Μετά την αποφοίτησή του από το Χάρβαρντ, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, υπηρέτησε στις Φιλιππίνες και στην Ιαπωνία, μια εμπειρία που αποτέλεσε τη βάση του διάσημου λογοτεχνικού ντεμπούτου του “The Naked and the Dead”, το 1948 (“Οι γυμνοί και οι νεκροί”, ελλ. εκδ. Καστανιώτης, 2001). Από τους συγγραφείς που χαρακτήρισαν όσο λίγοι την αμερικανική κουλτούρα, ο Νόρμαν Μέιλερ έγραψε περισσότερα από 40 βιβλία, μερικά από τα οποία άφησαν εποχή (όπως το “Οι γυμνοί και οι νεκροί” ή το “The Deer Park”, το 1955 -“Το πάρκο των ελαφιών”, ελλ. εκδ. Πλέθρον, 1988). Ωστόσο, χαρακτηρίστηκε το “τρομερό παιδί” της αμερικανικής λογοτεχνίας γιατί όχι μόνο με τα βιβλία και τα δοκίμιά του αλλά και με το ύφος και τις θέσεις του, συχνά δημιουργούσε αντιδράσεις και προκαλούσε το κοινό. Από την μία πλευρά τάχθηκε ανοιχτά ενάντια στη φιλοπόλεμη στάση μιας μερίδας της αμερικανικής κοινωνίας, που υποστήριξε τους πολέμους στο Βιετνάμ και στο Ιράκ, ενώ από την άλλη τα γεμάτα βία και σεξουαλικές εμμονές έργα του, προκάλεσαν ιδιαίτερα φεμινίστριες όπως οι Ζερμέν Γκριρ και Κέιτ Μίλετ, οι οποίες τον θεωρούσαν το απαύγασμα του φαλλοκρατισμού. Δεν διατηρούσε, επίσης, καλές σχέσεις με σύγχρονούς του συγγραφείς όπως οι Τρούμαν Καπότε, Γουίλιαμ Στάιρον και Τομ Γουλφ, ενώ μια φορά είχε έρθει στα χέρια με τον Γκορ Βιντάλ. Εκτός από τα βιβλία του, ο Νόρμαν Μέιλερ σκηνοθέτησε τέσσερις ταινίες και υπήρξε συνιδρυτής της γνωστής εναλλακτικής εφημερίδας της Νέας Υόρκης, “Village Voice”, το 1955. Στα γνωστότερα έργα του περιλαμβάνονται: “Barbary Shore” (1951), “An American Dream” (1964), “The Armies of the Night” (1968 -ελλ. εκδ. “Οι στρατιές της νύχτας”, Καστανιώτης, 2003, χρονικό της μεγάλης διαδήλωσης στο Πεντάγωνο το 1967 κατά του πολέμου στο Βιετνάμ, για το οποίο τιμήθηκε με το Εθνικό Βραβείο Βιβλίου και το Βραβείο Πούλιτζερ), “Marilyn” (1973), “The Executioner’s Song” (1980, εμπνευσμένο από την εκτέλεση του θανατοποινίτη Gary Gilmore στην Πολιτεία της Γιούτα, επίσης Βραβείο Πούλιτζερ), “Ancient Evenings” (1983), “Tough Guys Don’t Dance” (1984), “Harlot’s Ghost” (1991) και “The Gospel According to the Son” (1998). Η “σύνοψη” του έργου του με τίτλο “The Time of our Time” κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ το 1999. Μεταξύ 1984-1986 διετέλεσε πρόεδρος της Αμερικανικής Ένωσης Συγγραφέων και Ποιητών (PEN). Πέθανε στη Νέα Υόρκη στις 10 Νοεμβρίου του 2007, σε ηλικία 84 ετών, από νεφρική ανεπάρκεια, μετά από εξασθένηση της υγείας του από εγχείρηση στην οποία είχε υποβληθεί τον Οκτώβριο.
Οι γυμνοί και οι νεκροί
The Naked and the Dead
Το μυθιστόρημα “Οι γυμνοί και οι νεκροί” περιγράφει την ιστορία μιας διμοιρίας νεαρών Αμερικανών στρατιωτών καθώς διασχίζουν το κατεχόμενο από τους Ιάπωνες νησί Ανοπόπεϊ. Παγιδευμένοι μέσα στη σύγχυση μιας σώμα με σώμα μάχης και απειλούμενοι συνεχώς από ελεύθερους σκοπευτές, οδηγούνται στα όρια της ανθρώπινης αντοχής. Με μοναδικό τους εφόδιο την επιθυμία να επιζήσουν, και με κάποια αμυδρά όνειρα για το μέλλον, ο ένας μετά τον άλλο βλέπει τις μύχιες ελπίδες και τους βαθύτερους φόβους του να αποκαλύπτονται κάτω από την ανελέητη ένταση της μάχης. Είκοσι χρόνων και κάτι, ο Μέιλερ παίρνει μέρος στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο πολεμώντας στον Ειρηνικό. Οι “Γυμνοί και οι νεκροί”, αυτό το συγκλονιστικό αριστούργημα εφιαλτικού ρεαλισμού, κυκλοφόρησε τρία χρόνια μετά τη λήξη του πολέμου κι έκανε αμέσως διάσημο τον Μέιλερ σε όλο τον κόσμο.
Το πάρκο των ελαφιών
The Deer Park
Στην ερημιά των κάκτων της Νότιας Καλιφόρνιας βρίσκεται μια όαση ανηθικότητας και αισθησιασμού. Εδώ, στο εξωτερικό, παρακμιακό καταφύγιο της Χρυσής Ειρήμου, συγκεντρώνεται η απαστράπτουσα αφρόκρεμα του Χόλιγουντ για να αποδράσει από τους ρόλους στους οποίους έχει τυποποιηθεί από καιρό. Μακριά όμως από την εύθραστη βιτρίνα της πρωτεύουσας, τα απονευρωμένα πάθη και οι διαψευσμένες φιλοδοξιές, οι λαγνείες και οι αβυσσαλέες απελπισίες που συνοδεύουν τις ζωές αυτού του εκμαυλισμένου πλήθους, υψώνοται γυμνά ως την επιφάνεια -λαμπρά εστιασμένα από την αδυσώπητη αλλά και συμπονετική ματιά του Μέηλερ.
Μια φωτιά στο φεγγάρι
Of a Fire On the Moon
Ένα μνημειώδες έργο για μια μνημειώδη στιγμή -ένα συγκλονιστικό ντοκουμέντο που φέρνει ρίγος στον σύγχρονο άνθρωπο. Τρεις αστροναύτες στο φεγγάρι, ένας κόσμος που τους παρακολουθεί με κομμένη ανάσα κι ένας συγγραφεύς -από τους διασημότερους του αιώνα μας- που ερμηνεύει το κάθε δευτερόλεπτο με τον ερωτισμό και τον πανθεϊσμό της δικής του σεληνιακής ιδιοσυστασίας.
Φρικιαστικές λεπτομέρειες της σύγχρονης τεχνολογίας εναλλάσσονται με αποκαλυπτικές πτυχές των δραμάτων που κρύβονται από κάθε διαστημικό εγχείρημα.
Μια αδυσώπητη και ταυτόχρονα επική ανατομία των μηχανών που έχουν ψυχή, και των ανθρώπων που ζουν σαν μηχανές, μιας στρατιάς τεχνικών, θωρακισμένων με γνώση κι όμως εκτεθειμένων στις μαγικές και ανεξήγητες δυνάμεις του σύμπαντος.
Η “Φωτιά στο φεγγάρι” του Νόρμαν Μαίηλερ είναι μια προσωπική μαρτυρία φορτισμένη με εφιαλτικούς συχνά λογισμούς και σκληρές, μα συνάμα, εμπνευστικές αλήθειες γύρω από τη μοίρα του ανθρώπου, που έφτασε τώρα στο φεγγάρι και κινδυνεύει να χάση την ύπαρξή του πάνω στη Γη…
Αρχαία δειλινά ή Αρχαία απογεύματα
Ancient Evenings
Το μυθιστόρημα Αρχαία Δειλινά, εκθαμβωτικό, πληθωρικά μεστό και βαθιά συγκινητικό, αναπλάθει δεξιοτεχνικά το μισοβυθισμένο στη λήθη πολιτισμό της αρχαίας Αιγύπτου. Ο Μέιλερ εμφυσά ζωή στα πρόσωπα της εποχής της 18ης Δυναστείας των Φαραώ: στον Ραμσή Β΄ και στη σύζυγό του Νεφερταρί, στον Μενενχετέτ, δημιούργημα, εραστή και θύμα τους, στους θεούς και τους θνητούς που τους περιστοιχίζουν, διατηρώντας άμεση, τηλεπαθητική επικοινωνία μαζί τους. Ο ήρωάς του, που μετενσαρκώνεται τρεις φορές στη διάρκεια του μυθιστορήματος, κινείται μέσα στο εκτυφλωτικό φως πάλλευκων ναών, στους εξαίσιους κήπους του βασιλικού χαρεμιού, κατά μήκος του επιβλητικού, ζωοδότη Νείλου, αλλά και μέσα στην κλαγγή της μάχης.
Σημαντικότατο έργο δημιουργικής φαντασίας, το μυθιστόρημα Αρχαία Δειλινά εκφράζει την εμμονή του Μέιλερ με τη μαγεία και τον ερωτισμό και συνεχίζει να ζει στο νου του αναγνώστη για πολύ καιρό αφού διαβάσει και την τελευταία σελίδα.
«Χωρίς αμφιβολία βρισκόμουν μέσα στο ποτάμι. Πέρα μακριά έβλεπα τα Ηλύσια Πεδία, το στάρι ήταν ολόχρυσο και ο ουρανός καταγάλανος, αλλά το ρεύμα κυλούσε ορμητικό και τσουχτερό ανάμεσα στα πόδια μου. Η μυρωδιά έγινε πιο δυνατή, σχεδόν ενοχλητική, τα νερά μού έφτασαν ώς το λαιμό και δεν ήξερα να κολυμπάω. Δεν είχα τη δύναμη ν’ αντισταθώ στο νερό κι ήμουν έτοιμος να παραδοθώ. Αλλά κι η ντροπή μου έφτανε στο τέλος της σιγά-σιγά. Μια ειρήνη σαν τον ίδιο τον θάνατο, μια βαθιά γαλήνη έπεσε στην καρδιά μου. Ήμουν έτοιμος. Θα πέθαινα για δεύτερη φορά και δεν θα μάθαινα τιποτ’ άλλο. Μου φάνηκε πως μύριζα ξανά το γλυκό άρωμα του τριαντάφυλλου που κλείνει για τη νύχτα».
Οι σκληροί δεν χορεύουν
Tough Guys don’t Dance
Ο Τίμ Μάντεν, ένας αποτυχημένος συγγραφέας, μανιώδης καπνιστής και πότης, αγωνίζεται, ξυπνώντας το πρωί της εικοστής τέταρτης μέρας μετά την εγκατάλειψή του από τη γυναίκα του, να θυμηθεί τα περιστατικά που έζησε την περασμένη νύχτα και καταλήγει προοδευτικά ν’ ανακαλύψει τα κομμένα κεφάλια δύο ξανθών γυναικών στην κρύπτη που φυλάει τη μαριχουάνα του. Μέσα σ’ αυτό το αστυνομικό πλαίσιο και με εξαίρετη τεχνική, ο Μαίηλερ αναμοχλεύει τον άρρωστο ψυχισμό της σύγχρονης Αμερικής, τις επιπτώσεις της βιετναμικής τραγωδίας, το αδιέξοδο της ανδροκρατικής ηθικής, τις ρωγμές που δημιούργησε στο σύστημα η περίοδος της Αμφισβήτησης. Η σκιαγράφηση δύο αντιθετικών χαρακτήρων -του αρειμάνιου αρσενικού και του ομοφυλόφιλου- δίνει το στίγμα αυτής της ρωγμής στο επίπεδο των ηθών και φαίνεται να προοιωνίζεται την εξανθρώπισή τους. Ο Μαίηλερ-συγγραφέας στέκεται στο μεταίχμιο αυτής της σύγκρουσης, αλλά το μήνυμα είναι σαφές: Οι σκληροί δεν χορεύουν. Οι σκληροί σφάζουν -γυναίκες, ομοφυλόφιλους, παιδιά- με μια ματσέτα.
Το φάντασμα της “Πόρνης”
Harlot’s Ghost
“Το φάντασμα της “Πόρνης”” είναι το μυθιστόρημα για το οποίο ο Νόρμαν Μέιλερ έκανε έρευνες σε όλο το μακρύ διάστημα της λαμπρής καριέρας του· είναι το αποκορύφωμα ενός από τα μεγάλα λογοτεχνικά ταξίδια του, ένα μυθιστόρημα που έρχεται να δώσει λύτρωση στη μακροχρόνια εμμονή του σχετικά μετο μυστήριο αυτό που λέγεται Αμερική.
“Το φάντασμα της “Πόρνης”” είναι ένα βιβλίο που μιλάει για κατασκόπους και αξιωματούχους της Υπηρεσίας Πληροφοριών (CIA) – άντρες και γυναίκες, για τους οποίους η απάτη και η εναλλαγή πολλαπλών ρόλων είναι τρόπος ζωής, ένα είδος θρησκείας. Ωστόσο, “Το φάντασμα της “Πόρνης”” δεν είναι ένα κατασκοπικό μυθιιστόρημα όπου οι δυνάμεις του φωτός συγκρούονται με τις δυνάμεις του σκότους. Ο εχθρός εδώ δεν είναι η καταστροφική μανίας μιας αλλόκοτης μακρινής δύναμης αλλά αυτός καθεαυτός ο ψυχοφθόρος ψυχρός πόλεμος. “Το φάντασμα της “Πόρνης”” είναι η ιστορία μιας σταυροφορίας, όπου η διάκριση ανάμεσα στην αλήθεια και το ψεύδος είναι το ίδιο δυσδιάκριτη, όσο η διαφορά ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό.
Το κάστρο στο δάσος
The Castle in the Forest
Ο αφηγητής, που ακούει στο όνομα Ντίτερ, ένας αινιγματικός άνδρας των SS, ερευνά το παρελθόν του Αδόλφου Χίτλερ, μετά από εντολή του Χάινριχ Χίμλερ. Τι κρύβεται πίσω από το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του Ντίτερ για τον μικρό Αδόλφο; Είναι πράγματι ο Χίμλερ αυτός που κινεί τα νήματα της έρευνας ή μήπως κάποια υπέρτατη σκοτεινή δύναμη; Και ποιο τρομερό μυστικό κρύβει η σχέση των γονιών του Χίτλερ;
“Το κάστρο στο δάσος”, το πρώτο μεγάλο μυθιστόρημα του Νόρμαν Μέιλερ μετά από χρόνια, είναι ένα ψηφιδωτό από αξέχαστους λογοτεχνικούς χαρακτήρες, πλούσιο σε ανατροπές και εκπλήξεις, που αναφέρεται στο αιώνιο θέμα της μάχης του καλού με το κακό. Ο Χίτλερ του Μέιλερ δεν είναι αυτός που όλοι γνωρίζουμε, αλλά κάτι πολύ πιο μυστηριώδες και σατανικό. Η κριτική συμφωνεί ότι πρόκειται για το πιο ολοκληρωμένο και φιλόδοξο ίσως λογοτεχνικό εγχείρημα του μεγάλου Αμερικανού συγγραφέα.
Το χρονικό της εποχής μας
The Time of Our Time
Το Χρονικό της εποχής μας αποτελεί μια προσωπική αναδρομή του Μέιλερ στο μέχρι σήμερα έργο του και ταυτόχρονα ένα πλούσιο, δυναμικό πορτρέτο της εποχής μας σχεδιασμένο από τον μεγάλο αμερικανό συγγραφέα. Η ευρύτατη γκάμα των θεμάτων που τον απασχόλησαν και τον απασχολούν, η μόνιμη περιέργειά του για τον κόσμο που μας περιβάλλει καθώς και οι θαυμαστές του περιγραφικές και λογοτεχνικές ικανότητες χωρέσανε στο βιβλίο αυτό με το οποίο ο Μέιλερ αποχαιρέτησε τον αιώνα που μόλις αφήσαμε πίσω μας. Η Μέριλιν και η Μαντόνα, ο Κένεντι και ο Κάστρο, ο Χεμινγουέι και ο Καπότε, οι μυθιστορηματικοί Γυμνοί και οι νεκροί και το Βιετνάμ, ο κόσμος του μποξ και η μαφία, η απελευθέρωση των γυναικών και τα γκράφιτι, άλλοτε με τη μορφή της καθαρής λογοτεχνίας, άλλοτε με τη μορφή του δημοσιογραφικού ρεπορτάζ και άλλοτε με τη μορφή του δοκιμίου, είναι θέματα με τα οποία ο Μέιλερ θέλησε να αναμετρηθεί για μια ακόμα φορά, δίνοντας έτσι στο κοινό του ένα είδος “σύνοψης” του έργου του και μια προσωπική, πνευματική διαθήκη. Για την ελληνική έκδοση επιλέχθηκαν όλα εκείνα τα κείμενα που δεν ενδιαφέρουν μόνο τον αμερικανό αναγνώστη.
Οι στρατιές της νύχτας
The Armies of the Night
Ουάσιγκτον, 21 Οκτωβρίου 1967. Μια θάλασσα διαδηλωτών, που άλλοι υπολογίζουν σε 20.000 και άλλοι σε 200.000 (ανάλογα με την εφημερίδα που διαβάζουν), αξιώνουν τον τερματισμό του πολέμου στο Βιετνάμ, ενώ στα σκαλιά του Πενταγώνου τούς περιμένουν με άγριες διαθέσεις ομοσπονδιακοί αστυνομικοί και ένοπλοι στρατιώτες. Ανάμεσα στους διαδηλωτές και ένας συγγραφέας, που ονομάζεται Νόρμαν Μέιλερ. Η ιδιόμορφη συμμετοχή του στη διαδήλωση καθώς και οι διορατικές του επισημάνσεις θα γεννήσουν ένα κλασικό έργο που έρχεται να ανατρέψει τη λογική του παραδοσιακού ρεπορτάζ. Διανοούμενοι και χίπις, ατυνομικοί και κληρικοί, ποιητές και στρατονόμοι γίνονται στα χέρια του Μέιλερ οι ήρωες ενός βιβλίου που περιγράφει τα γεγονότα με την τεχνική του μυθιστορήματος, για να αποδώσει καλύτερα την αλήθεια Το αφήγημα αυτό που αντιμετωπίζει “την ιστορία σαν μυθιστόρημα και το μυθιστόρημα σαν ιστορία” βραβεύτηκε με τα δύο μεγαλύτερα βραβεία των ΗΠΑ: το Βραβείο Πούλιτζερ και το Εθνικό Βραβείο Βιβλίου.
Ο αγώνας
The Fight
Το 1975 στην Κινσάσα του Ζαΐρ, στην καρδιά της Αφρικής, δύο Αφρο-αμερικανοί πυγμάχοι πληρώθηκαν 5.000.000 δολάρια ο καθένας για να αγωνιστούν με έπαθλο τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή βαρέων βαρών. O ένας ήταν ο Μοχάμετ Αλί, ο γερασμένος αλλά ασυγκράτητος “προφέσορας της πυγμαχίας” που είχε ορκιστεί να ανακτήσει το χαμένο του τίτλο. O άλλος ήταν ο Τζορτζ Φόρμαν, πάντα λιγομίλητος και με τα χέρια στις τσέπες “σαν κυνηγός που βάζει το τουφέκι πίσω στη βελούδινη θήκη του”. Σχολιαστής είναι ο Νόρμαν Μέιλερ, του οποίου η αντίληψη για τις προσποιήσεις και τα στρατηγήματα της τιτάνιας μάχης, καθώς και η ευαισθησία του για το βαθύτερο συμβολισμό τους, κάνουν αυτό το βιβλίο ένα αριστούργημα της λογοτεχνίας των αθλημάτων. Είτε αναλύοντας τις κινήσεις των πυγμάχων, είτε ερμηνεύοντας τους χαρακτήρες τους, είτε σταθμίζοντας τις ανταγωνιστικές δηλώσεις τους περί Αφρικής και Αμερικής, ο Μέιλερ παραμένει ένας οξυδερκής, τολμηρός συγγραφέας, που ξαναδίνει στην έννοια του ηρωϊσμού τη χαμένη της λάμψη.
Η μάγισσα τέχνη
The Spooky Art: Some Thoughts on Writing
Στη “Μάγισσα τέχνη”, ο Νόρμαν Μέιλερ μιλά με τη χαρακτηριστική του ευθύτητα, για τις ανταμοιβές και τις δοκιμασίες της ζωής των συγγραφέων και συστήνει εργαλεία πλοήγησής της. Απευθυνόμενος με ύφος συνομιλητικό στο αναγνώστη, συλλογίζεται το έργο των συναδέλφων του, ζώντων και μη -Τουέιν, Μέλβιλ, Φώκνερ, Χέμινγούεϊ, Απντάϊκ, Ντινιόν, Μπέλοου, Στάιρον, Μπέκετ και πληρθώρα άλλων. Στη “Μάγισσα τέχνη”, ο Μέιλερ αιχμαλωτίζει την ανείπωτη οδύνη και την ευδιαμονία της καθημερινότητας του συγγραφέα, ενώ χαράζει ένα καθαρό μονοπάτι για να ακολουθήσουν άλλοι συγγραφείς, διατηρώντας το σεβασμό του για το θεμελιώδες μυστήριο και τη δύναμη της συγγραφικής τέχνης.
Γιατί κάνουμε αυτόν τον πόλεμο;
Why Are We at War?
«Το επαναλαμβάνω, η Δημοκρατία είναι η ευγενέστερη μορφή διακυβέρνησης που έχουμε καταφέρει να καλλιεργήσουμε ως σήμερα, και θα πρέπει να αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε αν είμαστε έτοιμοι να υποφέρουμε, ακόμη και να σκοτωθούμε για να τη σώσουμε, ή αν θα πρέπει να αρχίσουμε τις προετοιμασίες για να ζήσουμε ως υποδεέστερες μορφές ζωής σε μια γιγαντιαία Μπανανία, με μια κυβέρνηση που θα στρώνει το τραπέζι στις υπερ-επιχειρήσεις για να μπορούν να οικειοποιούνται τα μάταια όνειρά μας με την ξιπασιά τους που πάσχει από ελεφαντίαση».
Περί Θεού, μια ασυνήθιστη συζήτηση
On God, an Uncommon Conversation
Ο Νόρμαν Μέιλερ στο τελευταίο βιβλίο του, το οποίο ολοκλήρωσε λίγο πριν από το θάνατό του, αποκαλύπτει τη θεωρία του για τη φύση του Θεού. Σε τούτες τις συζητήσεις που διεξήχθησαν σε διάστημα τριών χρόνων, με το φίλο και συνεργάτη του, Μάικλ Λένον, ο συγγραφέας εμφανίζεται πιο άμεσος, σκανδαλιστικός και προκλητικός παρά ποτέ. «Νομίζω», λέει ο Μέιλερ, «ότι η ευλάβεια λειτουργεί καταπιεστικά. Κάνει την ελεύθερη σκέψη να ασφυκτιά». Θεμελιώνει το προσωπικό του σύστημα ιδεών, απορρίπτοντας την οργανωμένη θρησκεία αλλά και τον αθεϊσμό. Επιμένει στην οπτική ενός κόσμου που δημιουργήθηκε από έναν Θεό καλλιτέχνη ο οποίος άλλοτε πετυχαίνει στις επιδιώξεις του και άλλοτε αποτυχαίνει, εξαιτίας των σθεναρών αντιστάσεων που δέχεται από αντίπαλες δυνάμεις του σύμπαντος. Σ’ εμάς βέβαια, δίδεται η ελευθερία -μαζί και ευθύνη- να επιλέγουμε μόνοι ποιο δρόμο θα ακολουθήσουμε. Και ο Μέιλερ πιστεύει πως η ατομική μας συμπεριφορά -ένα μόνιμο, περίπλοκο μείγμα καλού και κακού- θα ανταμειφθεί ή θα τιμωρηθεί με μια μετενσάρκωση ανάλογη της ζωής που ζήσαμε.
Θάνατοι για τις κυρίες (και άλλες καταστροφές)
Deaths for the Ladies
Πρόκειται για τη μοναδική συλλογή ποιημάτων του Νόρμαν Μέιλερ, η οποία κυκλοφόρησε σε
ολοκληρωμένη μορφή το 1962. Προκλητικά, με ιδιαίτερη έμφαση στη φόρμα, τα ποιήματα αυτά δίνουν μια άλλη διάσταση της προσωπικότητας του μεγάλου αυτού συγγραφέα.
Οι “Θάνατοι για τις κυρίες” έχουν χτιστεί με πολύ ευφυή τρόπο. Η ιδιαιτερότητα της φόρμας (η οποία στη δεκαετία του ’60 υπήρξε πρόταση για μια νέα ποιητική αντίληψη) στηρίζει το ψυχικό κεφάλαιο του Μέιλερ, ξετυλίγοντας εδώ ένα αισθαντικό σύμπαν εικόνων αλλά και αυθεντικά κομμάτια πραγματικότητας: είναι η ίδια η ζωή που παρουσιάζεται με συμπυκνωμένο τον εσωτερικό ρυθμό της. Η “επίθεση στην πραγματικότητα” (φράση ιδιαίτερα προσφιλής στον Μέιλερ) αποτελεί την κινητήρια δύναμη αυτού του βιβλίου, το σφυγμό και την πνοή του: πολιτικές νύξεις και κοινωνικοί προβληματισμοί, το τραύμα της ατομικότητας, το αδιέξοδο των σχέσεων, οι συναισθηματικές ματαιώσεις, το πρόσωπο των ποικίλων καταστροφών της ύπαρξης. Πρόκειται για τη μοναχική περιπλάνηση ενός πληγωμένου άντρα που περισυλλέγει οπτικές απάτες, για να τις εντάξει σ’ ένα βαθύτερο νοηματικό έρμα…
Μυθιστορήματα
Οι γυμνοί και οι νεκροί – The Naked and the Dead (1948)
Οι ακτές της Μπαρμπαριάς – Barbary Shore (1951)
Το πάρκο των ελαφιών – The Deer Park (1955)
Ένα αμερικάνικο όνειρο ή Το όραμα της ηδονής – An American Dream (1965)
Γιατί είμαστε στο Βιετνάμ; – Why are we in Vietnam? (1967)
Bull Fight: A Photographic Narrative (1968)
Μια φωτιά στο φεγγάρι – Of a Fire On the Moon (1970)
Maidstone (1971)
St. George and the Godfather (1972)
Watching My Name Go by (1974)
A Transit to Narcissus (1978)
Το τραγούδι του εκτελεστή – The Executioner’s Song (1979)
Of a Small and Modest Malignancy (1980)
After the White Negro (1982)
Αρχαία δειλινά ή Αρχαία απογεύματα – Ancient Evenings (1983)
Οι σκληροί δεν χορεύουν – Tough Guys don’t Dance (1984)
Το φάντασμα της πόρνης – Harlot’s Ghost (1991)
Το Κατά Υιόν Ευαγγέλιο – The Gospel According to the Son (1997)
Το κάστρο στο δάσος – The Castle in the Forest (2007)
Συλλογές
Advertisements for Myself (1959)
Καννίβαλοι και Χριστιανοί – Cannibals and Christians (1966)
Short Fiction of Norman Mailer (1967)
Existential Errands (1973)
Pieces (1982)
Essential Mailer (1982)
Pontifications (1982)
Pieces and Pontifications (1983)
Το χρονικό της εποχής μας – The Time of Our Time (1998)
Αφηγήσεις – Δοκίμια
Ο Λευκός Νέγρος – The White Negro (1957)
Οι στρατιές της νύχτας – The Armies of the Night (1968)
Miami and the Siege of Chicago (1968)
The Prisoner of Sex (1971)
Μαίριλυν: μια βιογραφία – Marilyn (1973)
Ο αγώνας – The Fight (1975)
Genius and Lust (1976)
Some Honourable Men (1976)
Of Women and their Elegance (1980)
Huckleberry Finn: Alive at 100 (1985)
Language of Men (1989)
How the Wimp Won the War (1992)
Marilyn: the Classic Films (1994)
Portrait of Picasso As a Young Man (1994)
Oswald’s Tale (1995)
Into the Mirror (2002) (with Lawrence Schiller)
Η μάγισσα τέχνη. Μερικές σκέψεις για το γράψιμο – The Spooky Art: Some Thoughts on Writing (2003)
Γιατί κάνουμε αυτόν τον πόλεμο; – Why Are We at War? (2003)
The Big Empty (2006) (with John Buffalo Mailer)
Περί Θεού, μια ασυνήθιστη συζήτηση – On God, an Uncommon Conversation (2007) με τον Michael Lennon
Muhammad Ali: Ringside (2009) με τον Alex Haley και Joyce Carol Oates
The Faith of Graffiti (2010) με τον Jon Naar
Mind of an Outlaw (2013)
Vidal vs. Mailer (2014) με τον Gore Vidal
The Selected Letters of Norman Mailer (2014)
Ποίηση
Θάνατοι για τις κυρίες και άλλες καταστροφές – Deaths for the Ladies (And Other Disasters) (1962)
Τα προεδρικά χαρτιά – The Presidential Papers (1963)
Modest Gifts (2003)
Πηγές: BIBLIONET, Wikipedia, Πάπυρος Εκδοτικός Οργανισμός, Πλέθρον, Νεφέλη, Εκδοτικός Οίκος Α.Α.Λιβάνη, Εκδόσεις Καστανιώτη
