Τα εφηβικά του χρόνια τα πέρασε στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης, όπου η οικογένειά του λειτουργούσε το εστιατόριο «Ίτανος». Την περίοδο 1989-1995 σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, ενώ από το 1996 έως το 2000 παρακολούθησε το μεταπτυχιακό πρόγραμμα Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, δίχως να το ολοκληρώσει. Από το 2000 έως το 2012 εργάστηκε, και αργότερα διηύθυνε, το οικογενειακό εστιατόριο. Το 2012, λόγω της οικονομικής κρίσης, μετανάστευσε στη Γερμανία, όπου για τα επόμενα τρία χρόνια εργάστηκε σε διάφορα ελληνικά εστιατόρια. Από το 2016 εργάζεται στον τομέα φροντίδας ηλικιωμένων των κοινωνικών υπηρεσιών του Δήμου Κολωνίας, ενώ έχει ολοκληρώσει το τριετές πρόγραμμα εκπαίδευσης νοσηλευτικής και φροντίδας ηλικιωμένων του δήμου. Σήμερα εργάζεται ως νοσηλευτής ατόμων με αναπηρία. Ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί στις λογοτεχνικές σελίδες «Ρεφενέ», «Λέξημα», «Στίχοι» και «Λέσχη του βιβλίου», καθώς και στα ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά: Koukidaki, Βακχικόν, Ποιείν, Κατιούσα, Α-τέχνως, Fractal, Culturepoint, Texnesonline κ.ά. Η Σκοτεινή κουκκίδα είναι η τέταρτη ποιητική συλλογή του.
Εργογραφία: Στίγμα στο χάος, εκδόσεις Φίλντισι 2020, Μετάβαση, εκδόσεις Φίλντισι 2021 (με τη Νεφέλη Σμίχελη), Ganz Hineinpassen, Verlagshaus Schlösser 2021.
Στίγμα στο χάος (2020), Φίλντισι
Σκοτεινή κουκκίδα (2022), Εκδόσεις Βακχικόν
Σκοτεινή κουκκίδα – Γιάννης Σμίχελης
Τα λόγια πριν τις πράξεις
είναι σιγή
κι απέναντι στο αίνιγμα της ζωής
στέκει το σύμπαν μαγεμένο.
Στης χημείας τα τερτίπια
ρίχτηκαν ξερά κρεμμύδια
κι όταν δάκρυζαν τα μάτια
γέννησαν δυο ψάρια μάρκας.
Στον ουράνιο τον θόλο
κολυμπά ο κόσμος όλος
μα το είναι με γινάτι
κρύβεται στης κουκκίδας την άψη.
Πρώτα οι λέξεις ενεργούν
και μετά μιλάνε.
Όταν όλα μοιάζουν χαοτικά,
η επιστήμη υποθέτει, ο πολιτικός χειρίζεται,
ο παπάς διαολίζεται και ο επιχειρηματίας γίνεται
μαυραγορίτης.
Μονάχα ένας ζωγράφος ποιητής μπορεί και πηγαίνει.
Ποίηση, Εκδόσεις Βακχικόν, 2022, 100 σελ.
Στίγμα στο χάος – Γιάννης Σμίχελης
Αυτά τα ποιήματα αποτέλεσαν υποστηρικτικό και παρηγορητικό λόγο στην περίοδο που γράφτηκαν, από το 2000 έως το 2008, ενώ η επεξεργασία τους συνεχίστηκε μέχρι και την έκδοσή τους.
Είναι η πρώτη προσπάθεια να αποτυπώσω τις σκέψεις μου και να εκφράσω τις ανησυχίες μου, με όχημα τον συμπυκνωμένο λόγο της ποίησης, αυτόν που προσφέρει όχι μόνο τη δυνατότητα της ελεύθερης έκφρασης αλλά και την εμβάθυνση στο όλον της ύπαρξης ενός ατόμου, δίχως να περισσεύει. Εικόνες αυτοβιογραφικές, προσωπικές παρατηρήσεις και διαυγείς αναφορές κατάφεραν να διοχετευτούν στο χαρτί μετά από πολλές επεξεργασίες. Ο ποιητικός λόγος αναμφίβολα συνοψίζει το αυτεξούσιο τού γράφοντος, αναμετράται με το εγώ, διευρύνει τη διαδικασία της αυτογνωσίας, ενώ μάχεται να ανακαλύψει την πραγματική θέση του ποιητή στον κοινωνικό περίγυρο. Η ποίηση έχει τη δύναμη να θέτει τα ουσιαστικά ερωτήματα της ύπαρξής και τολμά να απαντήσει με ειλικρίνεια.
Αυτή η ποιητική συλλογή αποτελεί προσωπική γέφυρα, αυτή που με οδήγησε από τις κοινωνικές επιστήμες, στην ποίηση, με την πρόθεση μόνο να τολμήσω να εκθέσω τα δικά μου ίχνη στον χώρο και όχι φήμη ή επαίνους.
(από το εισαγωγικό σημείωμα της έκδοσης)
ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΣ
Ανεπιθύμητος για τον εφησυχασμένο
που δεν βομβαρδίζεται από αμφιβολίες,
για να γλιτώσει την εκτέλεση.
Ανεπιθύμητος για τον μικροαστό,
καθώς νομίζει πως ο κόσμος ξεκινά απ’ τη μύτη του
και καταλήγει στο κατώφλι του σπιτιού του
ξεχνώντας τον δρόμο.
Ανεπιθύμητος για τον κερδοσκόπο,
διότι μεταφράζει τα πάντα σε όφελος,
χωρίς να λαμβάνει υπ’ όψιν πως
η γέννησή του είναι ανεκτίμητη.
Ανεπιθύμητος για τον γραφειοκράτη
μιας και τα γρανάζια της κοινωνίας
κινούνται από τους αόρατους κυματισμούς της κοινωνίας
κι αν πάρει ανάποδες θα τον αφανίσει
ανθρωποθύελλα…
Ποίηση, Φίλντισι, 2020, 76 σελ.
Πηγές: Biblionet, Φίλντισι, Εκδόσεις Βακχικόν
