Σπούδασε μουσική στην Αλεξάνδρεια και στην Αθήνα. Διπλωματούχος του Εθνικού Ωδείου Αθηνών, δίδαξε για πολλά χρόνια πιάνο και θεωρητικά της μουσικής. Ασχολήθηκε επίσης με τη μουσική αγωγή της νηπιακής ηλικίας, διοργάνωσε μουσικές ακροάσεις, καθώς και πολλές μαθητικές συναυλίες με συγκεκριμένη θεματολογία. Εγκαινίασε τη συγγραφική της δραστηριότητα στη δεκαετία του ’50 αρθρογραφώντας για λογοτεχνικά και πολιτιστικά κυρίως θέματα, σε ελληνικές και σε γαλλικές εφημερίδες και σε περιοδικά της Αλεξάνδρειας και της Αθήνας. Από το 1990 ασχολείται αποκλειστικά με την επιμέλεια κειμένων και με τη μετάφραση. Έχει μεταφράσει βιβιβλία για παιδιά, μυθιστορήματα, δοκίμια, λεξικό της μουσικής, κ.ά.
Οι σκιές που αναζητάς στην Αλεξάνδρεια (2013), Κέδρος
Πεζογραφία
Τα ταξίδια του ρόδου και του σκαραβαίου (2009), Κέδρος
Πικρές ιστορίες της θάλασσας και της ερήμου (2016), Κέδρος
Δοκίμια-Μελέτες-Ιστορία
Οι χαμένες μουσικές της Αιγύπτου (2005), Κέδρος
Πικρές ιστορίες της θάλασσας και της ερήμου – Μάρω Φιλίππου
Ημερολόγια δύο αριστερών εβδομήντα χρόνια πριν
Στις αρχές του Β΄ Παγκoσμίου πολέμου o νεαρός Αιγυπτιώτης Παύλος Μαλουκάτος, έχοντας μόλις ολοκληρώσει τις σπουδές του στη Νομική Σχολή Αθηνών, επιστρατεύτηκε και αργότερα πήρε μέρος στο κίνημα της Μέσης Ανατολής. Τις εμπειρίες του από την εποχή εκείνη τις κατέγραψε με κάθε λεπτομέρεια και με απόλυτη ειλικρίνεια σε ένα οδοιπορικό όχι μόνο του δικού του αγώνα, αλλά και του αγώνα πολλών άλλων.
Στο τέλος του πολέμου, το 1945, όμηρος των Βρετανών στην Ελ Ντάμπα, ένα στρατόπεδο αιχμαλώτων στην έρημο της Λιβύης, ο συγγραφέας και ποιητής Ντίνος Βλαχογιάννης έγραφε κάθε μέρα, σαν σε ημερολόγιο, ένα γράμμα στη γυναίκα του και στην κόρη του.
Αυτά τα κείμενα, καταθέσεις ψυχής, δεν αποκαλύπτουν μόνο άγνωστες πτυχές μιας οδυνηρής χρονικής περιόδου, αλλά συγκροτούν και σημαντικό υλικό μιας ιστορικής μελέτης. Στo πλαίσιo αυτής της μελέτης, η Μάρω Φιλίππου αναφέρεται αναλυτικά σε φιλοσοφικά και λογοτεχνικά ρεύματα που από τις αρχές του εικοστού αιώνα χάραξαν στην Αίγυπτο νέους δρόμους, διαμόρφωσαν πρωτοποριακούς τρόπους σκέψης, επηρέασαν πλατιά κοινωνικά στρώματα και έδωσαν το στίγμα μιας μεταβατικής εποχής.
Πεζογραφία, Κέδρος, 2016, 136 σελ.
Οι σκιές που αναζητάς στην Αλεξάνδρεια – Μάρω Φιλίππου
Από την Κρήτη στην Αλεξάνδρεια, από εκεί στη Σμύρνη και πίσω στην Αλεξάνδρεια των Ελλήνων, ο Ιωάννης Χαβάκης, άνθρωπος ανήσυχος και ασυμβίβαστος, οραματίζεται ένα καλύτερο μέλλον γι’ αυτόν και για την οικογένειά του.
Πιστός στις παραδόσεις της γενιάς του, αλλά και πρόθυμος δέκτης των μηνυμάτων μιας νέας εποχής, ο Ιωάννης Χαβάκης, ο Γιαννής για τους αγαπημένους του, θα προσπαθήσει να χαράξει νέα μονοπάτια πλάι στους παλιούς δρόμους της μυθικής πόλης.
Η συγγραφέας Μάρω Φιλίππου θα ψάξει να βρει τα βήματά του, θα αναζητήσει σκιές σε τόπους που εκείνος σημάδεψε με το πέρασμά του. Και με τις αναφορές της στην εποχή εκείνη – από τα μέσα του 19ου αιώνα ως το 1910 – θα παρασύρει τον αναγνώστη σε μια μυθιστορηματική βιογραφία γεμάτη χρώματα, αρώματα και συγκινήσεις.
Μυθιστόρημα, Κέδρος, 2013, 400 σελ.
Τα ταξίδια του ρόδου και του σκαραβαίου – Μάρω Φιλίππου
Μικρές ιστορίες και αδιάψευστες μαρτυρίες για τις προαιώνιες σχέσεις ανάμεσα στην Αίγυπτο, τη χώρα του σκαραβαίου και στη Ρόδο, τη γη του ρόδου
Μετά τις “Χαμένες μουσικές της Αιγύπτου” (Κέδρος, 2005), η ροδίτισσα στην καταγωγή, Ελληνίδα της Αιγύπτου, Μάρω Φιλίππου μάς ξεναγεί σε δύο τόπους με μακραίωνη, αλληλένδετη ιστορία: στη χώρα του σκαραβαίου, την Αίγυπτο, και στη γη του ρόδου, τη Ρόδο. Μέσα στο χρόνο, μια νοητή γραμμή θα ενώσει αυτές τις δύο ακτές της Μεσογείου γεφυρώνοντας εμπορεύματα και ανθρώπους, ιδέες, γνώσεις, πολιτισμό.
“Τα ταξίδια του Ρόδου και του σκαραβαίου” κρύβουν διαδρομές ζωής που σφράγισαν την εξέλιξη δύο πανάρχαιων τόπων και τη μοίρα των κατοίκων τους από την αρχαιότητα μέχρι τα νεότερα χρόνια. Περιγράφουν ιστορίες αγώνων και μεγαλείου, ακμής και παρακμής, που άφησαν τα χνάρια τους μέσα στο πέρασμα των αγώνων γεννημένες από κρυφές ή φανερές αιτίες: έρωτες θεών, κατορθώματα ναυτικών, κατακτήσεις ηγεμόνων, επισκέψεις σοφών και συναλλαγές εμπόρων, αναζήτηση ενός καλύτερου κόσμου στα οδυνηρά χρόνια της μετανάστευσης τον 19ο αιώνα. Συνιστά ένα φόρο τιμής σε σημαντικές φυσιογνωμίες Ροδίων που μεγαλούργησαν στις ελληνικές κοινότητες της Αιγύπτου, αλλά και σε όλους τους απλούς ανθρώπους που μόχθησαν στη χώρα αυτή -πολλοί μάλιστα συνδέοντας τη ζωή τους με το “λευκό χρυσάφι”, το αιγυπτιακό βαμβάκι-, οι οποίοι, όταν χρειάστηκε να εγκαταλείψουν τη γη του σκαραβαίου, ένιωσαν ότι χάνουν μια δεύτερη πατρίδα.
Πεζογραφία, Κέδρος, 2009, 177 σελ.
Οι χαμένες μουσικές της Αιγύπτου – Μάρω Φιλίππου
Από τον τυφλό αρπιστή στον τυφλό πιανίστα
Οι χαμένες μουσικές της Αιγύπτου είναι οι πρώτες μουσικές που ακούστηκαν από τον τυφλό αρπιστή των φαραωνικών χρόνων. Είναι και οι κατοπινές, που συνόδευαν θριαμβευτικά τον Αλέξανδρο στο πέρασμά του. Είναι οι μουσικές των πρώτων χριστιανικών ύμνων αλλά και οι αιρετικές της Αλεξάνδρειας. Είναι το τραγούδι της ερήμου, το κάλεσμα του μουεζίνη, η ανάγνωση του Κορανίου, ο λυγμός της Ουμ Καλσούμ. Είναι, τέλος, οι μουσικές που έκαναν μελωδικότερη τη ζωή των Ελλήνων της Αιγύπτου και τώρα έχουν πια χαθεί.
Βιβλίο ιχνηλασίας, “Οι χαμένες μουσικές της Αιγύπτου” είναι προϊόν έρευνας πολλών χρόνων και αποτελεί ένα μικρό μόνο δείγμα ευγνωμοσύνης προς τον τόπο και τις παροικίες που γαλούχησαν χιλιάδες Έλληνες.
Ιστορία, Μουσική, Κέδρος, 2005, 414 σελ.
Πηγές: Biblionet, Κέδρος
