Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και με μετεκπαίδευση στην Αγγλία πήρε την ειδικότητα της αναισθησιολόγου, από το Hammersmith Hospital. Μετά την εκπαίδευσή της, για κάποιο διάστημα, εργάστηκε σαν έμμισθη βοηθός στο νοσοκομείο Carshalton του Surrey. Στη συνέχεια, και σαν σύζυγος πια του Θεόδωρου Λαμπράκη, εργάστηκε σαν γιατρός αναισθησιολόγος κυρίως στον Πειραιά και ειδικά στο “Λευκό Σταυρό” των Θεόδωρου και Γρηγορίου Λαμπράκη. Συνεργάστηκε με όλες σχεδόν τις Κλινικές του Πειραιά και μερικές των Αθηνών. Είναι η πρώτη γυναίκα Ιατρός-Αναισθησιολόγος στην Ελλάδα. Μετά το θάνατο του συζύγου της, Θ. Λαμπράκη, παντρεύτηκε τον διευθυντή της καρδιολογικής κλινικής του Τζανείου, Παντελή Μπούτο. Είχε μια γόνιμη θητεία στην επιστήμη της, ενώ παράλληλα κι από πολύ νωρίς, ασχολήθηκε και με τη λογοτεχνία. Έγραψε το πρώτο της ποίημα στα 9 της χρόνια και πήρε δεύτερο βραβείο σε Πανελλήνιο Διαγωνισμό έκθεσης όλων των τάξεων του Γυμνασίου, ενώ ήταν μαθήτρια της Δ΄ Γυμνασίου. Συνεργάτης πολλών λογοτεχνικών περιοδικών και από το 2005 έως το Απρίλιο του 2012, σαν έφορος του Φιλολογικού τμήματος του Πειραϊκού Συνδέσμου, διηύθυνε το περιοδικό “Πειραϊκά Γράμματα”, το οποίο διακρίθηκε από το ΕΚΕΒΙ σε σύνολο 40 λογοτεχνικών περιοδικών απ’ όλη την Ελλάδα, ως περιοδικό “Λόγου και Στοχασμού” και συμμετείχε με αυτό σε ειδικό περίπτερο της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης. Η συναρπαστική ιατρονοσηλευτική εμπειρία της, έχει περάσει σε αρκετά από τα έργα της. Έχει συνεχή παρουσία στα πολιτιστικά, με εμφανίσεις σε τηλεόραση και ραδιόφωνο, καθώς και με διαλέξεις σε πολλούς Πολιτιστικούς και Πνευματικούς Φορείς. Έχει εκδώσει 20 βιβλία και μελέτες της. Για το έργο της, έχει συχνά διακριθεί και τιμηθεί με: Βραβεία “Παρνασσού”, Βραβεία για δύο θεατρικά της έργα και δύο πεζογραφίες, σε εκδηλώσεις όπως: Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Λασκαρίδου, Γιατρών Λογοτεχνών, Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς, Πνευματικού Κέντρου Κάτω Ιταλίας, Χριστιανικών Γραμμάτων κ.α. Έχει γράψει 8 θεατρικά έργα, τα οποία έχουν ανέβει: στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιώς από το «Θεατρικό εργαστήρι» του Κ. Τσάρη, στο Θέατρο Γλυφάδας, στο Θέατρο Ελπίδας κ.α. Τέλος, έχει γράψει και το σενάριο της μικρού μήκους ταινίας “Γράμματα στη Γερμανία” που σκηνοθέτησε ο Αντώνης Μποσκοΐτης.
Έχει το blog: Αριστέα (Τούλα) Μπούτου και την όμορφη ιστοσελίδα: Αριστέα (Τούλα) Μπούτου.
Γιατροί έξω απ’τα χαρακώματα (1997)
Λίνα (Δρόμοι και μονοπάτια) (2003)
Νουβέλες
Στα χρόνια της καταχνιάς (1988), Αστήρ
Ένας άλλος καθρέφτης (1999), Φύλλα
Διηγήματα
Το ρετιρέ (1987), Θουκυδίδης
Παράλληλες γραμμές (1991), Πειραϊκαί Εκδόσεις
Λεπτές ισορροπίες (1994), Εκδόσεις Γκοβόστη
Ο έρωτας ήρθε το φθινόπωρο (2000), Φιλολογική Στέγη Πειραιώς
Ζωή Χαρισμένη (2008), Ι.Μ.Τ.Ι.Ι.Ε.
Αφηγήματα
Το παραμύθι μιας ζωής (Αυτοβιογραφία) (2010), Γαβριηλίδης
Ποίηση
Ψιθυρίζοντας
Με μιαν ανάσα (1990), Ιδιωτική Έκδοση
Υπέρβαση (1996), Μαυρίδης
Σπαράγματα (1999)
Χάι Κου (πολύ μέσα στο λίγο) (2006)
Μνήμη Γιώργου Θ. Λαμπράκη (2012), Ινστιτούτο Μελέτης της Τοπικής Ιστορίας και της Ιστορίας των Επιχειρήσεων (Ι.Μ.Τ.Ι.Ι.Ε.)
Θεατρικά έργα
Θεατρικά (1991), Εκδόσεις Γκοβόστη
Ο απολογισμός
Αν άλλαζαν όλα
Τελευταίο Τρένο
Τα ρολόγια της ζωής μου
Μυστικό Μονοπάτι
Αναπάντεχες κλήσεις (2016), Εντύποις
Δοκίμια-Μελέτες
Γεώργιος Δροσίνης (Μια εποχή – Μια παρουσία) (1991), Φιλολογική Στέγη Πειραιώς
“ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ” (1995)
Η ΡΩΞΑΝΗ ΠΑΥΛΕΑ ΚΑΙ Η ΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ (1999)
Λόγος και λύτρωση (2005), Μαυρίδης
Βιογραφίες
Σοφία Μπεφόν (2003), Μαυρίδης
Ταξιδιωτικά
Η Κίνα του 1978 (Το μεγάλο ταξίδι της ζωής μου) (2015)
Συλλογικά έργα
Πέντε συγγραφείς μιλούν για τον Γ. Δροσίνη (2001)
Δύο μονόλογοι: Τα ρολόγια της ζωής μου. Το όνειρο του κλόουν (2009)
Βραβεία-Διακρίσεις
Παράλληλες πορείες – Β’ βραβείο διηγήματος στον πανελλήνιο διαγωνισμό από την “Έκκληση της Ακρόπολης”(1994)
Τιμητική πλακέτα στην Τούλα Μπούτου από τον Δήμαρχο Πειραιά (2013)
Τιμητική πλακέτα από την Ελληνική Εταιρία Ιατρών Λογοτεχνών (2014)
Αναπάντεχες κλήσεις – Τούλα Μπούτου
Είναι μία σύγχρονη κοινωνική κωμωδία, που αναφέρεται στα προβλήματα της εποχής μας και στις δυσκολίες που βιώνουμε όλοι. Διανθίζεται με όνειρα και απορρέει ελπίδα για το μέλλον!
Θεατρικό, Εντύποις, 2016, 78 σελ.
Μνήμη Γιώργου Θ. Λαμπράκη – Τούλα Σουβαλιώτη-Μπούτου
Ποίηση και κείμενα, Ινστιτούτο Μελέτης της Τοπικής Ιστορίας και της Ιστορίας των Επιχειρήσεων (Ι.Μ.Τ.Ι.Ι.Ε.), 2012, 77 σελ.
Το παραμύθι μιας ζωής – Τούλα Μπούτου
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια νέα κοπέλα που είχε ακούσει πολλά παραμύθια. Και αγαπούσε να της τα λένε όταν ήταν ακόμη μικρή. Όσο πιο τολμηρά κι απίθανα, όσο πιο φανταστικά, τόσο πιο όμορφα ήταν. Τ’ άκουγε, τα χαιρόταν, τα ονειρευόταν ύστερα πάνω στο μαξιλάρι της, δίχως όμως να φαντάζεται πως θα μπορούσε να τα δει να ζωντανεύουν και να τα ζήσει. Αργότερα, της άρεσε να τα διηγείται στα μικρότερα αδέλφια της – συνήθιζε, μάλιστα, να το κάνει όταν πήγαιναν για ύπνο. Κι ένα βράδυ… ένα παραμύθι έγινε κατάδικο της και την έκλεισε μέσα του… “Έλα να ζήσεις” της είπε “αυτό που μπορούσες μόνο να ονειρευτείς. Και να ξεχάσεις όσα δεν ήταν παραμύθια, παρά μόνο δύσκολες ώρες”.
Είναι στιγμές στη ζωή μας που κρατούν μια εντελώς δική τους, ξεχωριστή υπόσταση. Και επιζούν, έτσι, μοναδικές και ξεκρέμαστες μέσα στο παραμύθι της ζωής μας, κρατώντας αναλλοίωτη και την παραμικρή πινελιά που τις χρωμάτισε στην ώρα τους ανίκητη στο χρόνο. Επιζούν και ξανάρχονται ολοζώντανες στη μνήμη πολλές φορές.
Αφηγήσεις, Γαβριηλίδης, 2010, 347 σελ.
Ζωή χαρισμένη – Τούλα Σουβαλιώτη-Μπούτου
Δέκα διηγήματα αφιερωμένα στη μεταμόσχευση
Διηγήματα, Ινστιτούτο Μελέτης της Τοπικής Ιστορίας και της Ιστορίας των Επιχειρήσεων, 2008, 80 σελ.
Λόγος και λύτρωση – Τούλα Σουβαλιώτη-Μπούτου
Η ποίηση της Χριστίνας Καρυδογιάννη και το πολύπλευρο έργο της
Δοκίμιο, Μαυρίδης, 2005, 77 σελ.
Σοφία Μπεφόν – Τούλα Σουβαλιώτη-Μπούτου
Η Σοφία της αγάπης
Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη στιγμή μέσα στο χρόνο, η εποχή μας διψά και πρότυπα… Στην ένδεια των καιρών, στην τρομαχτική παρουσία ακραίων φαινομένων ηθικής κατάπτωσης και απουσίας ανθρωπιάς, μορφές σαν της Σοφίας Μπεφόν ας φέρνουν το ζείδωρο αεράκι της Αγάπης με τη Σοφία της… Για να μη χάνουμε την Ελπίδα και κάποια Ανατολή.
Βιογραφίες, Μαυρίδης, 2003, 45 σελ.
Λεπτές ισορροπίες – Τούλα Μπούτου
… Ακούμπησε αργά τ’ ακουστικό. Μπήκε στο μπάνιο.
Άφηνε το νερό να τρέχει ασταμάτητα. Κι από τα μάτια του τα ‘νοιωθε τα ρυάκια μέσα στην ορμή του χλιαρού νερού… Τι θα πει πεθαίνουμε; Γιατί πεθαίνουμε; Στο τέλος λυγμοί, ανακουφιστικοί λυγμοί.
– Βγάλε μας Κύριε το φόβο του θανάτου απ’ την καρδιά! Το φόβο του θανάτου, Κύριε…
Διηγήματα, Εκδόσεις Γκοβόστη, 1994, 141 σελ.
Θεατρικά – Τούλα Μπούτου
Ο απολογισμός. Το τελευταίο τρένο. Αν άλλαζαν όλα
Θεατρικά, Εκδόσεις Γκοβόστη, 1991, 75 σελ.
Στα χρόνια της καταχνιάς – Τούλα Μπούτου
Και τώρα έτοιμοι για τη Μεγάλη Μέρα! Στις 11 Οκτωβρίου το απογευματάκι, σταθήκαμε λίγο στην Πλατεία Αγάμων, στην πλατεία μας. Κόσμος μαζεμένος πολύς, σιωπηλός. Γερμανοί περνούσαν, στρατός Γερμανικός. Μα δε θύμιζαν πια τον βαρύ, ατσάλινο στρατό τους. Κεφάλια σκυφτά, πρόσωπα βλοσυρά, περνούσαν και ήταν ασύντακτοι, ξεπεσμένοι.
-Σα νεοσύλλεκτοι! λέει η Ξένη και γελάμε κρυφά.
Προσοχή, κρατούνε όπλα ακόμη. Πολλοί πλήρωσαν με τη ζωή τους τον ενθουσιασμό τους, ίσα – ίσα τις τελευταίες ώρες. Έτσι, τελείως αναίτια, αρπάζουν απ’ το πλήθος απ’ τους περαστικούς, και σκοτώνουν…
Υπόκωφοι κρότοι ακούγονται.
-Τινάζουν αποθήκες, σταθμούς, χτίρια που χρησιμοποιούσαν. Ό,τι κακό μπορούν θα το κάνουν ως την τελευταία στιγμή! λέει κάποιος σιγά. Φεύγουν, φεύγουν, αυτό μονάχα μετράει τώρα!
Μαζευτήκαμε νωρίς στο σπίτι. Πουθενά ησυχία. Ύπνος άφαντος! Το καλό μου το τετράδιο! Δύο σελίδες μένουν μόνον. Κάθομαι στο γραφειάκι κι απόψε. Και γράφω, γράφω, γιατί ξεχειλίζω!
Έπαινος Εταιρείας Χριστιανικών Γραμμάτων
Νουβέλα, Αστήρ, 1988, 124 σελ.
Πηγές: Biblionet, Εκδόσεις Γκοβόστη, Αστήρ, Εντύποις, Μαυρίδης, Γαβριηλίδης, Φύλλα, Θουκυδίδης
