Ξεκίνησε να γράφει σε τοπικές εφημερίδες, από το 1958. Υπήρξε πολιτικός συντάκτης, αρθρογράφος και αρχισυντάκτης σε πολλές εφημερίδες, ξεχώρισε όμως κυρίως για τα μαχητικά χρονογραφήματά του, τα οποία κυκλοφόρησαν σε πέντε βιβλία. Το 1996 εξέδωσε επίσης ένα πολιτικό χρονικό με τον τίτλο «Ανατρέψατε Μητσοτάκη».
Στον λογοτεχνικό στίβο πρωτοεμφανίστηκε το 1975, με την ποιητική συλλογή «Φιλήσυχοι Πολίτες» και δέκα χρόνια αργότερα με τη συλλογή «Κατάθεση Ψυχής». Έχει εκδώσει επίσης ένα παιδικό βιβλίο με τον τίτλο «Των Οσπρίων η Γιορτή» και τα αστυνομικά μυθιστορήματα «Η Κόκκινη Δράκαινα» και «Έγκλημα στα Μανιάτικα».
Η στήλη του, «Καλημέρα κ. Πρόεδρε», για την οποία τιμήθηκε με το βραβείο Δημοσιογραφίας, δημοσιεύεται καθημερινά σε 11 περιφερειακές εφημερίδες.
Η κόκκινη δράκαινα (2008), Ηλέκτρα
Έγκλημα στα μανιάτικα (2014), Βιβλιοπωλείον της Εστίας
Διηγήματα
Γυναικείες ιστορίες (2003), Ελληνικά Γράμματα
Γυναικείες ιστορίες (2016), Γαβριηλίδης
Γυναικείες ιστορίες (2022), Εκδόσεις iWrite
Ποίηση
Φιλήσυχοι Πολίτες (1975)
Κατάθεση Ψυχής (1985)
Παιδική λογοτεχνία
Των οσπρίων η γιορτή (1996), Ελληνικά Γράμματα
Δοκίμια-Μελέτες-Χρονογραφήματα
Στη μάχη για την αλλαγή (1981), Βασδέκης
Καλημέρα, κ. Πρόεδρε
Καληνύχτα, κ. Πρόεδρε
Καλημέρα, Πολίτη
Η κληρονομιά του Ανδρέα
Ανατρέψατε Μητσοτάκη (1996)
Γυναικείες ιστορίες – Γιώργης Π. Μασσαβέτας
Διηγήματα στερούμενα φαντασίας,
καθώς η ζωή βρίσκει πάντα τον τρόπο
να ξεπερνά τους ευφάνταστους συγγραφείς
Γι’ αυτό, λοιπόν, στις ιστορίες που ακολουθούν, πρωταγωνίστριες είναι γυναίκες. Πάσα αναφορά σε αρσενικούς «δευτεραγωνιστές» κρίθηκε ως αναπόφευκτη, αφού με τη σειρά τους σημάδεψαν τη ζωή όλων αυτών των γυναικών. Πολύ συχνά, τα σημάδια αυτά ήταν πυρακτωμένα. Άλλοτε επειδή το έφεραν οι καταστάσεις και όχι από σαδιστική επιλογή. Άλλοτε επειδή ήταν απλώς μια σφραγίδα που πιστοποιούσε την κυριαρχία του σερνικού πάνω στη δίποδη ιδιοκτησία του.
Μη θαρρείτε όμως πως μόνο θλιβερά πράγματα ανασκαλεύανε τούτες οι γυναίκες. Ούτε πως περιμένανε τον κλήδωνα ή τις απόκριες για να ακούσεις από το στόμα τους χωρατά και πειράγματα, ακόμη και τα «πονηρά» τραγούδια, τα σκωπτικά δηλαδή, αυτά που μάζεψε και απέδωσε τόσο όμορφα η ιέρεια της δημοτικής μας παράδοσης η Δόμνα Σαμίου. Εκεί κι αν έστηνα αυτί, να αποστηθίσω το «ένα μουνί στην κερασιά κι ο πούτσος από κάτω». Ακόμη και η Ασήμω, πριν αυτοανακηρυχθεί «αγία» και επίσημη εκπρόσωπος της Υπεραγίας ημών Θεοτόκου, όπως θα πληροφορηθείτε σε μία από τις ιστορίες που ακολουθούν, συνεισέφερε στις πολιτιστικές αυτές εσπερίδες, απαγγέλλοντας με την κρητική προφορά της το «Με τη θεια μου τη Θοδώρα, επαέναμε στη χώρα, κ΄ ήλεγέ μου κι ήλεγα τσι, κι ήκαμε μου κι ήκαμα τσι».
Επανέκδοση: “Γαβριηλίδης”, 2016
Διηγήματα, Εκδόσεις iWrite, 2022, 178 σελ.
Γυναικείες ιστορίες – Γιώργης Π. Μασσαβέτας
… Γι’ αυτό λοιπόν, στις ιστορίες που ακολουθούν πρωταγωνίστριες είναι γυναίκες. Πάσα αναφορά σε αρσενικούς “δευτεραγωνιστές” κρίθηκε ως αναπόφευκτη, αφού με τη σειρά τους σημάδεψαν τη ζωή όλων αυτών των γυναικών. Πολύ συχνά, τα σημάδια αυτά ήταν πυρακτωμένα. Άλλοτε επειδή το έφεραν οι καταστάσεις και όχι από σαδιστική επιλογή. Άλλοτε επειδή ήταν απλώς μια σφραγίδα που πιστοποιούσε την κυριαρχία του σερνικού πάνω στη δίποδη ιδιοκτησία του.
… Μη θαρρείτε όμως πως μόνο θλιβερά πράγματα ανασκαλεύανε τούτες οι γυναίκες. Ούτε πως περιμένανε τον κλύδωνα ή τις απόκριες για να ακούσεις από το στόμα τους χωρατά και πειράγματα, ακόμη και τα “πονηρά” τραγούδια, τα σκωπτικά δηλαδή, αυτά που μάζεψε και απέδωσε τόσο όμορφα η ιέρεια της δημοτικής μας παράδοσης, η Δόμνα Σαμίου. Εκεί κι αν έστηνα αυτί, να αποστηθίσω το “ένα μουνί στην κερασιά κι ο πούτσος από κάτω”. Ακόμη και η Ασήμω, πριν αυτοανακηρυχτεί “αγία” και επίσημη εκπρόσωπος της Υπεραγίας ημών Θεοτόκου, όπως θα πληροφορηθείτε σε μία από τις ιστορίες που ακολουθούν, συνεισέφερε στις πολιτιστικές αυτές εσπερίδες, απαγγέλλοντας με την κρητική προφορά της το “Με τη θεια μου τη Θοδώρα επαέναμε στη χώρα κι ήλεγέ μου κι ήλεγά τσι, κι ήκαμέ μου κι ήκαμά τσι”…
Επανέκδοση: “Ελληνικά Γράμματα”, 2003
Διηγήματα, Γαβριηλίδης, 2016, 275 σελ.
Έγκλημα στα Μανιάτικα – Γιώργης Μασσαβέτας
Τα ευρήματα στπ χώρο ήταν κάτι περισσότερο από φτωχά, σχεδόν μηδενικά. Ένα σταχτοδοχείο που υπήρχε πάνω στο μάρμαρο του παλιομοδίτικου κομοδίνου ήταν ολοφάνερο πως είχε χρησιμοποιηθεί, γιατί υπήρχαν ίχνη από στάχτες, αλλά φαίνεται πως ο δράστης είχε φροντίσει να εξαφανίσει τα αποτσίγαρα. Στη μικρή κουζινίτσα βρέθηκαν πρόχειρα αφημένα στο νεροχύτη δυο ποτήρια που όμως είχαν πλυθεί, προφανώς για να εξαφανιστούν δακτυλικά αποτυπώματα. Κανένα αποτύπωμα δεν βρέθηκε ούτε στο εσωτερικό πόμολο της πόρτας, που οπωσδήποτε θα πρέπει να το είχε πιάσει ο δράστης κατά την έξοδό του. Μοναδικό εύρημα στο μαξιλάρι του θύματος, μια μετρίου μήκους ανδρική γκρίζα τρίχα.
Πόσο τυφλή μπορεί να είναι μια ερωτοχτυπημένη γυναίκα, ακόμη κι όταν η απάτη είναι ολοφάνερη στα μάτια όλων των άλλων; Και έως πού μπορεί να φτάσει η αντίδρασή της, παρασύροντας και την ίδια αλλά και τον υπαίτιο;
Πόσο εύκολο είναι να φορτωθεί σε κάποιον αθώο ένα έγκλημα, ιδίως όταν στοιχεία της προσωπικότητάς του προσφέρονται για αβανταδόρικη εκμετάλλευση; Ειδικά, μάλιστα, από την κίτρινη δημοσιογραφία που σκοτώνει, όταν ο δημοσιογράφος αυτοαναγορεύεται σε “φύλακα των Θερμοπυλών” αποδίδοντας στον εαυτό του τις εξουσίες του αστυνόμου και του δικαστή;
Πόσοι θα μπορούσαν να επιδοθούν σε κερδοσκοπία περί τον θάνατο μιας νέας κοπέλας, όπως η ωραία Μανιάτισσα, που είναι η κεντρική ηρωίδα του βιβλίου;
Οι απαντήσεις δικές σας, αγαπητοί αναγνώστες αυτού του αστυνομικού μυθιστορήματος, που είναι και μια ηθογραφία της ελληνικής κοινωνίας σε δεδομένες συνθήκες, με διαχρονικότερες όμως προεκτάσεις.
Μυθιστόρημα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2014, 180 σελ.
Η κόκκινη δράκαινα – Γιώργης Μασσαβέτας
Όλα τα ευρήματα, οδηγούσαν με βεβαιότητα στο συμπέρασμα ότι δράστης ήταν μια γυναίκα με φυσικό μαύρο σγουρό μαλλί, προφανώς αρκετά νέα, καθώς οι τρίχες που είχαν βρεθεί -και ήταν και τα μόνα ευρήματα- έδειχναν ότι δεν είχαν μπει σε διαδικασία βαφών και δεν ήταν καθόλου εξασθενισμένες. Το μόνο άλλο σίγουρο -και αρκετά αποκαλυπτικό- «εύρημα» ήταν η φορά των τομών από το «νήσσον όργανον» που διέγραφαν μια πορεία από τα δεξιά προς τα αριστερά, «εις ικανόν βάθος, ώστε να επιφέρουν θανάσιμους τομάς εις ζωτικά όργανα», πράγμα που οδηγούσε επίσης στη βεβαιότητα ότι επρόκειτο για κάποια αριστερόχειρα. Δακτυλικά αποτυπώματα δεν υπήρχαν αρκετά. Αλλά η εξέταση και αυτών που είχαν βρεθεί, δεν έβγαζε πουθενά. Δεν αντιστοιχούσαν σε καμία από τις γυναίκες που ήταν σεσημασμένες για παραβάσεις του ποινικού δικαίου, και κυρίως προς τις «επαγγελματίες του ελεύθερου έρωτα».
Ο Γ. Μασσαβέτας ξεδιπλώνει μυθιστορηματικά ένα αστυνομικό θρίλερ, με πρωταγωνιστή τον δαιμόνιο αστυνομικό Καλλιανό, που ρίχνεται στα ίχνη ενός αινιγματικού «Δράκου», για να βρεθεί μπροστά σε μια γυναίκα, η οποία παγιδεύει με τα κάλλη της τα θύματα της και τα δολοφονεί σε απομονωμένες περιοχές μέσα στα αυτοκίνητα τους. Μεταξύ ψυχογραφήματος, ηθογραφίας, δημοσιογραφικής έρευνας και μυθοπλασίας, η αφήγηση παρακολουθεί τη μετάλλαξη της Χαρούλας, που μεγαλώνει στις φτωχογειτονιές της μεταπολεμικής Αθήνας, σε «Δράκαινα», ενώ γύρω οι πολιτικές έριδες συγκλονίζουν την Ελλάδα της δεκαετίας του 1960.
Μυθιστόρημα, Ηλέκτρα, 2008, 202 σελ.
Γυναικείες ιστορίες – Γιώργης Μασσαβέτας
Οι Γυναικείες Ιστορίες είναι η πρώτη συλλογή διηγημάτων του Γιώργη Μασσαβέτα μέσα από την οποία περνάνε πυρακτωμένες μνήμες μιας δύσκολης παιδικής ηλικίας, χωρίς να έχει το χαρακτήρα μιας τυπικής αυτοβιογραφίας. Μακριά από περιττές τραγικοποιήσεις και συχνά με γκροτέσκο τρόπο περιγράφονται με εξαιρετικά λιτή γραφή καταστάσεις που ενίοτε είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι “στερούνται φαντασίας”.
Διηγήματα, Ελληνικά Γράμματα, 2003, 172 σελ.
Των οσπρίων η γιορτή – Γιώργης Μασσαβέτας
Εικονογράφηση: Σπύρος Δερβενιώτης
Παιδική λογοτεχνία, Ελληνικά Γράμματα, 1996, 28 σελ.
Στη μάχη για την αλλαγή – Γιώργη Μασσαβέτα
Προλογίζει ο Ανδρέας Παπανδρέου
Δοκίμιο, Πολιτική, Βασδέκης, 1981, 147 σελ.
Πηγές: Biblionet, Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Ελληνικά Γράμματα, Βασδέκης, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Ηλέκτρα, Εκδόσεις iWrite
