Εργάζεται στον χώρο του βιβλίου εδώ και αρκετά χρόνια, στον τομέα των δημοσίων σχέσεων αλλά και ως μεταφράστρια και κειμενογράφος. Έχει συνεργαστεί με τους εκδοτικούς οίκους Τερζόπουλου, Καστανιώτη, Πατάκη, Εξάντα, Κότινο και τις εκδόσεις Παρισιάνου. Επίσης, εδώ και επτά χρόνια παρουσιάζει στον πολυβραβευμένο ραδιοτηλεοπτικό σταθμό “ngradio” την εκπομπή “Ταξιδεύοντας με τις τέχνες”, με συνεντεύξεις από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες της ελληνικής τέχνης . Εκπομπές έχει κάνει επίσης στο ελληνικό ραδιόφωνο του Μόντρεαλ και έχει συνεργαστεί με την καναδική τηλεόραση στη δημιουργία ελληνικών ντοκιμαντέρ. Με το Κέντρο Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ έχει οργανώσει φεστιβάλ κινηματογράφου και εκθέσεις βιβλίου. Άρθρα της έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά “Λέξη”, “Γυναίκα”, “Νέα Πορεία”, “Βιβλιοφιλία” καθώς και σε λευκώματα του Πανεπιστημίου Κρήτης και στο ένθετο “Φιλολογική Βραδινή”.
Γλυσίνα ακουμπισμένη σε πεύκο (2007), Μαΐστρος
Η ταξιδιώτισσα του τρένου και άλλες ιστορίες (2017), Βεργίνα
Παιδική λογοτεχνία
Ένα χελιδόνι, μια ηλιαχτίδα και τα πρώτα μηνύματα χαράς (2011), Ιατρικές Εκδόσεις Π. Χ. Πασχαλίδης
Στην εποχή της γιαγιάς Πελαγίας (2016), Παρισιάνου Α.Ε.
Επτά μελωδικές ιστορίες (2016), Παρισιάνου Α.Ε.
Η ταξιδιώτισσα του τρένου και άλλες ιστορίες – Τόνια Μασουρίδου
… Οι δυο τους και μερικοί φίλοι ακόμα θα αλλάζανε τον κόσμο. Νύχτες φουντωμένες από τσικουδιά και Μαγιακόφσκι, απογέματα με ηλιόσπορους στο Κύτταρο και την Αλκυονίδα. Θα φύσαγε ένας άνεμος, λέγανε, και στη ζωή και στην τέχνη. Διαφορετικός, αλλιώτικος από το καυσαέριο και από την τσίκνα. Θα χάριζε στους ανθρώπους ψυχή, εντιμότητα, δικαιοσύνη, συμπόνια.
Τον μάντευαν τότε εκείνον τον αέρα στους στίχους, στη μουσική που τους ξεσήκωνε και την ίδια στιγμή τούς ξεχείλιζε από πληρότητα. “Ο αγώνας, οι ευθύνες, η δράση…” κουβέντες, αναλύσεις και σχέδια στα παγκάκια του πάρκου, απογέματα Οκτώβρη, εκεί που αρχίζει ο ήλιος και αγαπιέται.
Μετά πάλι περίπατοι στη Φρεαττύδα με τα χέρια τους σφιχτά ενωμένα στην τσέπη του παλτού της. Γελούσαν, όταν ανακάλυπταν ολόκληρο θησαυρό κάτω απ’ την τρυπημένη της φόδρα. Καραμέλες, ξύστρες, φιστίκια, κοκαλάκια για τα μαλλιά. Συχνά έφερνε και κουλούρες από την πατρίδα του, την Κρήτη. Τις έβρεχαν με θαλασσινό νερό και τις έτρωγαν καθισμένοι στα βράχια.
Διηγήματα, Βεργίνα, 2017, 102 σελ.
Στην εποχή της γιαγιάς Πελαγίας – Τόνια Μασουρίδου
Παιδική λογοτεχνία, Παρισιάνου Α.Ε., 2016, 52 σελ.
Επτά μελωδικές ιστορίες – Τόνια Μασουρίδου
… με κέφι και τραγούδια
Η γιαγιά Πελαγία μπορεί να φαίνεται μια συνηθισμένη κυρούλα, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα αγαθό πλάσμα του ουρανού που πήρε τη μορφή μιας γλυκιάς γιαγιάς και κατεβαίνει συχνά στη γη για να υπηρετεί πάντα το καλό! Αγαπά πολύ τους ανθρώπους και ιδιαίτερα τα παιδιά!
Παιδική λογοτεχνία, Παρισιάνου Α.Ε., 2016, 84 σελ.
Ένα χελιδόνι, μια ηλιαχτίδα και τα πρώτα μηνύματα χαράς – Τόνια Μασουρίδου
Επιτέλους! Οι φωτεινές σερπαντίνες του άστρου της Ελπίδας έφτασαν στη γη μας! Τις έφερε ένα τολμηρό χελιδόνι, ο Μιχαλάκης! Αψήφησε το σκοτεινό σύννεφο του φόβου και της θλίψης που περιβάλλει τον πλανήτη μας και άνοιξε ένα λαμπερό μονοπάτι από τον Ουρανό ως τον κήπο της Σοφίας και της Ειρήνης, ο οποίος βρίσκεται κάτω από την Ακρόπολη. Από κει, μαζί με μια χαριτωμένη ηλιαχτίδα, τη Λουκουμίτσα, αναλαμβάνει δράση για να βοηθήσει τους ανθρώπους να αντικρίσουν το Φως. Συνεργάτες τους σε τούτες τις αποστολές, είναι τα πουλιά, τα ζώα, τα λουλούδια, καθώς και ο κεφάτος παιδίατρος κύριος Ραφαήλ που κατοικεί κοντά στον Υμηττό με την καρδερίνα του, τη Ρηνούλα και τη μαϊμού, την Πιπίτσα.
Στις δέκα ιστορίες που διαδραματίζονται επάνω στο φωτεινό μονοπάτι, συμβαίνουν αληθινές επαναστάσεις με σημαία τη χαρά και το παιχνίδι.
Περιστέρια φυτεύουν σπόρους αρετών στα παράθυρα των ανθρώπων, φρούτα και λαχανικά αντιδρούν στα φυτοφάρμακα και γίνονται ξύλινα, παιχνίδια παραπονιούνται
επειδή τα παιδιά προτιμούν τους υπολογιστές και ο Ποσειδώνας θυμώνει για τη ρύπανση των θαλασσών και της φύσης.
Όλα ετούτα τα μαθήματα ζωής δίνονται για να χαρίσουν στην ανθρώπινη ψυχή, ένα ζευγάρι φτερά που συμβολίζει τη νίκη του Φωτός. Μαθαίνει να αγαπά την ύπαρξή της στη γη, ακριβώς όπως είναι. Δηλαδή μια τέλεια θεϊκή ιδέα, η οποία μπορεί μόνιμα να παίζει το παιχνίδι της χαράς. Μήπως πρέπει ο καθένας μας να ψάξει στην καρδιά του για να βρει το δικό του τολμηρό χελιδόνι και την παιχνιδιάρα ηλιαχτίδα που θα τον οδηγήσει στην Αλήθεια;
Eικονογράφηση: Λέτα Κουτσοχέρα
Παιδική λογοτεχνία, Ιατρικές Εκδόσεις Π. Χ. Πασχαλίδης, 2011, 80 σελ.
Γλυσίνα ακουμπισμένη σε πεύκο – Τόνια Μασουρίδου-Bouchard
Το διήγημα ως είδος έχει μεγάλη παράδοση στον ελλαδικό χώρο και τιμήθηκε από πραγματικούς μάστορες της γραφής. Η συγγραφέας βαδίζει στα χνάρια των παλιών δασκάλων επιλέγοντας σύγχρονη θεματολογία. Γραφή με άριστη εργονομία, συγγραφική τόλμη, πείρα και αίσθημα. Πρωταγωνιστές τα πρόσωπα της διπλανής πόρτας και εμείς οι ίδιοι. Πλαίσιο η σύγχρονη πόλη. Ένα βιβλίο γραμμένο από τη σιγανή μουσική της διάψευσης…
Σηκωνόταν νωρίς το πρωί και περπατούσε μονάχος του στο μεγάλο πάρκο της κλινικής. Έσκυβε και μάζευε κομμάτια από ξύλα δέντρων. Τα στοίβαζε σε μια γωνιά της κάμαράς του και όταν νύχτωνε άρχιζε να σκαλίζει καράβια. Τους έδινε ονόματα. Τους έφτιαχνε πρύμνη, πλώρη και κατάρτια. Πολλές φορές, ζητούσε απ’ τις νοσοκόμες κουρελάκια, για να τους βάζει και πανιά. Πάντα καθόταν κάποιος στη γωνιά και τον παρακολουθούσε. Ήταν επικίνδυνο, ισχυριζόταν ο γιατρός, να τον αφήνουν μόνο του μ’ ένα σουγιά στα χέρια.
Διηγήματα, Μαΐστρος, 2007, 158 σελ.
Πηγές: Biblionet, Μαΐστρος, Παρισιάνου Α.Ε., Βεργίνα
