Σταυριανός Κιναλόπουλος

Ασανσέρ – Σταυριανός Κιναλόπουλος

Αντέχεις να εγκλωβιστείς πλάι στο παρελθόν σου; Ποπ τραγωδία
Ο Όμηρος πηγαίνει να δώσει μια συνέντευξη για κάποια νέα δουλειά. Στο ασανσέρ, με το οποίο θέλει να ανέβει στον 9° όροφο μπαίνει και μια κοπέλα η Νανά. Αποδεικνύεται πως είναι η κόρη του αφεντικού. Το Ασανσέρ στη διαδρομή του σταματά τρεις φορές, σε τρία διαφορετικά επίπεδα κατά τη διάρκεια. Στους ορόφους: Πόνος, Φόβος και Χρόνος. Σε αυτές τις διακοπές, παρεμβάλλονται τρεις μικρές εμβόλιμες σκηνές από άλλα κείμενα του Σταυριανού Κιναλόπουλου, τα οποία έχουν κρυφή σύνδεση με το Ασανσέρ.

Θεατρικό, Φίλντισι, 2011, 50 σελ.

Ορνιθόρυγχος – Σταυριανός Κιναλόπουλος

Στο συρτάρι. Εκεί κοιμόταν ο Ορνιθόρυγχος για περίπου 3 χρόνια. Με είχε προσελκύσει σαν εικόνα, όταν επιλέχτηκε ως μασκότ στην Ολυμπιάδα του Σύδνεϋ. Σαν “ρόλος”, όταν είδα ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο “το πιο παράξενο ζώο του πλανήτη”. Έλειπε κάτι να τον ξυπνήσει. Μια έρευνα. Την άκουσα τυχαία στο ραδιόφωνο. “Τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια εξαρτώνται εξαιρετικά περισσότερο από τον ερωτικό τους σύντροφο, αναπτύσσοντας υπερβολικά έντονες τάσεις εκδίκησης”. Αυτό ήταν. Έγινε η σύνδεση του μικρού χαριτωμένου ορνιθόρυγχου με το κρυμμένο κεντρί. Το συρτάρι άνοιξε και τα πράγματα πήραν άλλη τροπή. Εντελώς συμπωματικά, εκείνη την περίοδο μπήκαν στη ζωή μου αρκετές γκέι γυναίκες & άντρες ή άτομα τα οποία είχαν ντροπή/φόβο/ενοχές να παραδεχτούν τη σεξουαλική τους ταυτότητα. Ο Ορνιθόρυγχος ήδη έψαχνε για θύματα-ρόλους. Τα λόγια/πράξεις/στάση ζωής τους, βοήθησαν να κατανοήσω τη θέση τους. Μηδενός εξαιρουμένου παραδέχτηκαν και μοιράστηκαν ιστορίες ερωτικής εξάρτησης οι οποίες τις περισσότερες φορές κατέληγαν σε εκδίκηση και εγκατάλειψη. Το έψαξα κοινωνικά και ψυχολογικά. Τα αποτελέσματα ίδια. Οι απόψεις διαφορετικές. Συμπλέγματα του Οιδίποδα και της Ηλέκτρας έπαιζαν κρυφτό με σύγχρονες έρευνες πάνω στο ρατσισμό, στα ταμπού και στη σεξουαλική απελευθέρωση.
Το ράμφος πάπιας και οι αισθητήρες του ορνιθόρυγχου, του επιτρέπουν να κρύβεται είτε στο βυθό, είτε σε τρύπες εδάφους. Ποιος θα τον βρει; Και αν τον βρεις, πως αντιμετωπίζεις το δηλητήριό του; Όλοι ψάχνουμε τον γοητευτικό, ιδιαίτερο, χαριτωμένο άνθρωπο δίπλα μας. Μήπως μένει στο απέναντι διαμέρισμα; Μήπως κρύβει καλά το κεντρί του; Εξάρτηση. Εκδίκηση. Εγκατάλειψη.
Σταυριανός

Θεατρικό, Άπαρσις, 2012, 60 σελ.

Κιχ – Σταυριανός Κιναλόπουλος

Χριστούγεννα 1972.
Μια εβδομάδα πριν το νέο έτος.
Μια νύχτα πριν το τετράγωνο του Πλούτωνα.
Θεού του κάτω κόσμου και των δαιμόνων.
Μια νύχτα, που καλεί φονικό.
Χάραξε.
Στην Τσαγκαράδα, το σμαράγδι του Πηλίου,
σε υψόμετρο τετρακοσίων ογδόντα μέτρων,
το σκηνικό είναι λευκό.
Πρωταγωνιστές το χιόνι και η ομίχλη.
Το θερμόμετρο στον κήπο της οικογένειας Πετρίδη,
παγωμένο στους μείον έξι.
Μέσα στο Αρχοντικό,
που κοσμεί για οικόσημο μια αγκάθινη γαρδένια,
επικρατεί εορταστική ατμόσφαιρα.
Εκτός απ’ τα Χριστούγεννα,
γιορτάζουν και την ονομαστική εορτή του Χρίστου,
του πατέρα της οικογένειας.
Διπλή γιορτή
και διπλό κακό
θα είναι το δώρο του.

“Το Κιχ ως έργο αποτελεί παγκόσμια καινοτομία λόγω των θεατρικών-κινηματογραφικών διαλόγων που γεννιούνται μέσα από τη μυθιστορηματική αφήγηση. Δεν είναι όμως η μόνη καινοτομία, διότι ο Σταυριανός διαλέγει μια ανατροπή-ρίσκο στην αστυνομική πλοκή που δεν έχουμε ξαναδεί. Ένα ρίσκο που ανάλογά του μόνο ο Χίτσκοκ τολμούσε να πάρει. Το “Κιχ” δεν μπορεί εύκολα να ταξινομηθεί ως είδος. Είναι κάτι το νέο, με φρέσκια γραφή, μεστούς και ιδιαίτερους χαρακτήρες, άψογη δραματουργική φόρμα και με ραχοκοκαλιά έναν εξαιρετικά ευφυή μαθηματικό γρίφο. Εδώ είναι και η ειρωνεία της υποθέσεως. Η λύση του γρίφου δίνεται κιόλας απ’ το εξώφυλλο!”
Κώστας Γεωργουσόπουλος

Μυθιστόρημα, Εντύποις, 2013, 274 σελ.
Μυθιστόρημα, Μωραΐτης Εκδόσεις, 2014, 272 σελ.

Κι απόψε ένα τρένο έχασα – Σταυριανός Κιναλόπουλος

Θεατρικό, Μωραΐτης Εκδόσεις, 2015, 64 σελ.

Τικ-τακ, ακριβώς – Σταυριανός Κιναλόπουλος

Αληθινή, δραματική ιστορία περί της διαταραχής πολλαπλών προσωπικοτήτων. Μια γυναίκα, παλεύει από παιδί μέσα σε ψυχιατρικές κλινικές με τον εφιάλτη του να ζει μαζί με τις πλαστές προσωπικότητές της. Μέσα από αυτές τις προσωπικότητες, γνωρίζουμε το παρελθόν της, τους φόβους της, την ίδια.
Με βοηθό την επί χρόνια ψυχίατρό της, προσπαθεί να απαντήσει στο εξής ερώτημα: να σκοτώσει όλες τις περιττές προσωπικότητες για να μείνει μόνο η κύρια ή να συνεχίσει να γεννά ανεξέλεγκτα προσωπικότητες; Τι είναι πιο υγιές μέσα σε ένα άρρωστο μυαλό;

Θεατρικό, Μωραΐτης Εκδόσεις, 2016, 70 σελ.

Παλέρμο – Σταυριανός Κιναλόπουλος

Έπεσε η νύχτα


Xριστούγεννα 1972. Κορυφή του Ολύμπου. Ο Ελληνοϊταλός Διόνυσος Κολλίνι καλεί τους συγγενείς του για την αναβίωση ενός σικελικού εθίμου. Του αστυνομικού παιχνιδιού χαρτιών “έπεσε η νύχτα στο Παλέρμο”, με αφηγητή του παιχνιδιού τον μπάτλερ και πιστό του φίλο.
Στο τραπέζι του σαλονιού, υπό τη μουσική του Ριγκολέττο του Βέρντι, η τράπουλα μοιράζεται. Τα απλά χαρτιά είναι τα θύματα. Ο βαλές καρδιά ο δολοφόνος. Και ο άσσος μπαστούνι ο μαφιόζος, δηλαδή ο μόνος που γνωρίζει τον δολοφόνο.
“Έπεσε η νύχτα στο Παλέρμο. Κλείστε τα μάτια. Ο δολοφόνος σηκώνει το χέρι. Ο μαφιόζος τα ανοίγει και βλέπει ποιος είναι ο δολοφόνος. Τα κλείνει. Μόλις χτυπήσω το χέρι μου, ανοίγετε όλοι τα μάτια και το παιχνίδι ξεκινά”. Μπαμ! Αντί για το χέρι του αφηγητή, χτυπάει το κεφάλι ενός εκ των παιχτών στο τραπέζι… Νεκρός. Από την παλάμη του γλιστρά ο άσσος μπαστούνι.
Στο όρος των θεών φτάνει η κόρη του Αλέξανδρου Ζαφείρη -διασημότερου Έλληνα ντεντέκτιβ- Άρτεμις. Αντιμέτωπη με ένα μυστήριο που συνέβη μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, μπροστά στα μάτια όλων. Στα κλειστά μάτια. Όλοι οι ύποπτοι ήταν παρόντες στον φόνο και όλοι θύματα του γεγονότος. Όχι όλοι. Κάποιος κρατούσε τον βαλέ καρδιά.

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Πηγή, 2019, 396 σελ.