Το 1964 μαζί με άλλους συμμαθητές του εναντιώνεται στους καθηγητές του, παρουσιάζοντας απόψεις αντίθετες με τον αυταρχισμό που επικρατούσε στο εκπαιδευτικό σύστημα, με αποτέλεσμα την ίδια χρονιά μετά από μια μεγάλη και άνιση μάχη να εγκαταλείψει πικραμένος και μόνος τις σχολικές αίθουσες για να περάσει στις τάξεις του Εμπορικού Ναυτικού με την ειδικότητα του Steward (Υπεύθυνος τροφοδοσίας).
Στα γράμματα παρουσιάζεται για πρώτη φορά το 1979 από τις εκδόσεις “Ευκλείδης” με την ποιητική συλλογή “Ηλιοτρόπια” και το 1981 με το μακρόπνοο συνθετικό του ποίημα “Μυστικός διάλογος”. Τον ίδιο χρόνο γίνεται μέλος της Ενωτικής Πορείας Συγγραφέων Ελλάδος και λίγο αργότερα τακτικό μέλος της Ένωσης Στιχουργών Ελλάδος. Το 1996 μετά από μια σιωπή δεκαπέντε χρόνων επανέρχεται με την ποιητική συλλογή “Σιωπηλές φλυαρίες” και το 1998 εκδίδει τη συλλογή “Νυχτερινό Ταχυδρομείο”.
Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε ξένα και ελληνικά λογοτεχνικά περιοδικά κι εφημερίδες. Το 2006 έκανε το πρώτο του άνοιγμα στον πεζό λόγο με το μυθιστόρημα “Το τραγούδι του φλύαρου ποταμού”.
Ηλιοτρόπια (1979)
Μυστικός διάλογος (1981)
Σιωπηλές φλυαρίες (1996)
Νυχτερινό Ταχυδρομείο (1998)
Θαλασσογραφίες (2017), Εκδόσεις Κομνηνός
Μυθιστορήματα
Το τραγούδι του φλύαρου ποταμού (2006), Ίαμβος
Από τις παραστάσεις των αναμνήσεων (2013), Ίαμβος
Πέρα από τα όρια της Αγάπης (2021), Ίαμβος
Νουβέλες
Έξι ώρες (2018), Εκδόσεις Κομνηνός
Πέρα από τα όρια της Αγάπης – Μάνος Καστέλης
Όλα πήγαν χαμένα. Ακόμα κι οι εποχές που άπλωναν τα χαρούμενα σεντόνια τους, χάθηκαν. Οι υπαίθριες μοσχομυρωδιές ξεχάστηκαν. Τα χρώματα που ακούραστα κυνηγούσε, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, φάνηκαν τώρα να ξέφτισαν. Ήταν η ώρα που κάποιος έπρεπε να της καθαρίσει τα τζάμια της ζωής. Κι αυτός ο κάποιος κοιμόταν εκεί έξω, στην πλαγιά του βουνού και διαρκώς φλυαρούσε. Ξάφνου, σαν να ένιωσε κάτι να πέρασε δίπλα της. Κάτι που δεν μπόρεσε να την αγγίξει, αλλά και κάτι που δεν μπόρεσε να της κρυφτεί…
Μυθιστόρημα, Ίαμβος, 2021, 222 σελ.
Έξι ώρες – Μάνος Καστέλης
Εκείνη κι εκείνος στην αποβάθρα του σιδηροδρομικού σταθμού της Βιέννης αναμένουν το τρένο, που θα τους οδηγήσει σε διαφορετικό προορισμό.
Εκείνη, μια όμορφη γυναίκα με πράσινα φωτεινά μάτια και πλούσια καστανόξανθα μαλλιά, με τη σκιά της απογοήτευσης στα μάτια κι εκείνος ένας νέος άντρας με αθλητικό παράστημα, τραχύς, ρωμαλέος, με χαραγμένα βαθιά τα σημάδια που του έχουν αφήσει οι σκιές ενός αδυσώπητου βουνού, όπου έζησε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του.
Η αναγγελία ότι τα δρομολόγια θα καθυστερήσουν “Έξι ώρες”, θα αποτελέσει μια καλή αφορμή και για τους δυο να ξετυλίξουν λίγα μονοπάτια ζωής.
Νουβέλα, Εκδόσεις Κομνηνός, 2018, 103 σελ.
Θαλασσογραφίες – Μάνος Καστέλης
Η ποιητική συλλογή (ποιητική πεζογραφία) “Θαλασσογραφίες” του Μάνου Καστέλη αποτελεί το αποκορύφωμα μιας συγγραφικής πορείας που τον αναγάγει σε έναν από τους σπουδαίους Έλληνες συγγραφείς του είδους.
Ναυτικός ο ίδιος, “θυμίζει” Καββαδία, με δική του όμως επεξεργασμένη, ώριμη ματιά.
Η ποίησή του, σαν το κρασί, που όσο παλιώνει ακριβαίνει, σου αφήνει μια “ντελικάτη” γεύση, γι’ αυτό και αξίζει να την έχει κάποιος κοντά του, να ανατρέχει σε αυτήν, να την ξαναδιαβάζει.
Κάθε φορά, θα νιώθει πως έχει να του δώσει κάτι παραπάνω.
Η μοναξιά, ο πόνος του αποχωρισμού, το πάθος, η λαχτάρα, η ένωση, διαποτισμένα με πανανθρώπινες αξίες στοιχειοθετούν μια σημαντική εκδοτική προσπάθεια.
Ποίηση, Εκδόσεις Κομνηνός, 2017, 186 σελ.
Από τις παραστάσεις των αναμνήσεων – Μάνος Καστέλης
Πολωνία. Σεπτέμβριος του ’39. Οι ηλιόλουστες ημέρες ενός σύντομου καλοκαιριού είχαν τελειώσει οριστικά. Τα μαύρα σύννεφα του πολέμου πύκνωναν. Η αναμενόμενη καταιγίδα πλησίαζε. Ωστόσο, κανείς δεν υποψιάστηκε το σαρωτικό μέγεθος της καταστροφής!
Ο Αντρέα Ντουσμάνο, εβραϊκής καταγωγής, μετά από μία αδικαιολόγητη αδιαφορία πέρασε στη δράση, ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα του χρέους. Μακριά από τα πεδία των μαχών, έδωσε το δικό του αγώνα, σώζοντας χιλιάδες κυνηγημένους συμπατριώτες του.
Χρόνια αργότερα, κρυμμένος πίσω από τις αόρατες ουλές που του προξένησαν τα θολά χρόνια και οι απουσίες αγαπημένων προσώπων, ανοίγει το στόμα του και μιλάει σ’ έναν κόσμο που δυστυχώς έχει πάψει πια ν’ ακούει, γιατί…
Υπάρχουν πόνοι ψυχής που είναι πέρα από δάκρυα και λυγμούς.
Υπάρχουν στιγμές που δεν καταγράφονται στα τριξίματα μιας βουβής δυστυχίας.
Υπάρχουν λόγια που δεν τόλμησαν να περιγράψουν την πίσω όψη ενός μεγάλου κενού.
Υπάρχει μια στιγμή που παραδίνεσαι πλέον στ’ απανωτά κύματα του καιρού, χωρίς καμιά διάθεση αντίδρασης, χωρίς καμιά προσπάθεια σωτηρίας…
Μυθιστόρημα, Ίαμβος, 2013, 297 σελ.
Το τραγούδι του φλύαρου ποταμού – Μάνος Καστέλης
Έντονες εικόνες, αδρές, με νοήματα απλά και ρωμαλέα εναλλάσσονται και παρά την επίμονη παραμονή του γέρου στο σκοτάδι, σκορπίζουν φως. Η φωνή που ακούγεται είναι ικανή να ταράξει κάθε κοιμισμένη ψυχή και να εμπνεύσει κάθε ανήσυχη. Και είπε ο γέρος:
Να θυμάσαι Ραφίκ, πως ο καλός κι ο κακός ζούνε κάτω από την ίδια στέγη. Η τσουκνίδα με τη μολόχα φυτρώνουν στο ίδιο χωράφι. Θα τις βρεις και τις δύο στην ίδια συστάδα. Ο ένοχος κι ο αθώος προχωρούν μαζί. Είναι σχεδόν αχώριστοι. Η άδικη πράξη θα ζημιώσει τον ένα, θα ωφελήσει τον άλλον. Ο ερχομός της βροχής στην ξηρασία είναι δώρο Θεού. Δε θα ‘ρθει όμως μόνη της, θα φέρει μαζί της και το αστροπελέκι. Θα χαρούμε για τη γη που ξεδίψασε, μα την επαύριον θα θρηνήσουμε για το δέντρο που κάηκε. Το καλό και το κακό, εναλλάσσονται μέσα στο χρόνο, στον τόπο και στον τρόπο. Η οφθαλμαπάτη, είναι η πιο αθώα απάτη. Ωστόσο, για τους διψασμένους οδοιπόρους της ερήμου, αγγίζει τα όρια του εγκλήματος. Αύριο, θα γνωρίσεις έναν κόσμο, Ραφίκ, που αιώνες τώρα ζει αρμονικά ανάμεσα στο καλό και στο κακό. Κοντά του ζήσε κι εσύ!
Μυθιστόρημα, Ίαμβος, 2006, 153 σελ.
Πηγές: Biblionet, Ίαμβος, Εκδόσεις Κομνηνός
