Περισσότερα αποτελέσματα...

Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors
post

Deyteros.com

Ένα ταξίδι στ’ αστέρια της λογοτεχνίας!

Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ

Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ (1899-1977)

Ο Vladimir Nabokov γεννήθηκε στην Αγία Πετρούπολη το 1899, από αριστοκρατική οικογένεια.
Όταν οι Μπολσεβίκοι πήραν την εξουσία στη Ρωσία, η οικογένειά του εγκατέλειψε τη χώρα. Σπούδασε γαλλική και ρωσική λογοτεχνία στο κολέγιο Τρίνιτι του Κέιμπριτζ και το 1922 εγκαταστάθηκε στο Βερολίνο, όπου ο πατέρας του εξέδιδε τη ρωσόφωνη εφημερίδα “Rul'”. Η άνοδος του ναζισμού στη Γερμανία οδήγησε το Βλαντιμίρ, τη γυναίκα του Βέρα και το γιο τους Ντμίτρι στο Παρίσι, το 1938, και η νίκη του Χίτλερ τους οδήγησε οριστικά στην Αμερική, το 1940, όπου έζησε και δίδαξε λογοτεχνία στο κολέγιο Γουέλεσλι, στο Στάνφορντ, στο Κορνέλ και στο Χάρβαρντ. Από το 1959 αφοσιώθηκε αποκλειστικά στη συγγραφή. Ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς του εικοστού αιώνα, έγραψε στα ρωσικά και στα αγγλικά. Το 1973 τιμήθηκε με το Αμερικανικό Μετάλλιο Λογοτεχνίας. Ανάμεσα στα έργα του που έγραψε στα ρωσικά (και απέδωσε, αργότερα, ο ίδιος στα αγγλικά), ξεχωρίζουν τα: “Γέλιο στο σκοτάδι”, “Mashenka/Μαίρη”, “Η άμυνα του Λούζιν”, “Απόγνωση”, “Πρόσκληση σ’ έναν αποκεφαλισμό”, “Το μάτι”, “Το δώρο” και “Ο γητευτής” (ένας πρόδρομος της “Λολίτας”), και ανάμεσα σ’ αυτά που έγραψε στα αγγλικά, “Η αληθινή ζωή του Σεμπάστιαν Νάιτ”, “Χλομή φωτιά”, “Άντα”, “Επικίνδυνη στροφή”, “Ο αξιοπρεπής κύριος Πνιν”, “Διαφανή αντικείμενα”, “Μίλησε μνήμη”, “Λώρα” (ημιτελές μυθιστόρημα, που έδωσε εντολή να καταστραφεί), και φυσικά το αριστούργημά του, “Λολίτα”, που μεταφέρθηκε αρκετές φορές στον κινηματογράφο. Πέθανε το 1977 στην Ελβετία, από επιδείνωση της υγείας του ύστερα από ένα πέσιμο στις πλαγιές του Νταβός, όπου ασκούσε το χόμπι του της συλλογής πεταλούδων.

Μάσενκα
Mary
Το “Mary” είναι μια θαυμάσια, κωμική, μεταφυσική, ερωτική ιστορία, ένα νοσταλγικό έργο – το πρώτο μυθιστόρημα του Ναμπόκοφ.
Στο Βερολίνο των αρχών του αιώνα, ο νεαρός αξιωματικός Λεβ Γκανίν, ένας ρώσος εμιγκρές, αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν του και ξαναθυμάται τον πρώτο του έρωτα με τη Mary στην προεπαναστατική Ρωσία. Σύντομα θα ανακαλύψει ότι στο διπλανό δωμάτιο μένει ο σύζυγός της, ο οποίος την περιμένει να έρθει από τη Ρωσία από μέρα σε μέρα.

Η άμυνα του Λούζιν
The Luzhin Defense
O Λούζιν, εσωστρεφής και μελαγχολικός ως παιδί, στρέφεται στο σκάκι για να αποφύγει την πραγματικότητα. Μεγαλώνοντας, το πρωτοφανές ταλέντο του τον φέρνει στην κορυφή, αλλά το τίμημα είναι βαρύ. Το πάντοτε ικανό για λαμπρούς σκακιστικούς συνδυασμούς μυαλό του αποδεικνύεται τραγικά ανεπαρκές για να αντιμετωπίσει το λαβύρινθο της ζωής και είναι αυτό που θα τον οδηγήσει στη συντριβή.
Το βιβλίο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο.

Το μάτι
The Eye
Βερολίνο 1924-5: Ένας Ρώσος εμιγκρές ενδίδει στις ερωτικές διαθέσεις μιας καλής φίλης της οικογένειας από την οποία προσλαμβάνεται ως παιδαγωγός. Όταν πέφτει θύμα ξυλοδαρμού από τον σύζυγο της ερωμένης του, ο ανδρισμός του Σμίροφ θίγεται, η προσωπικότητά του κατακερματίζεται, καταφεύγει στο δωμάτιο που νοικιάζει και αυτοκτονεί. Στ’ αλήθεια όμως αυτοκτονεί;
Το μικρό αυτό μυθιστόρημα του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ είναι τόσο μια φαρσοειδής αστυνομική ιστορία όσο και μια αφήγηση βυθισμένη στην κόλαση των πολλαπλών αντικατοπτρισμών του βασικού της πρωταγωνιστή.

Το σκοτεινό αδιέξοδο
Laughter in the Dark
Ο Κρέτσμαρ έμεινε αμίλητος για λίγη ώρα. Μια ανείπωτη αγωνία τον έπνιγε. Για πρώτη φορά, από τότε που ζούσε με τη Μάγδα, μετρούσε καθαρά τον εξευτελισμό που είχε σκιάσει τη ζωή του. Τώρα, το πεπρωμένο φαινόταν να τον πιέζει να συνέλθει μ’ αλόγιστη κτηνωδία· άκουγε καθαρά την προσταγή του και καταλάβαινε πως είχε χάσει οριστικά τη δυνατότητα να ανέβει πάλι με μιας στο επίπεδο που ήταν άλλοτε. Ήξερε καλά πως αν ξαναγύριζε τώρα στη γυναίκα του κι έμενε κοντά της, χωρίς να ειπωθεί τίποτα, η προσέγγιση, αδύνατη κάτω από συνηθισμένους όρους, θα ερχόταν από μόνη της σχεδόν. Οι αναμνήσεις αυτής της νύχτας δεν τον άφηναν να ησυχάσει.

Πρόσκληση σ’ έναν αποκεφαλισμό
Invitation to a Beheading
Στην αυτοβιογραφία του με τίτλο “Μίλησε, μνήμη”, ο Βλαντιμήρ Ναμπόκοφ γράφει: “Τα πορτραίτα αυτών που κυβερνούν δεν θα έπρεπε να ξεπερνούν το μέγεθος του γραμματόσημου. Όχι βασανιστήρια και εκτελέσεις…”
Και επειδή αυτοί που κυβερνούν, αγνοώντας τον οποιονδήποτε Ναμπόκοφ, αφήνοντάς τον μάλιστα να “πλήττει” με τη φοβερή έλλειψη φαντασίας όταν προσπαθούν να “κυβερνήσουν”, γεμίζουν τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και τις αφίσες των δρόμων με τα γιγάντια (και με πήλινα πόδια θα ‘λεγε ο Νίτσε) είδωλά τους και διατάζουν βασανιστήρια και εκτελέσεις στο όνομά τους, ο μεγαλοφυής Ναμπόκοφ τους καταδικάζει στην εσχάτη των ποινών: την ειρωνεία.
Στήνει μια καφκική φάρσα, όπου ο Κινγκινάτος Κ. Καλείται προς αποκεφαλισμό με την κατηγορία της “αδιαφάνειας”, για να καταλήξει η φάρσα σε ένα “ρεζίλεμα” ολόκληρου του καλοστημένου μηχανισμού, όταν ο παντοδύναμος δήμιος και αρχικλόουν της παράστασης Μεσιέ Πιερ και σύμπασα η κοινωνία, από τους διοικητές μέχρι τον οδηγό της νεκροφόρας, εκλιπαρούν τον Κινγκινάτο να αποδεχτεί τον αποκεφαλισμό του.
Ο τελευταίος όμως έχει πάψει να ασχολείται με “διαφανή” φαντάσματα και φεύγει αφήνοντας πίσω του τους “διαφανείς” προσκεκλημένους υπάνθρωπους, για να ακολουθήσει αλλόκοτες φωνές μακρινών ομοίων του.

Η αληθινή ζωή του Σεμπάστιαν Νάιτ
The Real Life of Sebastian Knight
Δυο μήνες μετά το θάνατο του μυθιστοριογράφου Σεμπάστιαν Νάιτ, ο νεαρός ετεροθαλής αδελφός του αναλαμβάνει να γράψει μια βιογραφία του κι ο αναγνώστης παρακολουθεί τις προσπάθειές του να συγκεντρώσει τα στοιχεία αυτής της βιογραφίας. Είναι λιγότερο η ζωή του Σεμπάστιαν Νάιτ που μας παρουσιάζεται εδώ και περισσότερο η ιστορία της απόπειρας να γραφεί η βιογραφία ενός ανθρώπου και η αδυναμία να φτάσει στη γνώση της πραγματικής ζωής του άλλου, έστω κι αν πρόκειται για τον χαμένο αδελφό.
“Η αληθινή ζωή του Σεμπάστιαν Νάιτ” είναι το πρώτο μυθιστόρημα που ο Vladimir Nabokov έγραψε απευθείας στ’ αγγλικά. Έχει ένα διαυγές ύφος που το διαπερνά μια ένταση ονείρου.

Επικίνδυνη στροφή
Bend Sinister
Αναμφισβήτητα το σκληρότερο βιβλίο του Ναμπόκοφ. Ο ήρωάς του βρίσκεται αντιμέτωπος με την πιο απάνθρωπη μέθοδο
άσκησης ψυχολογικής βίας: την απαγωγή του γιου του από το στρατοκρατικό καθεστώς που επιδιώκει να τον “συμμορφώσει”. Τα τελευταία κεφάλαια απαιτούν ένα ιδιαίτερο σθένος από τον αναγνώστη.
Ένα οριακό βιβλίο του μεγάλου στυλίστα, συγγραφέα της “Λολίτας”.

Λολίτα
Lolita
Έχουμε άραγε να κάνουμε με “έναν πανούργο ενήλικο που διαφθείρει ένα αθώο κοριτσάκι” ή με “ένα διεφθαρμένο κοριτσάκι που εκμεταλλεύεται έναν αδύναμο ενήλικο;” Το δίλημμα αυτό εκφράζει μία μόνο από τις πλευρές της υποδοχής που γνώρισε η “Λολίτα” όταν εκδόθηκε το 1955. Το μυθιστόρημα του Ναμπόκοφ είναι όλα αυτά αλλά είναι και πολλά άλλα, και πρωτίστως είναι η ιστορία ενός πάθους ανεξέλεγκτου και χωρίς όρια, που κυριεύει έναν σαραντάρη διανοούμενο για ένα δωδεκάχρονο κορίτσι, το οποίο, με την πρώιμη σεξουαλικότητά του, δώρισε στην ανθρωπότητά τους όρους “Λολίτα” και “νυμφίδιο”.
Το πάθος αυτό οδηγεί τον ήρωα στις πιο παράλογες ενέργειες και σε σειρά από βασανιστικές περιπέτειες ως τη ζοφερή κατάληξη της ιστορίας.
Η πεζογραφική μαστοριά του Ναμπόκοφ στη σύνθεση της πλοκής, στο παιχνίδι των λέξεων και των καταστάσεων και στη λεπτότητα της ψυχολογικής διείσδυσης βρίσκει εδώ την ύψιστη έκφρασή της.
Ο Ναμπόκοφ συνάντησε πολλές δυσκολίες στην προσπάθειά του να βρει εκδότη για τη “Λολίτα”, η οποία, όταν τελικά κυκλοφόρησε, προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων. Οι συντηρητικοί κύκλοι την καταδίκασαν με βδελυγμία ως έργο διεστραμμένο και πορνογραφικό. Άλλοι την εγκωμίασαν θερμά ενώ το κοινό την αγκάλιασε και την ανέδειξε σε ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα βιβλία όλων των εποχών. Η “Λολίτα” μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες (ο Ναμπόκοφ τη μετέφρασε ο ίδιος στα ρωσικά) , μεταφέρθηκε δύο φορές στον κινηματογράφο και χάρισε στον συγγραφέα της περίοπτη θέση στη λογοτεχνία του 20ου αιώνα.
(εφημερίδα “La Repubblica”, Ιταλία)

Ο αξιοπρεπής κύριος Πνιν
Pnin
Αυτό που σήμερα θεωρείται το κωμικό αριστούργημα του Ναμπόκοφ (γραμμένο ανάμεσα στη “Λολίτα” και τη “Χλομή φωτιά”) χαρτογραφεί τη ζωή του Ρώσου καθηγητή Τομοφέι Πνιν σε μια Αμερική γεμάτη πλυντήρια και διαφημίσεις, κουτσομπολιά και ακαδημαϊκές πλεκτάνες. Άνθρωπος πολύπλοκων αισθημάτων, ο Πνιν δίνει συνεχώς μια μάχη με τη νέα του πατρίδα και τη νέα του γλώσσα. Και σε αυτή τη διασκεδαστική όσο και συγκινητική ιστορία ενός ανθρώπου που μοιάζει γεννημένος για την αποτυχία, σ’ αυτό το μυθιστορηματικό χρονικό ενός Ευρωπαίου που δυσκολεύεται να κατανοήσει τον Νέο Κόσμο, υπάρχει όλο το πάθος μιας γενιάς που ξεριζώθηκε άσπλαχνα και ανεπανόρθωτα από το παρελθόν της. Όσο για τον ίδιο τον Πνιν, αυτός δεν είναι ούτε περισσότερο ανθρώπινος ούτε περισσότερο σημαντικός από τους υπόλοιπους ανθρώπους, εκπροσωπεί όμως αυτό που μοιάζει να είναι ο άνθρωπος όταν φέρεται διστακτικά και ανόητα και όταν προσπαθεί να περισώσει κάποια θρύμματα αξιοπρέπειας και ιδιωτικότητας.

Χλομή φωτιά
Pale Fire
Στη «Χλομή φωτιά» ο Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ προσφέρει στον αναγνώστη του το κέρας της Αμάλθειας της απατηλής τέρψης: το ποίημα 999 στίχων του διάσημου αμερικανού λόγιου Τζιν Σέιντ, καθώς και τον απολαυστικό πρόλογο και το μακροσκελή σχολιασμό του αυτοαποκαλούμενου επιστήθιου φίλου του και ένθερμου θαυμαστή του δρα Κάρολου Κίνμποτ, ο οποίος ανέλαβε την έκδοση του ποιήματος μετά τη δολοφονία του Σέιντ. Ωστόσο, αυτός ο τόσο επιδέξιος εκδότης δεν μοιάζει με τους συνηθισμένους εκδότες: είναι υπερόπτης, αδιάκριτος, εκκεντρικός, μισαλλόδοξος. Μήπως όμως είναι επίσης κακός, παράφρων και επικίνδυνος;
Η «Χλομή φωτιά» είναι ένα μυθιστόρημα μαύρης κωμωδίας, μια ευφυής παρωδία αστυνομικής φαντασίας με φιλοσοφικές προεκτάσεις και αποτελεί ένα από τα σπάνια εκείνα επιτεύγματα της λογοτεχνίας που βρίσκει την απόλυτη αρμονία μεταξύ κωμωδίας και τραγωδίας.

Άντα
Ada
Όνειρο, φύση, έρωτας, όρεξη για καλό φαγητό και μάθηση, λεκτικά παιχνίδια, απόλαυση, απόλαυση ζωής. Αυτό είναι το σύμπαν της “Άντας”, ενός από τα πιο χαρακτηριστικά έργα του Ναμπόκοφ, που εξελίσσεται αργά και μαυλιστικά, από τα ονειρικά τοπία της παιδικής ηλικίας, στην παθιασμένη ενηλικίωση, και από εκεί στη γλυκιά γαλήνη μιας μοιρασμένης ωρίμανσης.

Διαφανή αντικείμενα
Transparent Things
Είναι η ιστορία το συνεσταλμένου, μοναχικού Χιου Πέρσον και των τεσσάρων επισκέψεών του στην Ελβετία. Κι αφού μεσολαβήσουν μια συνέντευξη, ένας έρωτας, ένα έγκλημα και μια σύντομή περίοδος στη φυλακή, ο Πέρσον θα πάρει τα μονοπάτια της μνήμης και του ονείρου, ψάχνοντας να βρει τη λογική και την ουσία των ορατών αντικειμένων της ζωής του. Ένα μυθιστόρημα ταυτόχρονα ανατριχιαστικό και κωμικό, από τα τελευταία που έγραψε ο μεγάλος Ρώσος συγγραφέας.

Το πρωτότυπο της Λώρας
Ο θάνατος είναι διασκέδαση
The Original of Laura
Ο γιατρός Φίλιπ Γουάιλντ, άντρας µε ευφυΐα, πνεύμα, περιουσία και πελώριο όγκο, είναι συνηθισµένος να υποµένει απανωτές ταπεινώσεις από τη σύζυγό του – τη νεαρή, λιγνή και ελαφρών ηθών Φλώρα. Στο µυθιστόρηµα που έγραψε κάποιος από τους εραστές της και το έδωσε στον γιατρό, ένα “εξοργιστικό αριστούργηµα” που καταγράφει τις απιστίες της, εµφανίζεται ως “Η Λώρα µου”. Εξευτελισµένος, ο Γουάιλντ εξακολουθεί να βρίσκει χαρά στη ζωή παραδιδόµενος στην αυτοεξόντωση, ξεκινώντας από την αφαίρεση των δαχτύλων των ποδιών του.
Ο Ναµπόκοφ, επειδή προαισθανόταν ότι δε θα κατόρθωνε να ολοκληρώσει “Το πρωτότυπο της Λώρας”, άφησε ρητή εντολή να κάψουν το χειρόγραφο μετά τον θάνατό του. Επί τριάντα χρόνια η γυναίκα του και αργότερα ο γιος του, ο Ντµίτρι, συζητούσαν αν θα έπρεπε να σεβαστούν την επιθυµία του συγγραφέα. Αυτό το μυθιστόρηµα -που παραλίγο να καταστραφεί- παρουσιάζεται τώρα για πρώτη φορά και συνοδεύεται από μια εισαγωγή του Ντµίτρι Ναµπόκοφ που αφορά το τελευταίο σπουδαίο βιβλίο του πατέρα του και τη δύσκολη απόφασή του να το εκδώσει.

Μια ρωσίδα καλλονή
A Russian Beauty and Other Stories
Τα έξι διηγήματα -ή σκαριφήματα αφηγήσεων- του τόμου αυτού, εξαίσια δείγματα της ποιητικής καθώς και της κοσμοαντίληψης του Ναμπόκωφ, διέπονται από χιούμορ, που άλλο δεν κάνει από το να κονιορτοποιεί ό,τι απομένει απ’ την κοινωνική συμβατικότητα. Η μέθοδος του Ναμπόκωφ φαίνεται να είναι η πλήρης αντιστροφή όλων των δεδομένων, Μεγενθύνεται υπερβολικά το φαινομενικά τετριμμένο, οι ασημαντότητες εκβιάζονται και ό,τι θα ήθελε να εκληφθεί ως μέγα υφίσταται την απίσχνανση, τη φθορά και την κοροϊδία που του αρμόζουν. Η Όλγα εγκλωβισμένη στις παρενέργειες της ομορφιάς της, ανήμπορη για κάθε σχέση· ο Άντον Πέτροβιτς συντρίβεται απ’ τη φαιδρότητα της δειλίας του· ο Κωνσταντίνος, γνωρίζει την ερωτική πανωλεθρία πριν καν αγγίξει την επιδερμίδα της γυναίκας που δήθεν κατέκτησε. Τελικά, μήπως ο πλέον αδυσώπητος κριτής της ανθρώπινης ψυχονοητικής σύστασης είναι εκείνος που κρύβει τη σκληρότητά του πίσω από ένα μειλίχιο μειδίαμα; Στην περίπτωση του Ναμπόκωφ, πάντως, εκείνο που γίνεται απόλυτη προτεραιότητα είναι η αναπόφευκτη απόλαυση της ανάγνωσης, ή μάλλον, της μελωδίας των έργων του.

Η δεσποινίς Ο
Νουβέλα μοναδικής ευαισθησίας με αυτοβιογραφικό χαρακτήρα. Η λεπτότητα των παρατηρήσεων του κορυφαίου στυλίστα, λογικών, αισθητικών, ψυχολογικών, βρίσκει την κορύφωσή της σε αυτό το κείμενο, από τα ελάχιστα που ο Βλαντίμιρ Ναμπόκοφ συνέγραψε πρωτοτύπως στα γαλλικά. Με αφορμή τη μορφή της ελβετής γκουβερνάντας του ο συγγραφέας αναπολεί τα ξέγνοιαστα παιδικά του χρόνια, τη Ρωσία της εποχής καθώς και τη συνάντηση τής ήσυχης ρωσικής επαρχίας με την ευρωπαϊκή κουλτούρα… Συνάμα, μας δίνει ένα μοναδικό πορτραίτο του ανθρώπου, με τη γνωστή του λεπτότητα και το χιούμορ του. Ένας ιδιαίτερος τόνος νοσταλγικής αγάπης διαχέεται στο κείμενο. Παρά την τρυφερότητα του έργου, η καυστικότητα και η οξύνοια της γραφής του Ναμπόκοφ διατηρούν τις ισορροπίες και επιτρέπουν στον αναγνώστη να απολαύσει με συνεχώς κλιμακούμενο ενδιαφέρον ένα έργο απόλυτα μοντέρνο, που αξιώνεται να γίνει κλασικό.

Μίλησε, μνήμη
Ανασκόπηση αυτοβιογραφίας
Speak, Memory: An Autobiography Revisited
Η σπείρα είναι η πνευματικότητα του κύκλου. Στη σπειροειδή μορφή ο κύκλος, εκτυλιγμένος, αναπτυσσόμενος, δεν είναι πλέον φαύλος· έχει ελευθερωθεί. Τα είχα σκεφτεί αυτά την εποχή που πήγαινα σχολείο και ανακάλυψα συνάμα ότι η τριαδική διαδοχή του Χέγκελ (τόσο δημοφιλής στην παλαιά Ρωσσία) εξέφραζε κατά βάσιν την ουσιαστική σπειροειδή σχέση των πραγμάτων με τον χρόνο…
Μια χρωματιστή σπείρα μέσα σε μια μικρή γυάλινη σφαίρα – έτσι βλέπω τη ζωή μου…
Το βιβλίο συγκεντρώνει και συσχετίζει συστηματικά μια σειρά προσωπικών ενθυμήσεων, με εμβέλεια γεωγραφική, από την Αγία Πετρούπολη έως το Σαιν Ναζαίρ, χρονική τριάντα επτά ετών, από τον Αύγουστο του 1903 έως τον Μάιο του 1940, και λίγες μόνον εξορμήσεις σε κατοπινούς χρόνους και χώρους… Η επαναγγλοποίηση αυτή μιας ρωσικής επανεκδοχής αυτού που ήταν η αγγλική επανιστόρηση ρωσικών αναμνήσεων αποδείχτηκε εγχείρημα διαβολικό, αλλά με παρηγορούσε κάπως η σκέψη ότι τέτοιαν πολλαπλή μεταμόρφωση, οικεία στις πεταλούδες, άνθρωπος δεν την είχε προηγουμένως αποπειραθεί.

Μυθιστορήματα
Μάσενκα – Mary (Машенька) (1926)
Ρήγας, ντάμα, βαλές – King, Queen, Knave (Король, дама, валет) (1928)
Η άμυνα του Λούζιν – The Luzhin Defense (Защита Лужина) (1930)
Το μάτι – The Eye (Соглядатай) (1930)
Podvig or Glory (Подвиг) (1932)
Το σκοτεινό αδιέξοδο ή Γέλιο στο σκοτάδι ή Η σκοτεινή κάμαρα – Laughter in the Dark (Камера Обскура) (1933)
Απόγνωση – Despair (Отчаяние) (1934)
The Gift (1938)
Πρόσκληση σε έναν αποκεφαλισμό – Invitation to a Beheading (Приглашение на казнь) (1938)
Ο γητευτής – The Enchanter (Волшебник) (1939)
Η αληθινή ζωή του Σεμπάστιαν Νάιτ – The Real Life of Sebastian Knight (1941)
Επικίνδυνη στροφή – Bend Sinister (1947)
Λολίτα – Lolita (1955)
Ο αξιοπρεπής κύριος Πνιν – Pnin (1957)
Χλομή φωτιά – Pale Fire (1962)
Άντα – Ada, Or Ardor: A Family Chronicle (1969)
Διαφανή αντικείμενα – Transparent Things (1972)
Look at the Harlequins! (1974)
Το πρωτότυπο της Λώρας – Ο θάνατος είναι διασκέδαση – The Original of Laura (2009)

Συλλογές
Nine Stories (1947)
Μια Ρωσίδα καλλονή – A Russian Beauty and Other Stories (1973)
Details of a Sunset and Other Stories (1976)
Tyrants Destroyed (1981)
The Man from USSR (1984)
The Stories of Vladimir Nabokov or Collected Stories (1995)
Nabokov’s Butterflies (2000)

Νουβέλες
Η δεσποινίς Ο

Διηγήματα
First Love (1909)
Spring in Fialta (1938)
The Visit to the Museum (1958)

Ποίηση
“Stikhi” (1916)
The Cluster and The Empyrean Path (1923)
Poems and Problems (1969)
Collected Poems (2012)

Θεατρικά
The Tragedy of Mr. Morn (Tragediya gospodina Morna) (1924)
The Waltz Invention (Izobretenie Val’sa) (1938)

Βιογραφίες
Μίλησε μνήμη – Speak, Memory: An Autobiography Revisited (1967)

Άρθρα – Αλληλογραφία
Lectures on Literature (2002)
Letters to Vera (2017)

Πηγές: BIBLIONET, Wikipedia, Μεταίχμιο, Εκδόσεις Πατάκη, Αγγελάκη Εκδόσεις, Ερατώ, Μαΐστρος, Alter-Ego ΜΜΕ Α.Ε., Μεταίχμιο, Εκδόσεις Καστανιώτη, Νεφέλη, Printa, Opera, Άγρα, Αιγόκερως