Γιώργος Σανιδάς

Αλυπιακός οίνος – Γιώργος Σανιδάς

Η αμπελουργία στη Σκιάθο


Η αµπελουργία στον ελλαδικό χώρο ξεκίνησε από την εποχή του χαλκού, ευδοκίµησε εύκολα λόγω του άριστου µεσογειακού κλίµατος και παραµένει αναπόσπαστο κοµµάτι της αγροτικής παραγωγής. Το δε εγχώριο κρασί συνδέεται ανέκαθεν µε την καθηµερινότητα των Ελλήνων και περισσότερο µε τις χαρές και τις λύπες τους. Η οινοπαραγωγή στη µικρή σε έκταση, µα µέγιστη σε φυσικό και άυλο πλούτο Σκιάθο, ακολούθησε την ίδια διαδροµή από τότε που άρχισε να κατοικείται και το κρασί της επί αιώνες συντροφεύει τους κατοίκους της. Ποια είναι η ιστορία του στο νησί; Πότε απογειώθηκε η φήµη του; Ποια ήταν η διαδικασία παραγωγής του; Πότε, πού και πώς το «έτσουζαν» οι ντόπιοι; Πώς εµπλούτισε τη γλώσσα, την τέχνη, τα έθιµα και τις παραδόσεις του τόπου; Με ποια εκλεκτά εδέσµατα συνοδευόταν και τι άλλο εκτός απ’ το κρασί προσφέρει τ’ αµπέλι στη διατροφική αλυσίδα; Πώς το ανέφεραν στο έργο τους οι δύο σπουδαίοι συνοµήλικοι λογοτέχνες που κατάγονται απ’ τη Σκιάθο, ο Αλέξανδρος Παπαδιαµάντης και ο Αλέξανδρος Μωραϊτίδης, και ιδιαίτερα ο πρώτος, που το τιµούσε δεόντως, προσπαθώντας να βρει βάλσαµο στ’ ατέλειωτα «πάθια και τους καηµούς» του;

Λαογραφία, Αμπελουργία, Εκδόσεις iWrite, 2021, 140 σελ.

Ο Μπαρμπαρόσα και το κάστρο της ελευθερίας – Γιώργος Σανιδάς

Στο πρώτο µισό του 16ου αιώνα, όταν ο Σουλεϊµάν ο Μεγαλοπρεπής εδραίωνε την παντοκρατορία του, η µοναδική πόλη-φρούριο της µικρής και άσηµης Σκιάθου, βρισκόταν κτισµένη πάνω σ’ έναν θαλασσόπληκτο βράχο, όπου είχαν καταφύγει οι κάτοικοι για το φόβο των πειρατών.

Το νησί τελούσε αιώνες υπό την “προστασία” των Ενετών, απ’ τους οποίους όµως οι ντόπιοι υπέφεραν. Τότε ο περιβόητος κουρσάρος Μπαρµπαρόσα, για λογαριασµό του Σουλτάνου, ανέλαβε να “εκκαθαρίσει την Άσπρη Θάλασσα” απ’ τις διάσπαρτες ενετικές κτήσεις. Πρώτος σταθµός του, το 1538, το Κάστρο της Σκιάθου…

Το µυθιστόρηµα αναδεικνύει, παράλληλα µε το ρόλο των ισχυρών της σκοτεινής εποχής, το αίσθηµα της αυτοσυντήρησης των υπόδουλων Ελλήνων και την ακόρεστη δίψα τους, να αναπνεύσουν το άρωµα της ελευθερίας.

Μέσα από τις µάχες, τους έρωτες, τις περιπέτειες, τις δολοπλοκίες, τις ίντριγκες, τις δεισιδαιµονίες και τα πάθη των ηρώων και µε µια γραφή εξαιρετικά άµεση, ο συγγραφέας υφαίνει έναν συναρπαστικό ιστό στα όρια της αλήθειας και αποτυπώνει ανάγλυφα το αιµατοβαµµένο πρόσωπο του κόσµου, την περίοδο µετά την Άλωση, σ’ ένα µοναδικό έργο που διαβάζεται κυριολεκτικά απνευστί, από την αρχή ως το τέλος.

Ιστορικό μυθιστόρημα, Εκδόσεις Πηγή, 2020, 506 σελ.

Παπαδιαμάντη πολιτική παρακαταθήκη – Γιώργος Σανιδάς

Δοκίμιου πολιτικού αναστοχασμού

Δοκίμιο, Εκδόσεις iWrite.gr, 2019, 152 σελ.

Ο χρυσός μας χωρίζει – Γιώργος Σανιδάς

Θεατρικό


Η αναζήτηση χρυσού, ως ακραία έκφραση της ακόρεστης δίψας του ανθρώπου για πλούτο, οδηγεί σύγχρονους, πανίσχυρους οικονομικά χρυσοθήρες να συμμαχούν ακόμα και με κυβερνήσεις, για να επιφέρουν βίαια ανατροπή της ισορροπίας ολόκληρων οικοσυστημάτων.
Τι μπορεί να προξενήσει μια τέτοια εξόρυξη χρυσού στο περιβάλλον και στην ποιότητα ζωής; Πώς και γιατί διχάζει την κοινωνία των απλών ανθρώπων, που συμβιώνουν στην περιοχή; Ποια είναι τα επιχειρήματα της κάθε πλευράς; Πώς μπορεί να αποφευχθεί η καταστροφή; Σε διαφορετική περίπτωση, ποια θα είναι η αντίδραση της φύσης;
Σ’ αυτά τα καυτά ερωτήματα απαντά το βιβλίο του Γιώργου Σανιδά “Ο Χρυσός μας Χωρίζει” και προσφέρει στον αναγνώστη, με τη μορφή των ρεαλιστικών διαλόγων ενός θεατρικού, το πλαίσιο της διαμάχης και της νοοτροπίας των ανθρώπων που αντιδικούν, ώστε να μπορεί να βγάλει τα δικά του προσωπικά συμπεράσματα…

Νεοελληνικά θεατρικά έργα, Εκδόσεις Πηγή, 2018, 132 σελ.

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης – Γιώργος Σανιδάς

Η βιογραφία


Στην ερώτηση τι είδους βιογραφία ταιριάζει στον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, θα απαντήσουμε ότι χρειάζεται μια βιογραφία λιγότερο επιστημονική και περισσότερο λογοτεχνική γιατί μέσα στο έργο αυτού του κορυφαίου Έλληνα πεζογράφου, βρίσκει κανείς ατόφια την ψυχή του συγγραφέα. Με το βιβλίο αυτό ο λογοτέχνης Γιώργος Σανιδάς μας ταξιδεύει συνοπτικά, ουσιαστικά και τεκμηριωμένα σε όλο το έργο και την ζωή του Αγίου των Γραμμάτων, στους τόπους που βάδισε και στοχάστηκε όπως και στα γεγονότα που σημάδεψαν την ψυχή που γέννησε το απαράμιλλης δεξιοτεχνίας έργο του.

Βιογραφίες, Εκδόσεις iWrite.gr, 2017, 364 σελ.

Ο Αδάμ Χορεύει Ακόμα – Γιώργος Σανιδάς

Αληθινή Ιστορία Ζωής


Ένα αληθινό ταξίδι ζωής
που άρχισε απ’ την παλιά Αγχίαλο
και έφτασε ως τους Φαίακες και τους Λεχρίτες…
«Ο Αδάµ Τουρνάς στα 94 του πια, ακµαίος και διαυγής, εξακολουθεί να γλεντά και να διδάσκει. Αν δε γνωρίζει τα µυστικά της µακροζωίας, ξέρει άριστα εκείνα της καλοζωίας κι ίσως αυτά ευθύνονται, όπως λένε κι οι Λεχρίτες, για την µακροηµέρευσή του!
Σε όλη του τη ζωή, που ξεκίνησε απ’ την αλησµόνητη πατρίδα της Αγχιάλου, κοιτούσε σταθερά προς το µέλλον. Πράος, κοινωνικός, µε σύνεση και µέτρο, συνεχίζει να διασκεδάζει και να ξεπερνά τις δυσκολίες µέσα απ’ τη θετική σκέψη, την παρέα, τα παιδιά και τα εγγόνια του και φυσικά, τις συχνές αποδράσεις στο χωριό του.
Πίνει ακόµα γουλιά- γουλιά το κρασάκι του που καθώς φαίνεται, κάνει την άτιµη ζωή να µοιάζει οµορφότερη. Α, όποτε του δίνεται η ευκαιρία, ο Αδάµ χορεύει ακόµα…»

Ελληνική πεζογραφία, iWrite.gr, 2016, 210 σελ.

Ο Λευκός Πύργος θυμάται… – Γιώργος Σανιδάς

Ένα ιδανικό ανάγνωσμα κατανόησης της τεράστιας σημασίας του Λευκού Πύργου για παιδιά κάθε ηλικίας.
Το βιβλίο αναφέρεται, συνοπτικά και εύληπτα, στην πολύχρονη και πολυκύμαντη ιστορία του Λευκού Πύργου, εξηγώντας το γιατί κατέληξε να θεωρείται μνημείο – σύμβολο της Θεσσαλονίκης στα χρόνια της Ειρήνης. Η ιδιαίτερη εικονογράφηση και οι ασχολίαστες φωτογραφίες στο τέλος, αποτελούν, πέρα από το κείμενο, εκπαιδευτικά ερεθίσματα περαιτέρω μελέτης από τα παιδιά στα οποία και απευθύνεται.

Παιδική και εφηβική λογοτεχνία, iWrite.gr, 2016, 30 σελ.

Στα χρόνια της παρακμής – Γιώργος Σανιδάς

Το μυθιστόρημα ξεκινά λίγα χρόνια πριν την αρχή της κρίσης και φτάνει μέχρι το 2012. Παρακολουθεί κυρίως τη ζωή ενός συνηθισμένου στις μέρες μας προέδρου και των ανθρώπων που τον περιστοιχίζουν από τον πιο ταπεινό μέχρι τον ανηψιό του, υπουργό της κυβέρνησης. Όλα τα πρόσωπα συνθέτουν το μωσαϊκό όσων οδηγούν έκοντες άκοντες τη χώρα στην απόλυτη παρακμή.
Ο συγγραφέας διαγράφει με άμεσο και συναρπαστικό τρόπο τη συμπεριφορά, τους χαρακτήρες και τη νοοτροπία τους ενώ δεν παραλείπει να αναλύσει την πολιτική κατάσταση της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης προτείνοντας μάλιστα λύσεις.
Το μυθιστόρημα “Στα χρόνια της παρακμής” παρά τη μυθοπλασία του είναι πιο αληθινό απ’ την φαινομενική πραγματικότητα γιατί “βλέπει” πάνω απ’ αυτήν.

Μυθιστόρημα, Ανάτυπο, 2015, 304 σελ.

Δεν χάθηκαν όλα – Γιώργος Σανιδάς

Από τη μια, το χθες: Η εποχή της αγνότητας, η ιστορία, η παράδοση, τα «ιερά και τα όσια», οι μνήμες… Από την άλλη, το σήμερα: Η εποχή του χρήματος, η άναρχη ανάπτυξη, ο καταναλωτισμός, η παγκοσμιοποίηση, ο μηδενισμός, η ισοπέδωση… Στη μέση, το παραδεισένιο νησί του Παπαδιαμάντη και του Μωραϊτίδη ως «μικρογραφία της ανθρωπότητας», το οποίο τα τελευταία 50 χρόνια σπαράσσεται, αλλοιώνεται, χάνει, συνεχώς και ολοταχώς, τη φυσιογνωμία και την ταυτότητά του, όπως συμβαίνει και στους περισσότερους τόπους της χώρας… Υπάρχει σωτηρία οδός; Σ’ αυτό το ερώτημα επιχειρεί να απαντήσει ο συγγραφέας, μέσα από μια προσωπική κατάθεση ψυχής, όπου ανακαλεί, κυρίως, προσωπικά βιώματα, καθώς ο ίδιος μεγάλωσε πατώντας ταυτόχρονα σε δύο αντικρινές όχθες: Του χθες και του σήμερα… Κρατώντας σταθερά το τιμόνι, επιχειρεί ένα ταξίδι πέρα από τα όρια του ρεαλισμού, στον κόσμο του συναισθήματος και αναζητεί το φιλότιμο, την ευθύνη, την αγάπη, το σεβασμό, την ευαισθησία και την ελπίδα… «Συγκλονιστική μεταφορά στο χαρτί μιας εποχής που έφυγε ανεπιστρεπτί. Γραφή αυθόρμητη, λόγος καθαρά βιωματικός». Συραϊνώ Διονυσίου – Κορωνιού

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Κύμα, 2014, 300 σελ.

Εγχειρίδιο δόκιμου συγγραφέα – Γιώργος Σανιδάς

Ο σκοπός του συγκεκριμένου βιβλίου-εγχειριδίου είναι να φέρει τον δόκιμο (μελλοντικό) συγγραφέα και τον μη ιδιαίτερα μυημένο αναγνώστη, σε πρώτη επαφή με το μαγικό κόσμο της λογοτεχνίας. Να του προσφέρει συνοπτικά βασικές γνώσεις, να του αποσαφηνίσει έννοιες, να του δώσει ερεθίσματα περαιτέρω μελέτης και να τον οδηγήσει στο δρόμο προς το “ωραίο και υψηλό”.
Παράλληλα, μέσα από ασκήσεις και παραδείγματα και κυρίως αμέτρητα αποφθέγματα σπουδαίων ανθρώπων της τέχνης, επιδιώκει να τον βοηθήσει στο να γράφει και να διαβάζει σωστά (από μία φράση, ως ένα βιβλίο), μα και να αξιολογεί ο ίδιος τα κείμενά του…
Μεταφέρει, κυρίως, την αγάπη του συγγραφέα για τη λογοτεχνία, την οπτική του ματιά, τις εμπειρίες του, τις αναζητήσεις του και τα συμπεράσματά του. Δίνει, τέλος, τη δυνατότητα στον αναγνώστη, να κατανοήσει το μεγαλείο της τέχνης και πόσα αυτή μπορεί να προσφέρει στον άνθρωπο.

Δοκίμια, Εκδόσεις iWrite.gr, 2014, 184 σελ.

Ναυαγισμένοι έρωτες – Γιώργος Σανιδάς

Σκιάθος, Νέα Υόρκη, Θεσσαλονίκη, τρεις σταθμοί ενός μοναδικού ταξιδιού στον αστερισμό του ανειρήνευτου έρωτα, ώσπου η αυγουστιάτικη πανσέληνος θα φέρει τη λύτρωση…
“…Επιχειρώντας μια βουτιά στο παρελθόν και στα πρώτα μαθητικά μου χρόνια, στη δεκαετία του 70, ανακάλυψα στη φαντασία μου τη Βαγγελιώ,
που μου διηγήθηκε άθελά της, την πικρή ιστορία με τους ναυαγισμένους έρωτες της μικρής γειτονιάς της. Γράφω “άθελά της” γιατί η ίδια ούτε με είδε, ούτε με άκουσε, απλά σκεφτόταν φωναχτά ένα βράδυ πίσω απ’ το ανοικτό παράθυρό της και εγώ πέρασα τυχαία απ’ το ανώνυμο σοκάκι της…
Έρωτες αδιέξοδοι, ανομολόγητοι, επιφανειακοί ή και βαθύτεροι οι οποίοι όμως συγγενεύουν μεταξύ τους και εξελίσσονται με φόντο τη πλανεύτρα θάλασσα. Έρχονται και φεύγουν σαν τα καράβια ώσπου στο τέλος βουλιάζουν και χάνονται όπως χάνονται κι εκείνα…
Κι αυτή η ακρόαση είναι μόνο η αρχή μιας κατάδυσης στα άδυτα του ερωτικού πάθους…”.

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Κύμα, 2014, 264 σελ.

Το κάστρο της ελευθερίας και ο Μπαρμπαρόσα – Γιώργος Σανιδάς

Στο πρώτο μισό του 16ου αιώνα, όταν ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής εδραίωνε την παντοκρατορία του, η μοναδική πόλη-φρούριο της μικρής και άσημης Σκιάθου, βρισκόταν κτισμένη πάνω σ’ έναν θαλασσόπληκτο βράχο, όπου είχαν καταφύγει οι κάτοικοι για το φόβο των πειρατών.
Το νησί τελούσε αιώνες, υπό την “προστασία” των Ενετών, απ’ τους οποίους όμως οι ντόπιοι υπέφεραν. Τότε ο περιβόητος κουρσάρος Μπαρμπαρόσα, για λογαριασμό του Σουλτάνου, ανέλαβε να “εκκαθαρίσει την Άσπρη Θάλασσα” απ’ τις διάσπαρτες ενετικές κτήσεις. Πρώτος σταθμός του, το 1538, το Κάστρο της Σκιάθου…
Το μυθιστόρημα αναδεικνύει, παράλληλα με το ρόλο των ισχυρών της σκοτεινής εποχής, το αίσθημα της αυτοσυντήρησης των υπόδουλων Ελλήνων και την ακόρεστη δίψα τους, να αναπνεύσουν το άρωμα της ελευθερίας.
Μέσα από τις μάχες, τους έρωτες, τις περιπέτειες, τις δολοπλοκίες, τις ίντριγκες, τις δεισιδαιμονίες και τα πάθη των ηρώων και με μια γραφή εξαιρετικά άμεση, ο συγγραφέας υφαίνει ένα συναρπαστικό ιστό στα όρια της αλήθειας και αποτυπώνει ανάγλυφα το αιματοβαμμένο πρόσωπο του κόσμου, την περίοδο μετά την Άλωση, σ’ ένα μοναδικό έργο που διαβάζετε κυριολεκτικά απνευστί, από την αρχή ως το τέλος.

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Κύμα, 2014, 266 σελ.

Αν ξυπνούσε ο κυρ-Αλέξανδρος – Γιώργος Σανιδάς

«Αν επέστρεφε σήμερα στον κόσμο «ο φτωχός άγιος των γραμμάτων μας», ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ποια εποχή του χρόνου θα επέλεγε, πού θα πήγαινε, ποιες μνήμες του θα ανακαλούσε, πού θα του υπαγόρευε η συνείδησή του να σταθεί, τι θα έβλεπε, τι θα άκουγε, πώς θα σχολίαζε την κρίση και τα έργα των σύγχρονων ανθρώπων, τι θα συμβούλευε, ποια μυστικά του «πάνω» κόσμου θα αποκάλυπτε, με ποιον θα συνομιλούσε, πόσο θα παρέμενε και τελικά, αν έφευγε ξανά, υπήρχε περίπτωση νέας επανόδου του;
Τις απαντήσεις σ’ αυτά τα υποθετικά ερωτήματα αποπειράται με αληθινή συστολή, να προσεγγίσει ο επίσης Σκιαθίτης, συγγραφέας Γιώργος Σανιδάς, μέσα από το απόσταγμα της ποίησης, της σοφίας και της κοσμοθεωρίας του ανεπανάληπτου Παπαδιαμάντη, προσθέτοντας τη δική του άποψη για τα λάθη και τον αληθινό σκοπό του ανθρώπου.
Εν προκειμένω, ο κυρ-Αλέξανδρος, αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο την φανταστική εμπειρία του, όπως πιθανόν θα τη βίωνε ο ίδιος αφού ήταν από τους ελάχιστους που υιοθέτησε ως τρόπο ζωής, όσα δίδαξε με την πένα του…
Η μεγαλύτερη φιλοδοξία και ο λόγος σύνθεσης του παρόντος έργου, όπως εξομολογείται ο συγγραφέας, είναι να αφυπνίσει συνειδήσεις και να ρίξει «μια σταξιά λάδι στο γυαλί», της απελπισμένης σήμερα ψυχής των Ελλήνων, όσων τουλάχιστον αισθάνονται πως «δεν έχουμε πατέρα στο σπίτι»…»

Αφήγημα, Εκδόσεις Κύμα, 2014, 56 σελ.

Το παιδί της βασίλισσας – Γιώργος Σανιδάς

“Αναφέρεται αρχικά σε τραγικά γεγονότα του εμφυλίου και στη διαβίωση ενός παιδιού σε μια παιδούπολη της Θεσσαλονίκης μιά από τις 53 “παιδουπόλεις” που λειτούργησαν στην Ελλάδα με πρωτοβουλία της βασίλισσας Φρειδερίκης και υπό την εποπτεία της “Πρόνειας Βορείων Επαρχιών της Ελλάδος” στα σκοτεινά μετακατοχικά χρόνια. Με τίτλο εμπνευσμένο απ’τη συγκεκριμένη περίοδο της ζωής του ήρωα το μυθιστόρημα περιγράφει τη νοσταλγία του χωριού και της μητρικής αγκαλιάς την προπαγάνδα που δημιουργούσε σύγχυση στα παιδικά μυαλά, τους αυστηρούς κανόνες πειθαρχείας αλλά και τα παιδικά όνειρα που έκανε ο ήρωας εκείνα τα χρόνια.
Το μυθιστόρημα συνεχίζει με τα εφηβικά χρόνια του ήρωα, με την αποφοίτηση του απ’το τμήμα Ηλεκτρολόγων της Βαλειάνειου Επαγγελματικής Σχολής Κεφαλλονιάς και με την απόκτηση του διπλώματος του ηλεκτρολόγου στην ηλικία των 18 ετών, ενώ φτάνει μέχρι και τα 30 του χρόνια, όταν μετά από πολλές περιπέτειες και μετά την επαγγελματική του καταξίωση, ο ήρωας του μυθιστορήματος πραγματοποιεί τα όνειρά του και αφοσιώνεται στη συλλογική δράση.”

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις iWrite.gr, 2012, 163 σελ.

Λοχία γιατί (δεν) εκινήθης; – Γιώργος Σανιδάς

«Η τελευταία μετάθεση στη πολυτάραχη θητεία ενός εφέδρου Λοχία πεζικού, έκρυβε δυσάρεστες γι’ αυτόν εκπλήξεις. Μετά από πολλές περιπέτειες στο στρατό, με κορυφαία τη μερική επιστράτευση το Μάρτη του ’87 που τον βρήκε να υπηρετεί σ’ ένα ακριτικό νησί, προσδοκούσε να ηρεμήσει στους λίγους μήνες που απόμεναν μέχρι να απολυθεί. Για κακή του τύχη όμως ο φαινομενικά λόχος “αφασίας” που κλήθηκε στο τέλος να υπηρετήσει, έκρυβε ένα τεράστιο μυστικό στο γραφείο του Λοχαγού που τον διοικούσε. Ο Λοχαγός άνηκε στις μυστικές υπηρεσίες και ο Λοχίας αναγκάστηκε να κάνει πράγματα που ήταν αντίθετα με την συνείδηση του…»

Μυθιστόρημα, Κυριακίδη Αφοί, 2012, 132 σελ.