός – Tithonus (1859)
Τα ειδύλλια του βασιλιά – Idylls of the King ((1859–1885)
Ενοχ Αρντεν – Enoch Arden (1862-64)
Μπαλλάντες
Το άγιο δισκοπότηρο
Η τελευταία κονταροµαχία
Flower in the crannied wall (1869)
The Window (1871)
Montenegro (1877)
Περνώντας τον ύφαλο – Crossing the Bar (1889)
Θεατρικά
Βασίλισσα Μαίρη
Χάρολντ – Harold (1876)
Δασοφύλακες
Το κύπελλο
Μπέκετ – Becket (1884)
The Foresters (1891)
Πηγές: BIBLIONET, Wikipedia, Βιβλιοπωλείο του Λαβύρινθου, Διώνη, Ηριδανός, Διάγραμμα.com
